حسین نبوی یکی از شخصیتهای برجسته طنز ایران بود که در دوران اصلاحات با ستونهای طنز خود در روزنامههای اصلاحطلب آن زمان به شهرت رسید. نبوی با قلم تیز و نگاهی انتقادی به مسائل اجتماعی و سیاسی، توانست جایگاه ویژهای در عرصه رسانهها پیدا کند. طنزهای او که همیشه همراه با انتقادات اجتماعی و سیاسی بود، نهتنها مخاطبان زیادی را جذب کرد بلکه به ابزاری برای بیان دیدگاهها و تحلیلهای خود در دوران حساس سیاسی ایران تبدیل شد. او پیش از شهرت به عنوان طنزپرداز، یکی از نویسندگان شناختهشده نشریه «گلآقا» بود که به دلیل فعالیتهای اجتماعی و فرهنگیاش در میان قشر جوان و فرهیخته ایران محبوبیت بسیاری پیدا کرده بود.
نبوی علاوه بر فعالیتهای طنزنگاری، در حوزه نویسندگی و شعر نیز آثار ارزندهای به جا گذاشته است. آثار او در این حوزهها همواره به دلیل عمق تفکر و سبک نوشتاری خاصش مورد توجه قرار گرفت. نبوی به عنوان یک نویسنده، توانسته بود با استفاده از زبان ساده و قابل فهم، مسائلی را بیان کند که درک آنها برای عموم مردم آسان باشد، در حالی که در زیر لایههای کلام او نقدهای جدی و دقیق از وضعیت اجتماعی و سیاسی جامعه نهفته بود.
در سال ۱۳۸۲، نبوی از ایران خارج شد و به دلایل مختلف به خارج از کشور مهاجرت کرد. زندگی او در خارج از کشور همچنان ادامه داشت تا اینکه طبق اطلاعیهای که توسط اعضای خانوادهاش منتشر شد، او شب گذشته در شهر واشنگتن ایالات متحده آمریکا به زندگی خود پایان داد. این خبر برای بسیاری از کسانی که با آثار او آشنا بودند، تکاندهنده بود و فقدان یکی از مهمترین طنزپردازان ایران را به همراه داشت. حسین نبوی نهتنها در عرصه طنز، بلکه در آثار نوشتاری و اشعارش همواره به عنوان یک چهره تاثیرگذار شناخته میشد و فقدان او خلائی در دنیای ادبیات و طنز ایران ایجاد خواهد کرد.