در حال حاضر، تهران با نیاز به بیش از ۹ هزار اتوبوس، برای رسیدن به یک ناوگان حملونقل عمومی استاندارد با کمبود شدید اتوبوس روبرو است، در حالی که تنها ۳ هزار و ۳۰۰ دستگاه اتوبوس فعال در شهر در حال خدمترسانی هستند.
پایتخت ایران بهعنوان الگویی برای دیگر شهرها، باید یک سیستم حملونقل عمومی مدرن و کارآمد داشته باشد. اما در سالهای اخیر، در این بخش تغییرات عمدهای مشاهده نشده است و توجهات شهرداری و دولت به این موضوع کاهش یافته بود. از سال گذشته، شهرداری تهران برنامههایی برای نوسازی و توسعه ناوگان حملونقل عمومی شهر با تکیه بر تولید داخلی و واردات اتوبوسهای جدید آغاز کرده است. این اقدام به امید نوسازی و بهروزرسانی ناوگان تهران توجهها را به خود جلب کرده است.
این تصمیمها با چالشها و حواشی مختلفی همراه بودهاند، از جمله کندی در اجرای طرح نوسازی اتوبوسرانی. با وجود آنکه قرار بود تا پایان سال، حدود ۲۸۰۰ دستگاه اتوبوس جدید به ناوگان تهران افزوده شود، تاکنون تنها حدود هزار دستگاه وارد شهر شده است. اگر این روند ادامه یابد، ممکن است شاهد افزایش مشکلات بهویژه در زمینه فرسودگی ناوگان و نارضایتی شهروندان باشیم. تهران به بیش از ۹ هزار اتوبوس نیاز دارد تا به سطح استاندارد جهانی برسد.
مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران اخیراً اعلام کرده که این شهر بهطور متوسط به ۹ هزار اتوبوس برای رفع نیازهای حملونقل عمومی نیاز دارد. بهگفته مهدی علیزاده، همکاری بخشهای دولتی و خصوصی میتواند در حل مشکلات این بخش موثر باشد. در حال حاضر تنها ۳هزار و ۳۰۰ اتوبوس در تهران فعال هستند که این میزان بهمراتب کمتر از استاندارد جهانی است.
در همین راستا، شهرداری تهران بهدنبال نوسازی ناوگان با کمک تولیدکنندگان داخلی و واردات است. با اینحال، روند کند این فرآیند سبب شده تا تنها حدود هزار دستگاه اتوبوس جدید وارد ناوگان شده و بخشی از اتوبوسها نیز بازسازی شوند. همچنین، شهرداری تهران بهتازگی اعلام کرده که ۴۰۰ دستگاه اتوبوس دوکابین از چین به ایران وارد خواهد شد.
در کنار این مشکلات، نگاه کوتاهمدت به خرید اتوبوسهای خارجی، بهویژه از چین، موجب هدررفت فرصتهای سرمایهگذاری در صنعت اتوبوسسازی داخلی شده است. این در حالی است که اتوبوسسازان داخلی میتوانستند با دریافت سفارشات مستمر، نه تنها به تقویت ناوگان حملونقل عمومی کمک کنند، بلکه سرمایهگذاری در این بخش را نیز بهبود بخشند.