داستان قطعاتی که مربوط به جنگ بود فرق می‌کرد

شرکت تعاونی در اوایل کار از تاجران خرید می‌کرد

 وی ادامه می‌دهد: شرکت تعاونی در اوایل کار از تاجران خرید می‌کرد. واردات اجناس هم به صورت خیلی محدود و از کشور‌های ژاپن و سوئد انجام می‌شد. اما تا زمانی که شرکت تعاونی پا بگیرد مراکز تهیه و توزیع این کار را می‌کردند. آن موقع مراکز تهیه و توزیع وابسته به وزارت بازرگانی بودند. اما هیچ گونه اطلاعاتی نداشتند به خصوص در حوزه بلبرینگ چرا که حوزه بلبرینگ خیلی پیچیده است. بلبرینگ حداقل حدود سه هزار قلم فعال دارد و شاید بیش از ۱۵ هزار قلم داشته باشد.

داستان قطعاتی که مربوط به جنگ بود فرق می‌کرد

حیدری می‌گوید: معمولاً تاجران اطلاعات‌شان را به کسی نمی‌دهند و اطلاعات مختص خودشان است. ولی در زمان جنگ واقعاً صادقانه در اختیار مراکز تهیه و توزیع قرار می‌دادند. مخصوصاً آقای بخشی‌زاده همه اطلاعاتی را که لازم بود تا قطعات بلبرینگ تامین بشود، به مرکز تهیه و توزیع ماشین‌آلات و لوازم یدکی ارائه کرد و آن‌ها مقداری ارز را برای تعاونی در نظر گرفتند. در حقیقت ما بازوی مرکز تهیه و توزیع ماشین‌آلات شدیم و تمام صورت‌هایی که آن‌ها می‌خواستند از ما می‌گرفتند اما تعاونی هیچ نقشی در واردات نداشت. جنس وارد می‌شد و تعاونی میان تمام اعضای خود تقسیم می‌کرد.

البته قطعاتی که مربوط به جنگ بود و داستان جداگانه‌ای داشت و از طریق تعاونی مستقیم به جبهه‌ها فرستاده می‌شد و هیچ‌کدام از اعضا آن کالا‌ها را نمی‌توانستند بفروشند. چرا که به صورت حواله بود تا مشکلاتی پیش نیاید.

 حیدری می‌افزاید: در توزیع خیلی صادقانه برخورد می‌شد. برای ۷ یا ۸ سال مرکز تهیه و توزیع ماشین‌آلات ترجیح می‌داد که کالا‌هایش را از طریق تعاونی تهیه کنند چون می‌دانست به نحو احسن توزیع می‌شود. حتی بعد‌ها یکی از مراکز تهیه و توزیع که فلزات زنجیر‌های اتومبیل را وارد می‌کردند با تعاونی ارتباط گرفتند و کار تمام واردات زنجیر صنعتی و یخ‌شکن و غیره را به تعاونی ما دادند. هر چند وقت یکبار به صورت سرزده می‌آمدند یا بازرسانی را می‌فرستادند و به مغازه‌هایی که ما حواله‌ها را توزیع کرده بودیم، می‌رفتند. به این صورت بود که تعاونی فروشندگان بلبرینگ امتحان خودش را به بهترین و صادقانه‌ترین روش پس داد. تعاونی فروشندگان بلبرینگ واقعا خدمت بزرگی در مقطع جنگ و بعد از آن انجام داد که بیشتر خدمات مرهون تلاش حاج‌آقا بخشی‌زاده است.

وی پیش از انقلاب از نظر تجارت بسیار سرشناس بود و زندگی خود را در این مسیر گذاشت و حق بزرگی به گردن صنعت و بلبرینگ‌فروشان دارد.

صنف درگذشته چگونه تشکیل شد، چند نفر بودند وچطور انتخاب می‌شدند؟

حیدری در پاسخ به این سوال می‌گوید: بلبرینگ یکی از رسته‌های قطعات خودرو محسوب می‌شود. پیش از انقلاب شرکت‌های خارجی در این زمینه فعالیت می‌کردند. البته یک کارخانه تولید بلبرینگ نیز وجود داشت. در روز‌های اول که تعاونی را تاسیس کردیم، این کارخانه تمایل داشت که کالا‌های خود را از طریق تعاونی ما به فروش برساند. تا سال ۷۲ و ۷۳ ما این کار را برای کارخانه انجام می‌دادیم. زمانی که تعاونی نسبت به فروش کالا‌های این کارخانه اقدام می‌کرد برای آنان نوعی تبلیغات هم محسوب می‌شد.

به گفته حیدری، تعاونی بلبرینگ در سال ۵۸ دقیقا چند ماه پس از انقلاب اسلامی ایران تاسیس شد. حاج آقا بخشی‌زاده از چند نفر دعوت به عمل آورد که می‌توان به حاج‌آقا رضوی، حاج‌آقا نمازی، آقای شادرس و… اشاره کرد. تعاونی در ابتدا توسط این افراد تشکیل شد؛ البته هیئت‌مدیره تعاونی در طول سال‌ها تغییر پیدا کرد. پس از آن ۱۴ نفر با یکدیگر هم‌فکری داشتند که در اواخر کار به ۴۰۰ تا ۵۰۰ نفر هم رسیده بود. تعاونی بلبرینگ تا اندازه‌ای وسعت پیدا کرده بود که می‌توانست به صورت مستقل یک اتحادیه تشکیل دهد.

وی در پاسخ به این سوال که اتحادیه چگونه تشکیل شد؟ می‌گوید: من در این زمینه اطلاعاتی ندارم. افرادی که کمی پیش‌تر به آن‌ها اشاره کردم، اعضای اتحادیه بودند و اطلاعات کامل و جامعی دارند اما من اطلاعی در زمینه تشکیل اتحادیه ندارم.