شیوه روزه گرفتن در جوامع مختلف مذهبی از هم تفاوت زیادی دارد: برخی از ادیان و مذاهب احکام دقیقی برای روزه گرفتن دارند، اما شمار دیگری برای روزه گرفتن تا حدی استقلال فردی قایل شده اند. اما هدف همه ادیان و مذاهب در روزه گرفتن، تقویت ایمان است.
روزه و ادیان مختلف
حضرت عیسی مسیح(ع)، پیش از تأثیرگذاری اش در جامعه، به مدت ۴۰ روز به صحرا می‌رفت و روزه می‌گرفت. دیگر پیامبران نیز برای روزه گرفتن خود را مهیا می‌ساختند: حضرت موسی برای دریافت فرامین خداوند به کوه سینای می‌رفت .
از چهارشنبه خاکستر تا عید پاک
ایام ۴۰ روزه روزه‌داری مسیحیان کاتولیک از “چهارشنبه خاکستر” یا “چهارشنبه توبه” آغاز شده و تا عید پاک ادامه می‌یابد. به عنوان نشانه ای از توبه، کشیش بر پیشانی عابدان خاکستر می‌مالد. اما مرحله دوم و درازمدت روزه گرفتن در عصر امروزی آنقدر اهمیت ندارد.
روزه؛ رکن مسلمانی
رمضان، نهمین ماه در تقویم قمری مسلمانان، جزو پنج رکن مسلمانی است. مسلمانان در ماه رمضان، از طلوع تا هنگام اذان مغرب، از خوردن، نوشیدن پرهیز می‌کنند. در ماه رمضان، در شب قدر، اولین آیه قرآن توسط جبرئیل فرشته مقرب خداوند به پیامبر اسلام(ص) نازل گردید. مسلمانان در این شب بیشتر از هر وقت دیگری به توبه، عبادت و شکرگذاری خداوند می پردازند.
بهار قرآنی
مسلمانان بر این باورند که در ماه رمضان روح انسان پاکیزه می‌گردد، و به همین خاطر آنها بیش از پیش به خواندن قرآن مشغول می‌شوند. مسلمانان در این ماه، در کنار ادای نماز جماعت در مساجد، باید مناسبات خود با دیگران را نیز بهتر ساخته و تقویت کنند. مهمان نوازی و صدقه برای فقرا نیز جزو آداب رمضان است. البته با توجه به فراگیری ویروس کرونا در بیشتر مناطق جهان، مسلمانان که از پیشروترین مردمان جهان در رعایت بهداشت و حفظ سلامت خود و دیگران هستند، با رعایت پروتکل‌های بهداشتی توصیه‌شده در این گونه مراسم شرکت می‌کنند.
افطار
در اسلام افراد بیمار، مسافر و کودکان، همچنان زنان باردار و یا شیرده، از گرفتن روزه معاف اند. پس از غروب آفتاب و هنگام اذان مغرب، مسلمانان روزه خود را افطار می‌کنند. آنها به منظور اینکه نشان بدهند که رمضان همچنان مناسبات خانودگی و اجتماعی را تقویت می بخشد، اغلب در حلقه بزرگ‌تری روزه خود را افطار می‌کنند.
