«لوئیجی موسو» راننده و عضو تیم فراری روز ۲۸ جولای ۱۹۲۴ در رم(ايتاليا) به دنیا آمد. او در اوایل دهه ۱۹۵۰ با اتومبیل‌های روباز اسپورت(ورزشی) وارد مسابقات کوچک‌تر شد تا اینکه ژانویه سال ۱۹۵۴ با یک مازراتی در فرمول‌یک کارش را شروع کرد. تا پایان سال ۱۹۵۵ او دیگر وارد فراری شده بود، جایی كه با هم تيم‌هايش مایک هاثورن و پیتر کالینز حسابي درخشيدند. هر سه این رانندگان قبل از پایان آن دهه، پیاپی در سوانح رانندگی جان باختند.
موسو در یک سانحه در گرند پری فرانسه در رنس در حد مرگ آسیب دید. فراری او در دهمین دور از پنجاه دور مسابقه در تعقیب فراری مایک هاثورن کله‌معلق زد. فراری موسو به گودال افتاد و چنان ضربه‌ای خورد که باعث آسیب اساسی به سر او شد. موسو همان روز کمی بعد از دنیا رفت. هاثورن برای پیروزی در مسابقات ادامه داد.
موسو در دوران فرمول‌یکش، یک قهرمانی گرندپری جهانی و ۷ پادیوم و مجموعاً ۴۴ امتیاز قهرمانی به دست آورد. دلایل رقابت او با دو هم‌تیمی بریتانیایی‌اش، هاثورن و کالینز، زمانی در مستندی درباره انزو فراری در سال ۱۹۸۸ معلوم شد که دوست‌دختر موسو با مرگ او اطلاعات جالبی را ارائه کرد. او گفت که رانندگان بریتانیایی توافق کرده بودند موفقیت‌هایشان را به طور مساوی تقسیم کنند، فارغ از اینکه چه کسی برنده شده است. آن‌ها موسو را از این توافق بیرون گذاشته بودند. او هم عصبانی شده بود و باعث شد بخواهد در هر مسابقه‌ای برای گرفتن پول جایزه به آن‌ها ضربه بزند. پس هر سه راننده سخت‌تر و سخت‌تر پیش رفتند که به نظر می‌آید باعث مرگشان شد. کمتر از یک ماه پس از مرگ روسو، کالینز در گرند پری آلمان کشته شد. مرگ او به‌طور ترسناکی شبیه موسو بود و همین باعث شد هاثورن به‌سرعت خودش را بازنشسته کند. سال بعد هاثورن پشت فرمان خودروی شخصی‌اش از دنیا رفت. یک جگوار ۱۹۵۹ که حسابی ارتقا یافته بود. گفته مي‌شود او با مدیر قبلی‌اش در گذرگاه فرعی گیلفورد آ۳ خارج از لندن مسابقه مي‌داد كه دچار حادثه شد.
