نويد خاصه‌باف – عضو انجمن صنعت‌کاران CNG – در گفت‌وگو با خبرنگار قطعات خودرو درباره اين خبر كه فعاليت حدود 800 دستگاه اتوبوس گازسوز در تهران به‌دليل انقضاي مخازن گاز متوقف شده است، توضيح داد: به‌دلیل این‌که گاز در مخازن اتوبوس‌ها فشرده می‌شود، این مخازن طول عمر دارند. طبق استاندارد، طول عمر مخازن 15 سال است. در طول این مدت هم مخازن گاز در بازه‌های سه ساله باید تست شوند تا دچار پوسیدگی، خوردگی و شرایط خارج از استاندارد نشده باشند. چون این شرایط حادثه‌آفرین می‌شوند.
او ادامه داد: مخازن این 800 دستگاه اتوبوس که از رده خارج شده‌اند، نوع 2 بوده است که در ایران ساخته نمی‌شوند. دو سال پیش، ما (شركت پارس ام‌سي‌اس) طرحی را به سازمان استاندارد دادیم. مبني بر اين‌كه به‌جای این مخازن، از مخازن نوع 1 با ظرفیت‌های دیگری استفاده شود، تا این اتوبوس‌ها دوباره به کار گرفته شوند. ولی از آنجا که مافیای سنگینی در اين حوزه وجود دارد که سوخت CNG در کشور استفاده نشود. خیلی‌ها به آن دامن می‌زنند و به‌دنبال وارد کردن به‌جای استفاده از تولید داخل هستند، متاسفانه طرح ما اجرا نشد.
طرحي كه جلوي توقف اتوبوس ها را مي‌گرفت
وي همچنين اضافه كرد: ما مدت‌ها پیش، طرح خود را ارائه دادیم؛ ولی سازمان اتوبوسرانی و سازمان ملی استاندارد با آن طرح موافقت نکردند. در نتيجه، این 800 دستگاه اتوبوس بدون این‌که به چرخه حمل‌ونقل کشور وارد شوند، از رده خارج شده‌اند. البته تعداد اتوبوس‌ها بیشتر از این عدد است.
خاصه‌باف در ادامه اظهار كرد: به‌تازگي شركت اتوبوسرانی یک مناقصه را برگزار کرد و ما چند جلسه با آن‌ها داشتیم و طرح خود را مبنی بر جایگزینی مخازن نوع 1 به جای نوع 2 به آن‌ها دادیم، كه پذیرفتند؛ اما دوباره مناقصه را روی مخازن نوع 2 گذاشتند. از سوي ديگر، ما تولیدکننده داخلی نداریم. به همين دليل، باز هم موضوع ابتر می‌ماند.
عضو انجمن صنعت‌کاران CNG درباره اين‌كه گفته شده تعداد اتوبوس‌هاي گازسوز غيرفعال در ماه‌هاي آينده به بيش از يك‌هزار دستگاه مي‌رسد، بيان كرد: این عدد كاملا واقعی است و احتمالاً آمار خیلی بیشتر از يك‌هزار دستگاه است. عمر مخازن این اتوبوس‌ها طبق استانداردها به پایان رسیده است و خودرویی که گازسوز است، دیگر نمی‌تواند در مخازن خود گاز ذخیره کند.
راه‌حل بازگرداندن اتوبوس‌ها
خاصه‌باف ادامه داد: این مشکل دو راه حل دارد؛ یکی جایگزینی آن‌ها با مخازن نوع 1 و دیگری، انجام یکسری تست‌ها که در بسیاری از کشورهای پیشرفته دنیا انجام می‌شود تا مخازن قابل استفاده، بار دیگر به چرخه برگردند، البته فقط براي مدت سه سال؛ اما متأسفانه سازمان اتوبوسرانی و سازمان استاندارد با انجام این کارها موافقت نمی‌کنند.
او تاكيد كرد: اگر صنعت CNG در کشور رشد کند، مردم، خودروسازی، وزارت نفت و سازمان‌های متولی، بخصوص در این شرایط تحریم سود مي‌كنند.
وي درباره اين‌كه چه عواملي مانع رشد صنعت CNG هستند؟ گفت: یک عده دلال بنزین هستند. یک عده از این گازي که کشور می‌تواند از آن ارزش افزوده ایجاد کند، استفاده می‌برند از فلر شدن آن و استفاده نشدن سوخت در سیستم‌ها حمل‌ونقل. آن‌ها دست به دست هم می‌دهد که صنعت CNG رشد نکند. در صورتی که ما مهمان‌هایی از اروپا داشتیم که وقتی به ایران آمده بودند، می‌گفتند اگر ما در کل اروپا 10 درصد گاز ایران را داشتیم، به خودروهای برقی و آن‌هايي كه با باتري كار مي‌كنند هم اجازه استفاده نمی‌دادیم، چون آن‌ها نيز آلایندگی‌های خاص خود را دارند. اين يعني گاز طبیعی، سوخت پاک و قابل استفاده‌اي است؛ اما منافع عده‌ای در CNG تامین نمی‌شود. عده‌ای هم استقبال می‌کنند که در وزارت نفت هستند، اما همیشه مظلوم واقع می‌شوند، به آن‌ها هجمه وارد می‌شود و مورد حمله قرار می‌گیرند.
