ترامپ می گفت: اول آمریکا، اعمال تعرفههای گمرکی بر کاالهای خارجی، مقابله با پدیدهی مهاجرتهای غیرقانونی، ایستادگی در برابر جهانی شدن، مبارزه با الیتهای حا کم در واشنگتن و ما پلیس دنیا نیستیم فقط باید منافع آمریکا را دنبال کنیم.
اینها راهبردها و ارزش های حزب جمهوری خواه نیست بلکه اهداف و شعارهای ترامپی است که برچسب تندروی و پوپولیستی دارد اما با این حال 71 میلیون آمریکایی موافق آن هستند. بایدن 78 ساله فقط در پرتو ایجاد یک ائتالف فراتر از حزب دموکرات توانست حدود 7 درصد بیش از ترامپ آرای مردمی را بدست آورد. پس اصال بعید نیست چهارسال بعد بایدن 82 دوساله نتواند پیروزباشد و همچنین شگفتی آور نخواهد بود ا گر یک ترامپ دیگر روی کار بیاید. نکته حایز اهمیت این است که در میان رای دهندگان به ترامپ تنوع سنی، جنسی، قومیتی، طبقاتی و جغرافیایی مناسبی وجود دارد. شاید ا گر در همین دوره ترامپ هم به اندازه بایدن بودجه تبلیغاتی داشت, می توانست همان 7 درصد در آرای مردمی را نیز بدست آورد.نکته دیگر فاصله آرای الکترال بایدن با ترامپ است که متناسب با آرای مردمی نیست پس می توان گفت همان الیت های واشگتن) الیت؛ نخبگان و افراد دارای منزلت و قدرت سیاسی، اقتصادی و پایگاه فرهنگی و اجتماعی( نخواستند ترامپ بازهم روی کار باشند.
پیام انتخابات آمریکا برای ایران خیلی صریح و واضح این است که هیچ توافقی با دولت بایدن ضمانت اجرایی بیش از دوره خودش ندارد مگر آن که به تصویب سنا برسد تا عهدنامه معتبر و الزام آور بین دو کشور باشد.پیام دیگر آن است که چهره حکومت و مردم ایران نزد آمریکاییها آنقدر زشت و ناخوشایند ترسیم شده است که افکار عمومی تحریم های فلج کننده اوباما و احیانا بایدن و فشار حدا کثری ترامپ را می پذیرد. برغم این که ایرانیان بسیار خوشنامی در آمریکا و سایر کشورهای جهان زندگی میکنند. این وضعیت در پی بیش از چهل سال مخاصمه و قبل از آن مبارزه با رژیم شاه به عنوان دیکتاتور پیش آمده است. مردم آمریکا شناخت درستی از مردم و حکومت ایران ندارند. فقط اخباری می شنوند که حا کی از خفقان، تندروی و بی عدالتی در ایران است. از طرفی ایران جایگاه اقتصادی و سیاسی مهمی در مناسبات جهانی ندارد. بی اهمیت بودن و مشکل دار بودن ایران ً به مردم آمریکا القاء شده است. مرتبا اشغال سفارت آمریکا و گروگان گیری دیپلمات های آمریکایی،شعار مرگ بر آمریکا، آمریکا ستیزی، القائات گروهک منافقین در آمریکا در مورد اعدام ها در ایران و سمپاتیهای فراریان از ایران در آمریکا همه یک چهره نا متناسب از ایران ساخته است. گرچه سخنرانی ها و مصاحبه های مقامات ایرانی در آمریکا خصوصا در یکی دو مورد بسیار روشنگرانه بود اما نمی توانست کافی باشد. دستگاه دیپلماسی ایران، نهاد رسمی فرهنگی ایران یعنی وزارت ارشاد به همراه سایر بخش ها باید برای ارائه حقیقت در مورد مردم و نظام اسالمی به مردم آمریکا برنامه ای چند ساله طراحی و اجراء کنند تا افکار عمومی در آمریکا بی واسطه با ایران امروز آشنا شوند. ما فرصت این کار را داریم. بخش بزرگی از مردم آمریکا با اصول، مبانی و ارزش های اسالمی ایرانی همراهی خواهند کرد و باب مفاهمه باز خواهد شد.ما نباید و نمی توانیم مردم و افکار عمومی جهان را بی اطالع از جهان بینی خود بگذاریم. اسالم آن قدر جذابیت دارد که کافی است مفاهیم و ارزش های آن به گوش مردم جهان برسد. ابزارهای الزم نیز فراهم است کمی همت و برنامه ریزی می خواهد
