نشریه «فارن پالیسی» با مقایسه شبیه‌سازی شده‌ای از توافق تاریخی ریچارد نیکسون با چین، به بررسی شانس دونالد ترامپ برای دستیابی به توافقات مشخص با ایران پرداخته و به تحلیل دو خواسته کلیدی ایران در هر توافق احتمالی اشاره کرده است: رفع تحریم‌ها و حفظ برنامه غنی‌سازی اورانیوم. به گفته این نشریه، ترامپ همانند نیکسون در قبال چین، به‌دنبال یک رویکرد سختگیرانه در قبال ایران است، به‌ویژه بعد از خروج از برجام و اعمال سیاست «فشار حداکثری». این رویکرد ترامپ شامل ایجاد شرایطی است که ممکن است ایران را به توافق «بهتر» وادار کند.
در این تحلیل، فارن پالیسی به دیدگاه نیکسون درباره چین در دهه 1970 اشاره می‌کند که در زمانی که روابط ایالات متحده با چین بسیار ضعیف بود، نیکسون و مشاور امنیت ملی‌اش، هنری کیسینجر، به‌طور استراتژیک درهای دیپلماسی را به روی چین گشودند. در آن زمان، نیکسون با چهره‌ای سختگیر و ضد کمونیست به‌ویژه در برابر اتحادیه شوروی، توانست بدون مواجهه با اتهام ضعف، برای همکاری با چین گام بردارد. این رویکرد در نهایت به یک تحول تاریخی در روابط چین و آمریکا تبدیل شد.
با این پیشینه تاریخی، فارن پالیسی اشاره می‌کند که ترامپ نیز در دور دوم ریاست‌جمهوری خود ممکن است به‌دنبال یک رویکرد مشابه باشد، با این تفاوت که وضعیت و شرایط منطقه‌ای ایران متفاوت از چین در دهه 1970 است. ایران در حال حاضر با چالش‌های اقتصادی و اجتماعی زیادی مواجه است و همچنان برنامه هسته‌ای خود را به‌عنوان یک اولویت استراتژیک حفظ کرده است.
ترامپ، همان‌طور که در سال‌های گذشته نشان داده است، به‌دنبال تغییرات عمده در روابط آمریکا و ایران است. او در گذشته نیز تمایل به مذاکره مستقیم با ایران داشت و حتی در برخی از مواقع تلاش‌هایی برای دیدار با مقامات ایرانی انجام داد. اما اکنون، با تشکیل تیم امنیت ملی جدید و هم‌پیمانان نزدیک مانند مارکو روبیو و مایک والتز، ترامپ ممکن است به یک رویکرد سختگیرانه‌تر در قبال ایران دست یازد.
از سوی دیگر، ایران دو خواسته کلیدی در هر توافق احتمالی خواهد داشت؛ یکی رفع تحریم‌ها به‌منظور تثبیت اقتصاد و دیگری حفظ برنامه غنی‌سازی اورانیوم که برای ایران حیاتی است. با این حال، ترامپ ممکن است برای کاهش تنش‌های هسته‌ای ایران، از این کشور بخواهد که محدودیت‌هایی در سطح غنی‌سازی خود ایجاد کند تا از خطر اشاعه هسته‌ای جلوگیری شود. همچنین، احتمالاً ایالات‌متحده از ایران خواهد خواست که در فعالیت‌های منطقه‌ای خود کاهش ایجاد کند.
در نهایت، همان‌طور که نیکسون با چین، ترامپ نیز ممکن است در مواجهه با ایران به یک توافق هدفمند و استراتژیک دست یابد. این توافقات می‌توانند نتایج معناداری در کاهش تنش‌های منطقه‌ای و بهبود روابط ایالات‌متحده و ایران به‌همراه داشته باشند. به‌ویژه با توجه به چالش‌های جهانی و گسترش نفوذ چین، این توافقات می‌توانند مسیر روابط ایران و آمریکا را به‌طور بنیادین تغییر دهند و به تحقق اهداف بلندمدت آمریکا در خاورمیانه کمک کنند.
