تصویب مصوبه‌ای که به واردات خودروهای سنگین کارکرده با عمر حداکثر ۱۰ سال اشاره دارد، با هدف نوسازی ناوگان حمل‌ونقل جاده‌ای و کاهش آلودگی زیست‌محیطی به نظر می‌رسد، اما برخی چالش‌ها و تردیدهایی را به همراه دارد که می‌تواند بر اثربخشی آن تاثیر بگذارد.
مهم‌ترین هدف این مصوبه نوسازی ناوگان فرسوده، کاهش مصرف سوخت، کاهش آلودگی هوا، و بهبود ایمنی جاده‌ها است. به طور خاص، با الزام به اسقاط خودروهای فرسوده با عمر بیش از ۲۵ سال و جایگزینی آن‌ها با وسایل نقلیه با عمر کمتر از ۱۰ سال، قرار است وضعیت ناوگان بهبود یابد. این طرح اگرچه در ظاهر می‌تواند مزایای زیست‌محیطی و ایمنی داشته باشد، اما برخی از کارشناسان معتقدند که واردات خودروهای کارکرده با عمر ۱۰ سال می‌تواند منجر به توسعه ناوگان فرسوده موجود شود. چرا که خودروهای وارداتی ممکن است در کشورهای دیگر با شرایط سخت‌تری کار کرده و عمر مفید کمتری داشته باشند.
از سوی دیگر، برای موفقیت این طرح، نیاز به همکاری نزدیک دولت، سازمان‌ها و بخش خصوصی است. ارایه تسهیلات ارزی یا معافیت‌های گمرکی می‌تواند هزینه‌های واردات را کاهش دهد و سامانه‌ای یکپارچه برای پیگیری فرآیندها نیز از بروز تخلفات جلوگیری خواهد کرد. در نهایت، اگر این مصوبه با مدیریت صحیح و همکاری مؤثر به اجرا درآید، می‌تواند بهبود کیفیت هوا، افزایش ایمنی و بهره‌وری حمل‌ونقل جاده‌ای را در پی داشته باشد.
