موسس فیات

جووانی آنیلی در ۱۳ اوت ۱۸۶۶بدنیا آمد و در ۱۶ دسامبر ۱۹۴۵از دنیا رفت. او تاجر ایتالیایی بود که در سال ۱۸۹۹ شرکت خودروسازی فیات اس‌پی‌آ Fiat S.p.A.را تأسیس کرد.

اوایل زندگی
او پسر ادواردو آنیلی Edoardo Agnelli و آنیستا فریستی Aniceta Frisetti بود . در یک خانواده زمین دارکه ریشه در محیط تجاری، کارآفرینی و مالی تورین Turin ( شهر و یک مرکز تجاری و فرهنگی مهم در شمال ایتالیا ) و در آستانه صنعتی شدن بود ، بزرگ شد. در سال 1866 در ویلار پروسا Villar Perosa, شهری در نزدیکی Pinerolo، Piedmont، بدنیا آمد. هنوز هم این منطقه خانه اصلی و محل دفن و آرامگاه خانوادگی اوست. پدرش، شهردار ویلار پروسا، در سن 40 سالگی و زمانی که او 5 ساله بود، از دنیا رفت. او در Collegio San Giuseppe در تورین تحصیل کرد و سپس به حرفه نظامی پرداخت. در سال 1893، آنیلی به ویلار پروسا بازگشت و تصمیم گرفت که راه پدرش را دنبال کرد و در سال 1895 شهردار شد. این سمت را تا زمان مرگش در سال 1945 حفظ کرد. زمانی که پسرش، ادواردو آنیلی، Edoardo Agnelli در سال 1935 در یک سانحه هوایی درگذشت، او از Gianni Agnelliجیانی آنیلی ( نوه اش )مراقبت و او را بزرگ کرد.

در اواخر قرن نوزدهم، آنیلی در مورد اختراع کالسکه بدون اسب جدید در آن زمان شنیده بود و بلافاصله فرصتی برای استفاده از مهارت های مهندسی و کارآفرینی خود دید. در سال 1898، با کنت امانوئل کاچرانو دی بریچراسیو،Count Emanuele Cacherano di Bricherasio که به دنبال سرمایه‌گذارانی برای پروژه کالسکه بدون اسب خود بود، ملاقات کرد. آنیلی از این فرصت استفاده کرد و فیات در سال 1899 تاسیس شد. او با کلارا بوسلی Clara Boselliازدواج کرد. آنها هفت فرزند داشتند. از سال 2000، از آنیلی و بوسلی بیش از هفتاد نفر از فرزندان، برادرزاده‌ها و همسران باقی مانده است.

شغل و حرفه
کلمه فیات Fiatمخفف کلمات Fabbrica Italiana di Automobili Torinoاست. در 11 ژوئیه 1899، آنیلی بخشی از اعضای مؤسس فیات S.p.A.بود. او 400 دلار برای سهم خود پرداخت کرده بود. یک سال بعد، او مدیر عامل شرکت جدید شد و در سال 1920 رئیس هیئت مدیره شد. این شرکت از ابتدا به دلیل استعداد و خلاقیت کادر مهندسی خود شناخته شده بود. در سال 1903، فیات سود ناچیزی به دست آورد و 135 خودرو تولید کرد که به 1149 خودرو در سال 1906 افزایش یافت. سپس این شرکت سهام را از طریق بورس میلان به فروش عمومی رساند. آنیلی شروع به خرید تمام سهام کرد که می توانست دارایی هایش را افزایش دهد. در طول این مدت، او بر رسوایی ها و مشکلات کارگری، مانند Biennio Rosso غلبه کرد. او از جیووانی جولیتی Giovanni Giolitti خواست تا برای پاکسازی کارخانه های فیات مداخله نظامی کند. اما جولیتی نپذیرفت. هنگامی که شورش خاموش شد و پس از یک تلاش ناموفق برای خودمدیریتی، هیئت کارگری کلید کارخانه ها را با خلع سلاح به او تحویل دادند اما او به دنبال انتقام گیری نبود. او قرارداد جدیدی را به کارگران با دستمزد مرتبط با بهره‌وری در دوره رکود اقتصادی پیشنهاد داد.

در طول جنگ جهانی اول، آنیلی با سرمایه‌دار ریکاردو گوالینو Riccardo Gualino برای انتقال کمک‌های ایالات متحده به اروپا در سال 1917 درگیر شد. آنها در دو شرکت در ایالات متحده سرمایه گذاری کرده بودند. یکی شرکت صادرات زغال سنگ Marine & Commerce Corporation of America و دیگری شرکت بین المللی کشتی سازی کشتی های موتوری International Shipbuilding Company بود.

این شرکت‌ها پس از پایان جنگ شکست خوردند، زیرا ساختار آن‌ها برای پاسخگویی به تقاضای زمان جنگ بود، ولی سودهای زیادی را به صاحبان خود بازگرداندند. در اوایل سال 1918، آنیلی و گوالینو تلاش کردند تا Credito Italiano را بدست آورند اما موفق نشدند اما به عضویت هیئت مدیره بانک درآمدند. آنیلی از سال 1917 تا 1926 معاون شرکت Gualino’s SNIA S.p.A بود. در اوایل دهه 1920، SNIA شروع به تولید الیاف نساجی مصنوعی کرد. گوالینو که از بدهی رنج می برد پیشنهاد آنیلی را پذیرفت .پیشنهاد کمک به گوالینو در ازای سهام فیات بود و آنیلی در سال 1927 سهامدار عمده فیات شد.

در سال 1920، آنیلی و گوالینو در افزایش سرمایه بانک خصوصی Jean de Fernex شرکت کردند و یک سوم سهام آلفردو فراساتی،Alfredo Frassati ناشر La Stampa را خریداری کردند. آنها همچنین در پیشنهادی برای پیوستن میلان، جنوا و تورین به یک راه‌آهن پرسرعت و در پروژه‌های مختلف سیمان و خودرو مشارکت داشتند. شراکت آنها در حدود سال 1926 به دلیل سرمایه گذاری گوالینو در صنعت اتومبیل فرانسه از هم پاشید.

پس از جنگ جهانی اول، فیات از رتبه ی سی ام به رتبه سوم در میان شرکت های صنعتی ایتالیایی ترقی و جهش کرد. اولین کارخانه فورد موتور چهار سال پس از تاسیس فیات افتتاح شد. در سال 1906، اولین فروشنده اتومبیل فیات در ایالات متحده در مکانی در منهتن در برادوی Manhattan on Broadway تأسیس شد. آنیلی که سلطنت طلب بود، به دنبال ایجاد یک تشکیلات سیاسی غیر ایدئولوژیک و مرکزگرا از اقناع آتلانتیک و طرفدار اروپا بود که به دنبال یک سرمایه داری مدرن و بین المللی بود .در تضاد با چپ و مخالف با راست پوپولیست، ناسیونالیست یا فاشیست بود. او از طرفداران جولیتی Giolittiبود. قبل از پیوستن به فهرست ملی 1924، توسط حزب اقتصادی برای انتخابات عمومی ایتالیا در سال 1919 وسوسه شد. او چندین سمت معتبر بین دو جنگ را پر کرد و تمرکز خود را حفظ کرد و فیات را به عرصه بین المللی سوق داد.

اواخر زندگی و مرگ
آنیلی در آغاز جنگ جهانی دوم هم هنوز با فیات فعال بود. پس از پایان جنگ، او به همراه والتا و جیانکارلو کامرانا Valletta and Giancarlo Camerana توسط کمیسیونی از کمیته آزادیبخش ملی متهم به همکاری با رژیم فاشیست شد و به طور موقت از مالکیت شرکت هایش محروم شد. در حالی که آنها در زمینه دستورات جنگی دارای منافع متقابل بودند، فیات همیشه خط استقلال خود را از آرمان های توتالیتر رژیم فاشیست حفظ کرد. سرجیو فاورتو Sergio Favretto در کتابش در مورد مقاومت ایتالیایی استدلال می‌کند که فیات در کنار مقاومت مشارکت فعال داشت. این شرکت وسایل نقلیه و بنزین را تامین می کرد، مبالغ زیادی را برای حمایت از جنبش در دسترس قرار می داد. آنیلی بعدها تبرئه شد، و در 16 دسامبر 1945 در سن 79 سالگی درگذشت.

History and Background of FIAT – MBA Knowledge Base (mbaknol.com)
جووانی آنیلی یکی از مالکان شرکت فیات بود، که به عنوان دبیر عملیاتی انتخاب شد و بعدها از تأثیرگذارترین چهرها در شرکت F.I.A.T شد. در سال های بعد، به لطف جووانی آنیلی، فیات سودآور و در بورس مطرح شد.

در سال 1906 فیات F.I.A.T. با خرید سایر شرکت های صنعتی ایتالیایی اجازه ایجاد یک شرکت جدید به نام فیات FIATرا بدست آورد. در شرکت جدید، جووانی آنیلی سهم بیشتری نسبت به شرکت قبلی داشت و جایگاهش در شرکت جدید مستحکم تر بود.
طراحی و قابلیت های صنعتی فیات در تولید موتور در دوره اول متمرکز شد. با شروع این قدرت، این شرکت اولین تلاش را برای تنوع بخشیدن به فعالیت های خود آغاز کرد. با انجام این کار، جووانی آنیلی توانست استراتژی خود را دنبال کند، تولید را گسترش دهد، کسب و کار را متنوع کند و ساختار سازمانی جدیدی را اجرا کند. اکنون تولید بر اساس خط مونتاژ آمریکایی بود که او در سفر در ایالات متحده کشف کرد و به کارخانه اجازه می داد تا تعداد بیشتری خودرو بر اساس به کارگیری تئوری های هنری فورد تولید کند.

درک کیفیت خودروهای جدید ساخته شده توسط کارخانه های فیات توسط مسابقات ملی و بین المللی سنجیده شد، قابلیت اطمینان خودروها در مسابقات برای افزایش سهم بازار و مشتریان بالقوه مهم بود. مردم با شرکت در مسابقات اتومبیلرانی، پیروزی های فیات و ویژگی ماشین را قابل اعتماد و سریع دیدند.
بازار خارجی و همچنین بازار ایتالیا رو به افزایش بود، بنابراین فیات صادرات خودروهای خود را به خارج از کشور آغاز کرد، اما تعداد خودروهای تولید شده برای پوشش تقاضای بین المللی کافی نبود.

در سال‌های قبل از جنگ، فیات تولیداتش را در کارخانه ی لینگاتو Lingotto آغاز کرد، کارخانه جدیدی در تورین ساخته شد و در آن زمان بزرگترین کارخانه در اروپا بود. کارخانه جدید با هدف افزایش تولید خودرو و کاهش هزینه ساخت برای ارائه خودروهای ارزان‌تر برای طبقه متوسط ساخته شد.

پس از جنگ جهانی اول، فیات مجبور شد موضوع تبدیل تولیدات تجهیزات جنگی به تولیدات غیر نظامی را به چالش بکشد. مشکل فقط تبدیل تولیدات نبود. مشکلات متعددی وجود داشت که فیات باید با آن دست و پنجه نرم می کرد. شرکت ایتالیایی با توجه به تمایل کارگران به کاهش ساعات کاری و افزایش حقوق با اعتصابات مکرر کارگران مواجه بود.

فیات قبلاً به عنوان یکی از تأثیرگذارترین شرکت‌ها در بخش صنعتی و یکی از معدود شرکت‌ها در صنعت خودروسازی ایتالیا به شمار می‌رفت که ظرفیت عظیمی در تولید خودرو داشت، زیرا برخی از شرکت‌های دیگر توسط فیات خریداری شدند. در حالی که تنها دو شرکت توانست در رقابت قدرتمند تحمیل شده توسط فیات دوام بیاورد که آلفارومئو Alfa Romeo و لانچیا Lancia بودند.
دوره فاشیست
در سال 1923، برای قدردانی و سپاس از زحمات و موفقیت های چشمگیرش به عنوان سناتور سلطنت ایتالیا Senator of the Reign of Italy انتخاب شد.

در طول دوره فاشیسم، فیات به رشد تصاعدی خود ادامه داد، حتی با وجود اینکه از بحران 1929 رنج می برد، این شرکت ایتالیایی توانست با کمک موسولینیMussolini با بحران مبارزه کند و کیفیت و کمیت تولید را بهبود بخشد. موسولینی برای خودروهای وارداتی از کشورهای دیگر به تولید داخلی کمک می‌کرد، عوارض گمرکی اعمال کرد و واردات خودروهای خارجی به‌ویژه خودروهای تولید شده توسط صنایع فورد در آمریکا را کاهش داد، اگرچه راه‌حل برای حل وضعیت شرکت کافی نبود. در واقع ارزش سهام فیات نزدیک به 70 درصد کاهش یافت