در گزارش اخیر، علت اصلی زیان‌دهی صنعت خودروسازی ایران، سیاست قیمت‌گذاری دستوری است که باعث ثابت ماندن قیمت‌ها و عدم توانایی خودروسازان در افزایش قیمت‌ها بر اساس هزینه‌های تولید می‌شود. این سیاست در حالی اعمال می‌شود که هزینه‌های تولید به‌طور مداوم افزایش می‌یابد. در مقابل، صنایع مرتبط با خودروسازی مانند فولاد، مس، آلومینیوم و پتروشیمی که به مکانیزم عرضه و تقاضا در بورس متکی هستند، قادرند قیمت‌های خود را براساس بازار تنظیم کرده و سود بیشتری کسب کنند.
برای مثال، در شش‌ماهه اول سال جاری، ایران‌خودرو زیان 7,300 میلیارد تومانی را ثبت کرده، در حالی که شرکت‌هایی مانند فولاد مبارکه و فملی (مس) توانسته‌اند سودهای عملیاتی زیادی کسب کنند. فولاد مبارکه تنها در نیمه اول سال، 61 هزار میلیارد تومان سود عملیاتی به دست آورده که بیشتر از درآمد عملیاتی ایران‌خودرو است.
پیشنهادات برای حل مشکل شامل حذف قیمت‌گذاری دستوری و همچنین الزام صنایع پیشین به فروش مواد اولیه با قیمت‌های پایین‌تر به خودروسازان است، اما این پیشنهادات توسط کارشناسان به‌عنوان راه‌حل‌های نادرست ارزیابی شده‌اند. راه‌حل واقعی، آزادسازی قیمت‌ها و حذف قیمت‌گذاری دستوری در صنعت خودرو و سایر صنایع است تا خودروسازان بتوانند بر اساس هزینه‌های واقعی خود قیمت‌گذاری کنند و به سوددهی برسند.
