براساس استخراج های انجام شده خودروی های سواری تولید شده در کشور تا پایان سال 1398 که توانسته اند بیش از100 هزار دستگاه روانه بازار کنند به قرار زیر است :
خانواده پراید 3 میلیون 615401 دستگاه
خانواده پژو 3 میلیون و 47280 دستگاه
پیکان 2 میلیون 62611 دستگاه
سمند 677763 دستگاه
رنو 262793 دستگاه
ژیان 123059 دستگاه
در میان چند نکته حایز اهمیت است.
اول : تولید یا ورادات هر خودرویی با تیراژ کمتر از 100 هزار دستگاه به معنی عدم تجاری بودن تولید قطعات آن در کشور است. هم چنین دریافت خدمات پس از فروش و تعمیرگاهی دچار مشکلات و مصائب گوناگونی برای استفاده کننده است. خصوصاً قطعات بدنه که در تصادفات آسیب می بینند. باید بدانیم در کشور ما در این مورد قانونی وجود ندارد و سقف و کفی تعریف نشده است.
دوم: این تولیدات به خصوص خانواده پراید و پژو در برخی قطعات حتی قطعات تند مصرفی مثل لنت در هر مدل و سال بعضا تغییراتی داشته اند که تامین لوازم یدکی آن ها تنوعی بالایی را شامل شده است.
سوم: خودروهایی مثل : ماکسیما، مزدا ، تندر 90 ،شورولت، بیوک، کادیلاک، دوو سی یلو، ورنا ، آوانته وسوزوکی که همگی تاحدی رضایت مصرف کننده را جلب کردند اما نتوانستند به تیراژ مناسب برسند. بسیاری از این خودروها با سرمایه گذاری داخلی و خارجی مناسب همراه بود اما سرعت پیشرفت کار آن قدر کند بود که بالاخره تحریم ها آمد و همکاری با طرف خارجی قطع شد بارزترین مثال آن رنو و پروژه تندر90 است.
