دنیای اقتصاد – آنها بهترین مدل‌های عمل‌گرایانه و الهام‌بخش را برای سازمان‌ها و شرکت‌هایی ارائه می‌کنند که هنوز با ضررهای هنگفت ناشی از کمبود تراشه‌های نیمه‌هادی دست و پنجه نرم می‌کنند. این امر غیرقابل انکار است که سال ۲۰۲۱ سال سختی برای تولیدکنندگان، سازندگان OEM و تامین‌کنندگان صنعت خودرو بود. به گزارش بخش ترجمه شرکت‌ها، همان‌طور که با سازگاری با بسیاری از مشکلات مرتبط با کووید به سال ۲۰۲۲ قدم می‌گذاریم، شرط بندی روی برخی از احتمالات در این صنعت، بی‌خطر به نظر می‌رسد، که در ادامه به نقل ازوب‌سایت«اتوکار» به برخی از آنها اشاره خواهیم کرد:
مشکلات هنوز به پایان نرسیده‌اند
پیامدهای شیوع کووید-۱۹ احتمالا برای سال‌ها احساس خواهد شد و همه رهبران شرکت‌ها را ملزم می‌کند نسبت به تغییرات بازار هوشیار بوده و نسبت به فراهم کردن محیط‌های کاری ایمن برای کارمندان خود حساس باشند. مقاومت کارکنان و چالش‌های قانونی و سیاسی در قبال دستورات می‌تواند بر توانایی کارکرد با ظرفیت کامل کارخانه‌ها تاثیر بگذارد. در حالی که برخی از کارهای پشتیبانی را می‌توان از راه دور انجام داد، وظایف کارگران در خطوط مونتاژ را نمی‌توان از طریق برنامه‌های آنلاین انجام داد. خودروسازان و تامین‌کنندگان باید هم اکنون وارد عمل شوند تا به خوبی برای این تغییرات نیز آماده باشند.
ایمنی محصول باید در اولویت باشد
ما نمی‌توانیم همه مشکلات صنعتی را به گردن کرونا بیندازیم. تغییرات عظیم مدت‌ها قبل از شیوع بیماری پاندمی در شرف وقوع بود. تاثیر فناوری‌های CASE (متصل، خودمختار، اشتراک‌گذاری شده و برقی) بر صنعت خودرو، همراه با تقاضا برای پایداری بیشتر، مصرف سوخت بهتر و افزایش ایمنی را نمی‌توان بزرگنمایی کرد. نوآوری، به‌ویژه در مورد وسایل نقلیه الکتریکی، درس‌های دشواری را در مورد نیاز به آزمایش دقیق قبل از عرضه فناوری و قطعات جدید آموخته است. خطر آتش سوزی ناشی از باتری‌های لیتیوم یونی تنها یک مثال در این رابطه است. این موضوع با اصلاحات و تدابیر امنیتی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. خوشبختانه، راه‌حل‌های مدیریت چرخه عمر محصول می‌تواند به خودروسازان و تامین‌کنندگان کمک کند تا کل فرآیند، از مراحل تحقیق و توسعه گرفته تا اعتبارسنجی آزمایشی و تغییرات مهندسی را مدیریت کنند.
چابکی در اولویت خودروسازان
صنعت خودرو اخیرا چند مدل تغییر را تجربه کرده است که عمدتا توسط CASE که به ظاهر غیرقابل توقف است، هدایت می‌شود. این فناوری‌ها بر هر جنبه‌ای از صنعت تاثیر می‌گذارد، از طراحی و توسعه محصول گرفته تا تولید، توزیع، فروش، خدمات و بازارهای پس از فروش. کاربری خودروها نیز دستخوش دگرگونی بزرگی شده است، به طوری که حتی خودروهای با قیمت متوسط هم اکنون به هزاران کالای لوکس مجهز شده‌اند. این نوع تغییرات عمده نیازمند سطوح بی‌سابقه‌ای از چابکی تجاری و راه‌حل‌های فناوری چابک هستند. راه‌حل‌های مبتنی بر رایانش ابری که سریع هستند و برای پیاده‌سازی آسان هستند، انعطاف‌پذیری و مقیاس‌پذیری را در راه‌اندازی مدل‌های تجاری جدید، فرآیندهای عملیاتی جدید و مشارکت‌های جدید فراهم می‌کنند.
شرکت‌های بیشتری وارد بازار تراشه خواهند شد
صرف نظر از مدل، وسایل نقلیه مدرن از مجموعه وسیعی از ریزتراشه‌ها استفاده می‌کنند. متاسفانه، با وجود اینکه به پایان سال ۲۰۲۱ نزدیک می‌شویم، عرضه ریزتراشه‌ها هنوز با کمبود مواجه هستند. ما انتظار داریم که کمبود تراشه تا سال آینده در سطح قابل توجهی ادامه یابد و این بحران مانع مهمی‌است که صنعت باید به آن رسیدگی کند، اما متاسفانه، هیچ پاسخ سریع یا آسانی برای آن وجود ندارد. برخی از OEMها با تولید ریزپردازنده در داخل واحدهای خود، امور را در دست خود می‌گیرند. در حالی که این ممکن است به معنای کنترل بیشتر باشد که بسیاری از کارشناسان این را از نظر اقتصادی غیرعملی می‌دانند، زیرا تراشه‌های خودرو معمولا اقلام کم‌ارزش و نوعی کامودیتی هستند و سرمایه‌گذاری در تولید تراشه، که بسیار سرمایه‌بر است، ممکن است سال‌ها طول بکشد.
این در حالی است که اتحادیه اروپا نیز می‌خواهد وارد تجارت تراشه شود و امیدوار است تا پایان این دهه ۲۰ درصد از تولید نیمه‌هادی جهان را به خود اختصاص دهد. سازمان‌ها باید تغییرات را پیش‌بینی کنند و به جای تاخیر، برای اطمینان از عرضه کافی، زودتر اقدام کنند. همکاری اخیر شرکت فورد با GlobalFoundries یک نمونه از این موارد است. ابزارهای همکاری مبتنی بر فناوری ابری نیز به مدیریت این روابط چند سازمانی کمک خواهند کرد.
تاکید بیشتر بر مراکز منطقه‌ای و خوداتکایی
کمبود تراشه‌ها باعث شد برخی از منتقدان صریح صنعت خودرو در ایالات متحده پیشنهاد کنند که این کشور باید در این زمینه خودکفا شود تا برای قطعات و اجزای حیاتی به کشورهای دیگر متکی نباشد. انعکاس این موضوع بدون شک در سال‌های آینده نیز در سایت‌های خبری و کانال‌های اجتماعی و چرخه‌های تبلیغاتی تحت تاثیر سال‌های انتخابات و پیمان‌های تجاری ادامه خواهد یافت. این موضوع همچنان یک موضوع داغ باقی خواهد ماند، اما بعید است که هیچ راه حلی در سال ۲۰۲۲ برای آن پیدا شود. همان‌طور که شرکت‌ها استراتژی‌های بازیابی خود را تنظیم می‌کنند، بینش اطلاعات برای درک تغییرات و تاثیرات مالی آن تغییرات بسیار ضروری است. بسیاری از سازمان‌ها در حال ورود به قلمرویی ناشناخته هستند و نمی‌توانند به استراتژی‌ها یا برنامه‌های تاریخی قبلی تکیه کنند. هوش افزوده، هوش مصنوعی، یادگیری ماشین و پلت‌فرم‌های دیجیتال در این راستا بسیار مهم خواهند بود. تنها راه‌حل‌های پیشرفته و مدرن قادر به مقابله با این چالش‌ها خواهند بود. به طور فزاینده‌ای، سازمان‌ها ارزش تجزیه و تحلیل هوشمند و یادگیری ماشین را درک خواهند کرد و روی راه‌حل‌هایی با این ویژگی‌ها سرمایه‌گذاری خواهند کرد. جذب و حفظ استعدادها بخشی از دستور کار استراتژیک به منظور رقابت و پیشرفت در سال ۲۰۲۲ و پس از آن خواهد بود. همه نقش‌ها تکامل یافته‌اند و مهارت‌های نرم مانند همکاری تیمی، حل مساله، مدیریت داده‌ها و خدمات مشتری به همان اندازه مهم هستند که توانایی کار با ماشین‌آلات. علاوه بر این، همان‌طور که CASE صنعت را متحول می‌کند، استعدادهای دیجیتالی به سرعت به سنگ بنای مزیت رقابتی صنعت خودرو تبدیل خواهند شد. این صنعت برای بهترین و درخشان‌ترین افراد است و سازمان‌ها باید به کمبود کارگران ماهر از جمله طراحان و توسعه‌دهندگان نرم‌افزار، دانشمندان داده‌ها و سایر متخصصان فناوری اطلاعات رسیدگی کنند.
