ممکن است هر سه فرضیه غلط باشد. با این‌که خودروهای آزمایشی امروزی نسخه‌های تغییریافته‌ای از خودروهای معمولی هستند، با فرمان‌هایی که به طرز عجیبی خودشان می‌چرخند، خودروهای خودکار آینده هیچ فرمان و پدالی نخواهند داشت و در انواع اندازه‌ها و شکل‌ها به بازار می‌آیند.
اتاقک‌هایی با ظرفیت حمل شش یا هشت نفر می‌تواند مؤثرترین طرح از آب دربیاید. به جای این‌که در همه جا کار کنند، این اتاقک‌ها در ابتدا، از لحاظ جغرافیایی، در مناطق شهری محدود و خوش‌نقشه کار می‌کنند و هر وقت نیاز باشد که از سرویس‌های تاکسی آنلاین استفاده شود، از آنها دعوت می‌شود به عنوان تاکسی‌های رباتیک مشارکت کنند.
نخستین وسیله نقلیه خودکاری که سوار می‌شوید، بنا به تلفیقی از دلایل اقتصادی و فنی، به صورت اشتراکی خواهد بود و مالکیت شخصی نخواهد داشت. فن‌آوری لازم برای رسیدن به چنین وسایل نقلیه‌ای هنوز تکمیل نشده، اما در دهه گذشته پیشرفت بسیار زیادی داشته و در محیط‌های شهری نسبتا یک‌دست با شرایط آب‌وهوایی خوب، در آستانه کار کردن هستند.
این امر توضیح می‌دهد که چرا شهر فینیکس ایالت آریزونا، مکانی محبوب برای آزمایش وسایل نقلیه خودکار است. وایمو، شرکت خودروهای خودران از زیرمجموعه گوگل، امیدوار است تا به زودی خدمات تاکسی رباتیک را بر اساس مینی‌ون‌های کرایسلر پاسیفیکا در آنجا راه‌اندازی کند. در سال‌های آتی، سایر خدمات تاکسی‌های خودران در شهرهای دیگر ظاهر خواهند شد و مناطق تحت پوشش آنها، به مرور زمان گسترش پیدا میکند.
به کارگیری مقدماتی وسایل نقلیه بدون راننده، به عنوان تاکسی‌های خودران، به نظر منطقی می‌رسد، به این دلیل که آنها تنها به کار در منطقه‌ای خاص نیاز دارند، و این‌که حسگرهایی برای این وسایل نقلیه کاملاً خودران نیاز است که محیط پیرامون خود را درک کنند و تشخیص دهند چگونه واکنش نشان دهند، که این در حال حاضر، بیشتر از خود وسیله نقلیه هزینه دارد. هر چند این برای تاکسی‌های خودران اشتراکی که چندین ساعت در روز مورد استفاده قرار می‌گیرند و تولید درآمد خواهند کرد، مشکل کوچکتری است. (در مقابل، ماشین‌های شخصی به طور متوسط فقط حدود پنج درصد از این زمان، مورد استفاده قرار می‌گیرند.)
بنابراین اقتصاد و واقع‌بینی حکم میکند وسایل نقلیه خودکار کارشان را به عنوان تاکسی‌های رباتیک اشتراکی شروع کنند. در نهایت، شاید تا سال ۲۰۳۰ یا بیشتر، هزینه‌های این حسگرها کاهش پیدا کنند و خرید وسیله نقلیه خودران شخصی خودتان، دیگر به این اندازه گران نباشد.
پس این سؤال مطرح است که آیا شما می‌خواهید چنین خودرویی داشته باشید؟ برای کسانی که در شهرها زندگی می‌کنند، تاکسی‌های خودران می‌توانند جایگزین خیلی ارزان‌تر و مناسب‌تری برای مالکیت خودرو باشند.
تحلیلگران بانک یوبیاس معتقدند در حال حاضر، سفر کردن با اوبر یا هر سرویس تاکسی آنلاین دیگر حدود ۲.۵ دلار به ازای هر یک مایل هزینه دارد؛ اما با کنار گذاشتن راننده، این هزینه می‌تواند به ۰.۷ درصد دلار به ازای هر مایل کاهش پیدا کند.
این مقدار کمتر از 1.2 دلار برای هر مایل است که به طور متوسط بابت راندن خودروی شخصی هزینه دارد (زمانی که سوخت، بیمه، تعمیرات و هزینه‌های دیگر در نظر گرفته شود). بنابراین، اگر تاکسی‌های خودران واقعاً همان‌گونه که تبلیغ شده‌اند، کار کنند، بسیاری از شهرنشینان می‌توانند از دست خودروهای خود خلاص شوند و هزاران دلار در سال پس‌انداز کنند.
یوبیاس پیش‌بینی میکند که تا سال ۲۰۳۵، ۸۰ درصد مردم از تاکسی‌های رباتیک در شهرهایی که این تاکسی‌ها قابل دسترس هستند، استفاده می‌کنند و مالکیت خودروی شهری تا ۷۰ درصد کاهش می‌یابد.
شکی نیست که برخی افراد هنوز می‌خواهند صاحب خودرو باشند و یک خودروی خودکار می‌خرند. اما، یوبیاس پیش‌بینی میکند که تعداد کل وسایل نقلیه قابل استفاده به حدود نصف میزان فعلی خود کاهش پیدا میکند و تا سال ۲۰۵۰ این وسیله نقلیه تقریباً به طور مساوی بین تاکسی‌های رباتیک و خودروهای خودران با مالکیت خصوصی تقسیم می‌شود.
رابطه‌ی تولید و سیاست از نگاه اکونومیست
تاکسی‌های رباتیک که تقریباً به طور دائم استفاده می‌شوند، اکثر قریب به اتفاق مسافت‌های طی شده را به خود اختصاص می‌دهند.
با کمتر شدن وسایل نقلیه شخصی که نیاز به پارک کردن دارند، بخش وسیعی از زمین‌هایی که در حال حاضر برای پارکینگ به هدر رفته است، برای مصارف دیگری مانند مسکن قابل استفاده می‌شوند. همان کاری که خودروها در قرن بیستم انجام دادند، وسایل نقلیه خودکار، خرده‌فروشی و تغییر شکل شهرها را بازتعریف می‌کنند و شکل جدیدی از حمل‌ونقل آسان را ارائه می‌دهند. همانند خودروها که باعث مرگ‌های جاده‌ای، آلودگی و ترافیک‌های سنگین می‌شوند، احتمالاً پیامدهای پیش‌بینی‌ناپذیر (و ناخوشایند) برای جامعه از طرف این وسایل نقلیه خودکار، مانند از بین رفتن حریم خصوصی و پتانسیل استفاده از آنها به عنوان وسیله کنترل جامعه، وجود دارد.
حذف کردن اسب از درشکه، تغییری به ظاهر ساده بود که اثرات گسترده‌ای داشت. به همین ترتیب، موضوع این وسایل نقلیه خودکار خیلی بیشتر از بی‌نیاز شدن از راننده است و تأثیر زیاد آنها، در نتیجه این واقعیت است که این خودروها بیشتر به صورت اشتراکی استفاده خواهند شد تا این‌که خودروهایی شخصی باشند.
برگرفته از کتاب: کنجکاوی موشکافانه (نشریه اکونومیست توضیح می‌دهد: آمار و ارقامی که دنیای ما را دگرگون میکند)
گردآوری: تام استندج و ترجمه سمیرا قزوینی، منتشر شده‌ی تابستان ۱۴۰۰
