«روزه‌ای که اسلام واجب کرده، بزرگ‌ترین ضامن سلامتی بدن است.» این جمله از دکتر کارلو، پزشک آمریکایی نقل شده است. وی روزه را دوای درد بیماری‌هایی مانند فشار خون زیاد، گرفتگی مجاری خون و لنف، آسم قلبی، سرطان خون، چاقی، نِقرِس، ورم مفاصل، رماتیسم، یبوست مزمن، ناراحتی‌های دستگاه گوارش، سردرد مزمن، حتی سرطان (پیش از آشکار شدن) و… می‌داند.
در ادامه، باید و نبایدهای تغذیه‌ای در ماه رمضان را از دیدگاه پزشکان و کارشناسان این حوزه بررسی خواهیم کرد.
بایدها
دکتر کوروش جعفریان، متخصص تغذیه بر این باور است که بیشتر کردن تعداد وعده‌های غذایی در زمان سحر و افطار بستگی به فرد دارد و با توجه به توانایی بدن و سیستم گوارش، فرد می‌تواند وعده‌های غذایی خود را در ماه رمضان تغییر دهد. اما به طور نرمال هرچه تعداد وعده‌های غذایی در فاصله زمانی بین سحری و افطار، بیشتر و حجم آن کمتر شود، برای سلامتی بدن مفیدتر است.
نبایدها
مائده کربلایی، متخصص تغذیه از روزه‌داران می‌خواهد غذاهای سرخ‌شده و پرچرب استفاده نکنند؛ زیرا علاوه بر افزایش چربی‌های خون موجب سوءهاضمه، ورم معده و اضافه‌وزن و چاقی می‌شوند. مصرف زیاد مواد قندی و شیرین مثل كیک‌های خامه‌ای، شكلات، زولبیا و بامیه در ایام ماه مبارك رمضان، چاقی و خطر بالارفتن قند خون را به دنبال دارد.
او مصرف آش رشته غلیظ همراه با پیازداغ را كه حاوی روغن زیاد است و در افطار مصرف می‌شود، غذای مناسبی برای این وعده غذایی نمی‌داند؛ زیرا موجب سوءهاضمه و اختلالات گوارشی دیگر می‌شود.
