دنیا برای شما آفریده شده

امیرمؤمنان (ع) در نهج البلاغه می‌فرماید:
«من أبصر بها بصّرته، و من أبصر الیها اعمته: کسی که به عنوان وسیله به دنیا بنگرد خدا به او بصیرت می‌دهد و آن کس که به عنوان هدف به آن بیندیشد، کورش می‌کند».
دنیا همانند عینک است. اگر از آن به عنوان وسیله دید نگاه کنید و به عنوان عینک از آن استفاده کنید، دنیا و حقایق آن را برای شما نشان می‌دهد و روشن می‌کند؛ امّا اگر عینک را به دست خود بگیرید و به خودش نگاه کنید و هدف، نگاه کردن به حقیقت و جنس خود عینک باشد فقط عینک را می‌بینید و نگاه  به عینک به عنوان عینک و جنس آن، تو را از دنیا و آنچه از پشت آن می‌شود دید، غافل می‌کند.
بنابراین انسان مسلمان از دنیا هم همانند عینک باید به عنوان وسیله و نردبان ترقی و کارخانه انسان‌سازی استفاده کند و از آن برای ارتقای معنوی خود و رسیدن به مقام انسانیت و قرب الهی بهره برد و خود را به دنیا نفروشد؛ چون به فرموده پیامبر (ص) :
«فان الدُّنیا خُلقت لکم و انتم خُلقتم للاخرة.
دنیا برای شما آفریده شده است (نه شما برای دنیا) و شما برای حیات جاودانه و آخرت آفریده شده‌اید».
پس هدف از آفرینش دنیا شما هستید؛ خدا دنیا را آفریده تا شما از آن، حیات جاودانه بسازید و هدف شما بالاتر از دنیاست.
با این دید، انسان مسلمان در هر پست و مقام و هر شغلی باشد، می‌تواند در تمام کارها خدا را طرف حساب خود قرار دهد و همه چیز را به حساب خدا بگذارد.
بنابراین در همه شغل‌ها از جمله تجارت و معاملات، انسان مسلمان می‌تواند شغل خود و فعالیت‌های خود را که در واقع یک نوع کارگشایی است، به عنوان بهترین عبادت به حساب آورد و علاوه بر پاداش دنیوی، از ثواب‌های اخروی و الهی برخوردار گردد. البته روشن است انسان در صورتی می‌تواند به این کار رنگ خدایی بخشد و آن را به حساب خدا بگذارد که در همه حال، شرایط و آداب آن  و دستورهایی را که خدا در مورد هر کاری مشخص کرده است، مراعات کند و از حدود  و ثغور آن تجاوز نکند.