یک تولیدکننده لوازم یدکی خودروهای سواری بر این باور است که اگر فردی بخواهد بدون مهارت و آشنایی کافی به عرصه لوازم یدکی وارد شود، گویا برای جعبهفروشی به میدان آمده و نمیتواند به موفقیت چندانی دست پیدا کند.
وحید کرامتیان از سال ۸۸ و در سن ۳۰ سالگی وارد بازار لوازم یدکی شد. برای شروع کار مغازهای در برج کیهان خودرو گرفت و به کار کردن مشغول شد. سپس به دبی رفت و قطعات مصرفی خودروهای سواری را برای فروش وارد کشور کرد. میگوید: “پس از دو سال به این نتیجه رسیدم که باید در زمینه برندسازی اقداماتی انجام دهم، در این راستا برندی تحت عنوان فرانکو را به ثبت رساندم و سپس به کشور ترکیه رفتم و کالاهایی مانند لنت خودرو، واشر سرسیلندر و قطعات موتوری را وارد کشور کردم. به دلیل آنکه ترکیه در زمینه تولید قطعات مربوط به خودروهای سنگین بیشتر از خودروهای سواری تخصص دارد، برخی از کالاها را از چین وارد کردم.” وی به صورت تخصصی از سالهای ۹۰ تا ۹۱ به واردات قطعات خودروهای سواری مشغول بوده و تاکنون نیز تمامی کالاها را با برند فرانکو وارد میکند. میگوید: “بازار گذشته با بازار کنونی تفاوتهای بیشتری دارد و هر چه به سمت جلو حرکت میکنیم، بازار علمیتر و هوشمندتر میشود. طبیعتاً چه کاسبان، چه واردکنندگان و چه تولیدکنندگان نقشهایی را برای کسب و کار خود در آینده مدنظر دارند. من از زمانی که فعالیت خود را در زمینه لوازم یدکی خودرو آغاز کردم، به این موضوع فکر کرده بودم که برندی را تاسیس کرده و بر اساس آن برندسازی کنم و تبلیغات داشته باشم. در این زمینه پیگیریهای مداومی که داشتم نقش پررنگی را در ایجاد این برند ایفا کرد.”
راهاندازی برند یلکن
کرامتیان ۲ سال پیش برندی را تحت عنوان یلکن به ثبت رسانده است. میگوید: “برای برند فرانکو در گرید A حرکت کردیم، اما برای رفع نیازهای مشتریها برند یلکن را در گرید B راهاندازی کردیم. در کنار تمام این موارد با برندهای یلکن مشغول به تولید قطعاتی مانند وایر شمع بوده و پروژه لنت را نیز در دستور کار خود قرار دادیم.”
حذف واسطهها توسط فضای مجازی
وی بزرگتر و هوشمندتر شدن بازار امروز را مثبت تلقی میکند و میگوید: “فضای مجازی توانسته بسیاری از واسطهها را حذف و سودهای گزاف را کاهش دهد. از طرفی، منجر به بهبود ارتباطات شده و تولیدکنندگان با تکیه بر فضای مجازی واسطهها را حذف و به طور مستقیم با توزیعکنندگان در ارتباط هستند.”
فروشنده لوازم یدکی بدون مهارت یا جعبهفروش فرقی ندارد
از مهارتهایی که باید یک فروشنده لوازم یدکی داشته باشد میپرسم، میگوید: “فعالیت در زمینه قطعات خودرو بسیار تخصصی است. افرادی که وارد بازار کار میشوند حتماً باید با این صنف آشنا بوده و تخصص کافی نیز برخوردار باشند. شغل خانوادگی ما تولید فرش دستبافت بود، با این حال زمانی که خواستم وارد عرصه لوازم یدکی خودرو شوم، مطالعات بسیاری انجام داده و برای تحقیقات میدانی به چند کشور سفر کرده و از کارخانهها بازدید کردم. هر کالایی که وارد کشور کردم، از صفر تا صد خط تولید آن کالا در کارخانه بازدید و مطالعات فنی مربوطه را انجام دادم. از طرفی عیب و ایراد و نیازسنجی هر قطعه را در بازار ایران پیگیری کردم. به عنوان مثال تصور کنید لنتی که وارد کشور شده سوت میکشد، من در این راستا مطالعاتی در زمینه حد استاندارد و… انجام دادم. به طور کلی قطعات خودرو کاری بسیار تخصصی است و هر فرد برای رسیدن به موفقیت باید دارای مهارت کافی در این حوزه باشد. در غیر این صورت اگر فردی بخواهد بدون مهارت و آشنایی کافی به عرصه لوازم یدکی وارد شود، گویا برای جعبهفروشی به میدان آمده و نمیتواند به موفقیت چندانی دست پیدا کند.”
انتظارات عجیب و غریب از اتحادیه
از عملکرد اتحادیه میپرسم، میگوید: “من عملکرد اتحادیه را مثبت ارزیابی میکنم. باید توجه داشت اتحادیهها قدرت اجرایی چندانی ندارند، با این حال بسیاری از همصنفان انتظارات عجیب و غریبی از اتحادیه دارند؛ زیرا به طور دقیق نمیدانند که قدرت اتحادیه تا چه حدی است. من تصور میکنم اموری که نیازمند رایزنی با ادارات مختلف است، توسط اتحادیه به خوبی پیگیری میشود. من از روز اول تمامی کالاها را با کارت بازرگانی خودم وارد کشور کردم و برای انجام امور مربوطه رفت و آمدهای بسیاری به اداره استاندارد، وزارت صمت، بانک مرکزی، دفاتر سیاستهای ارزی، گمرک و… داشتم و از اطلاعات کافی برخوردارم. در آن گروه بارها مشاهده کردم زمانی که همکاران نیازهای خود را مطرح میکنند، اتحادیه پیگیریهای لازم را انجام داده و به آنان پاسخ صحیح میدهد. به اعتقاد من پیگیریهای اتحادیه مثمر به ثمر و مثبت است.”