مطالبات خود را فراموش نکنیم

موضوع شناسه‌دار کردن برخی کالاهای لوازم یدکی نباید ما را از مسائل بنیادی‌تر و مهم‌تر صنف غافل کند. صنفی که وجودش برای حیات اقتصادی کشور لازم و ضروری است، امروزه درگیر روزمرگی و چالش برای اثبات قاچاق نبودن اجناس داخل مغازه و انبارش شده است. این حرف خیلی غیرقابل قبول است که کالاهایی از مبادی رسمی وارد کشور شده و ترخیص شده‌اند یا حتی تولید داخل کشور هستند، اما باید بار دیگر توسط شبکه توزیع ثبت و فروشنده موجودی خود را اعلام کند.
هزینه‌های این تکلیف مالایطاق با کیست؟ چطور می‌توانیم برای این همه کالای زیر و درشت کار ثبت انجام دهیم؟
تازه این اول کار است!
لابد وقتی تمامی کالاها مشمول طرح شوند، فروشندگان باید چند ماهی کسب‌وکار خود را تعطیل کنند تا بتوانند کالاهای موجود در مغازه یا انبار خود را ثبت کنند. چه کسی تضمین می‌دهد این اطلاعات محرمانه باقی بماند و مورد سوءاستفاده تجاری قرار نگیرد؟
در نگاه کلان‌تر، چه بسا دشمن خارجی نیز از این اطلاعات برداشت کرده و دقیقاً دریابد چه روزی ناوگان حمل‌ونقل کشور متوقف خواهد شد.
مسئولین محترم، آینده را اصلاح کنید؛ از نبش قبر چیزی عاید نمی‌شود.
گیریم همه کسبه درستکار وقت و انرژی و هزینه خود را صرف کردند و کالاهای خود را ثبت کردند. پس از آن، کالاهایی که ثبت نمی‌شوند یا کسانی که صاحبان کالای غیرقابل ثبت هستند، آیا کالای خود را معدوم می‌کنند؟ مسلماً نه؛
فقط یک بازار نامریی در سایه تشکیل می‌شود و کالا با قیمت بالاتر، بدون هیچ ردی و نشانی به حلقه آخر یعنی مصرف‌کننده نهایی که خودرو در حال تعمیر دارد، می‌رسد.
مطالبات صنف قطعات خودرو و همه صنوف همین است:
باید با مکانیزم بازار، تنظیم، سالم‌سازی و نظارت بر بازار اتفاق بیفتد.
بجای این‌که دولت برای خودش و کارمندانش کار درست کند، با تفویض اختیار به اتحادیه‌ها، کار سالم‌سازی بازار را به عنوان یک خروجی تعریف‌شده مطالبه کند.
اصناف می‌توانند بازار خودشان را مدیریت کنند؛ نه کمبود داشته باشیم و نه گرانفروشی…
کار دولت سیاست‌گذاری و نظارت است، نه دخالت و برهم زدن تعادل…
مطالبات خود را فراموش نکنیم.
سید امیراحمد نواب کاشانی
عضو گروه نواندیشان و پیش‌کسوتان