ششم مرداد | ۲۸ جولای | روز پرحادثه هوانوردی

از اوایل قرن بیستم تا امروز ماه جولای – تیر ماه – ماه پرحادثه‌ای بوده، ‌از شروع جنگ جهانی گرفته تا سقوط‌‌ و انفجارهای عظیمی که در تاریخ صنایع هوایی جهان رخ داده است.

۱۹۴۲

سقوط بویینگ «سنگر شناور»

“حدود ساعت 3:20 بعد از ظهر شنبه مه آلود در طول جنگ جهانی دوم بود که لئونارد (گیگ) استفنز 16 ساله در مه غلیظ صدای هواپیمایی را که در نزدیک خانه‌اش در منطقه Red Hill Country به مشکل خورده بود، شنید. او بیرون رفت و بمب افکن B-17 Flying Fortress را دید که در حال نابودی بود.

بلندی درختان کاج در یک منطقه جنگلی مانع از باز شدن به موقع چتر نجات سرنشینان شد. موتورها آتش گرفتند و آتش فوران می‌کرد. هواپیما مسیری به طول 200 فوت و عرض 40 فوت را درختان را قطع کرد . ده خدمه‌ی پرواز کشته شدند.

بوئینگ B-17 سنگر شناور چهار موتوره است. بمب‌افکن سنگین در سال 1930 برای توسعه ایالات متحده نیروی هوایی، در رقابت با داگلاس و مارتین برای قرارداد ساخت 200 بمب افکن ساخته شد. و، نمونه اولیه مدل 299 / XB-17) از هر دو رقبا پیشی گرفت و از مشخصات عملکرد ارتش هوایی فراتر رفت.

B-17 ابتدا توسط USAAF در بمباران استراتژیک جنگ جهانی دوم علیه اهداف صنعتی ، نظامی و غیرنظامی آلمان استفاده شد.

این شهرت بر اساس مقاومت و قدمت بر اساس داستان‌ها و عکس هایی از B-17 های بسیار آسیب دیده که با خیال راحت به پایگاه بازگشتند ، شهرت پیدا کرد.

B-17 در جنگ جهانی دوم بیش از هر هواپیمای دیگر آمریکایی بمب پرتاب کرد. از حدود 1.5 میلیون تن بمب که توسط هواپیماهای آمریکایی به آلمان نازی و سرزمین‌های اشغالی آن ریخته شد، بیش از 640.000 تن از B-17 پرتاب شد.

علاوه بر نقش خود به عنوان بمب افکن، به عنوان هواپیمای حمل و نقل، ضد زیردریایی، کنترل کننده هواپیماهای بدون سرنشین و هواپیماهای جستجو و نجات نیز مورد استفاده قرار گرفت. از اکتبر 2019 ، 9 هواپیما همچنان قابل پرواز هستند.

۱۹۴۳

بزرگترین طوفان‌های آتشین متفقین

در جنگ جهانی دوم متفقین بمباران‌های استراتژیک بسیاری را علیه آلمان و متحدانش انجام دادند. هامبورگ بندر بزرگ و مرکزی صنعتی و محل پالایش نفت و کشتی‌سازی در دوره‌ی جنگ بود که بارها در این زمان، مخصوصا از سال ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۵ مورد حمله قرار گرفت. پایگاه قدیمی‌ترین کارخانه دینامیت دنیا، ساخته آلفرد برنهارد نوبل – شیمی‌دان، مهندس، مبتکر و اسلحه‌ساز سوئدی- در نزدیکی هامبورگ بود.

هامبورگ یک هدف وسوسه‌انگیز برای نیروهای فرماندهی بمب افکن به‌شمار می‌رفت؛ زیرا این شهر یک کشتی سازی معروف بود. کشتی جنگی بیسمارک، در انتهای اقیانوس اطلس و همچنین 200 فروند قایق U در آنجا ساخته شده بود.

نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا و آمریکا در ژوئیه ۱۹۴۳ در یکی از بزرگترین طوفان‌های آتشین خود در جنگ جهانی دوم ۴۲۶۰۰ غیرنظامی را کشته و ۳۷۰۰۰ نفر را زخمی و کل شهر را نابود کردند.

قبل از طوفان آتش در هامبورگ، مدتی بود که باران نباریده بود و همه چیز بسیار خشک بود. هوای غیرمعمول گرم به این معنا بود که بمباران به شدت در اطراف اهداف بمباران شده متمرکز می‌شد و گردابی از هوای فوق گرم و گردبادی از آتش به ارتفاع 460 متر ایجاد می‌کرد. در این حملات به تولید تسلیحات آلمان در هامبورگ خسارت زیادی وارد شد.

1945

سقوط در بلندترین برج آمریکا

یک بمب افکن B-25D ارتش ایالات متحده در مه شدید به ساختمان امپایر استیت برخورد کرد و باعث کشته شدن 11 نفر در ساختمان و هر سه خدمه هواپیما شد.

خلبان این پرواز، از بدفورد، ماساچوست به نیوآرک، سرهنگ دوم ویلیام اف اسمیت جونیور، فارغ‌التحصیل از وست پوینت با بیش از 30 ماموریت بمباران جنگ جهانی دوم بود. او پس از مواجهه با مه غلیظ هنگام نزدیک شدن به شهر نیویورک، با فرودگاه لاگاردیا تماس گرفت تا در آنجا فرود بیاید. با این حال، دید بسیار کم بود و برج کنترل لاگاردیا به او دستور داد تا رسیدن به فرودگاه نیوارک در نیوجرسی مسیرش را ادامه دهد و فاصله حداقل 1500 پایی را در حین عبور از منهتن حفظ کند.

شاید اسمیت شرق رود را با هادسون اشتباه گرفته و گمان کرده به نیوآرک نزدیک شده است. بنابراین خیلی زود تصمیم گرفته ارتفاعش را کم کرده و فرود آید؛ به هر حال، خیلی زود تا حدود 500 پایی پایین آمد و در حال برخورد با ساختمانی شد که امروزه با نام مرکز راکفلر شناخته می‌شود. اما در لحظه آخر، به‌طور موقت از فاجعه جلوگیری شد، درحالی که پرواز با سرعت 225 مایل در ساعت تنها چند ثانیه با ساختمان امپایر استیت فاصله داشت؛ مردمی که شاهد ماجرا بودند گمان می‌کردند خلبان‌ کامیکازه‌ی ژاپنی است، اما او فقط یک خلبان سرگردان آمریکایی بود که سعی داشت از بلندترین ساختمان جهان فراتر رود درحالی که ساختمان بلندتر از این حرف‌ها بود. در نهایت اسمیت در ارتفاع 913 پایی، با بمب افکن 15 تنی روی خیابان خیابان 34 امپایر استیت به میانه‌ی طبقات 78 و 79 به بلندترین ساختمان جهان برخورد و سوراخی 18 در 20 فوت در نمای سنگ آهک ساختمان حک ‌کرد.

چهارده نفر در این سقوط و آتش سوزی پس از آن جان خود را از دست دادند: سرهنگ اسمیت و 2 نفر دیگر در هواپیما و 11 نفر در بلندترین ساختمان جهان در آن زمان.

صدها نفر از آتش نشانان به بزرگ‌ترین و آتش سوزی در ارتفاع، در تاریخ این شهر اعزام شدند؛ آنها توانستند از پیشروی آتش به سایر طبقات جلوگیری کنند. این اتفاق (مهار آتش‌سوزی در چنین ارتفاعی) پیش و پس از ماجرای 11 سپتامبر 2001 هرگز تکرار نشد. برای نیویورکی‌ها، شوک این اتفاق با ترور جان اف کندی مقایسه می‌شود.

2002

مرگبارترین حادثه هواپیمایی مربوط به ایلیوشین ایل

هواپیمای Pulkovo Aviation Enterprise Flight 9560 ایلیوشین ایل -86 پس از برخاستن از مسکو، روسیه سقوط کرد و منجر به کشته شدن 14 نفر از 16 سرنشین شد.

این پرواز از فرودگاه بین‌المللی Sheremetyevo شرمتیوو در مسکو به فرودگاه Pulkovo در سن پترزبورگ در حرکت بود. این سقوط را به مرگبارترین حادثه هواپیمایی مربوط به ایلیوشین ایل -86 تبدیل کرد .

2010

مرگبارترین حادثه هواپیمایی در تاریخ پاکستان

هواپیمای تک راهرو و باریک ایرباس A 321 که در حال پرواز بود در نزدیکی اسلام آباد، پایتخت پاکستان سقوط کرد و همه 146 مسافر و شش خدمه آن کشته شدند.

سقوط این هواپیما در تپه‌های مارگالا در شمال اسلام‌آباد پاکستان، مرگبارترین حادثه هواپیمایی در تاریخ پاکستان و اولین حادثه مربوط به ایرباس A321 است .

این فاجعه زمانی رخ داد که کنترل‌کنندگان ترافیک هوایی در تلاش برای فرود در مه غلیظ و باران شدید موسمی، ارتباط خود را با خدمه پرواز از دست دادند.

این حادثه اولین سانحه مرگبار بود که با یک فروند هواپیمای ایرباس A321، یک نوع پیشرفته از هواپیماهای مسافربری برد کوتاه و متوسط ایرباس A320 رخ داد.

2011

دو ضرر بزرگ یک باربری هوایی در یک سال

هواپیمای باربری هواپیمای آسیانا با پرواز 991، یک هواپیمای باری بوئینگ 747-400F بود که از سئول کره جنوبی به شانگهای چین پرواز می‌کرد، پس از آتش سوزی در عرشه اصلی در جزیره جیجو به دریا سقوط کرد. هر دو خلبان و دو سرنشین، کشته شدند.

در پی سقوط پرواز 6 هواپیمای یو پی اس در دبی در سپتامبر 2010‌، این حادثه دومین ضرر یک باربری 747 را به دلیل آتش سوزی بار در کمتر از یک سال رقم زد.

پرواز 991 Asiana Cargo که توسط دو خلبان (کاپیتان 52 ساله چوی سانگ گی و افسر اول 43 ساله لی جئونگ وونگ) با یک تجربه بیش از 19000 ساعت پرواز انجام شد، از فرودگاه بین‌المللی اینچئون سئول در 03:04 صبح 28 ژوئیه به وقت محلی به فرودگاه بین‌المللی پودونگ شانگهای می‌رفت.

این هواپیما 58 تن بار بارگیری شده بود. بیشتر این بار، باری استاندارد، نیمه رسانا، تلفن های همراه، نمایشگرهای کریستال مایع و دیودهای ساطع کننده نور بود . باقی مانده از 400 کیلوگرم (880 پوند) باتری لیتیوم و سایر مواد بالقوه خطرناک مانند رنگ و مایع مقاومت در برابر نور تشکیل شده بود .

در حالی که کمتر از یک ساعت پرواز را طی می کرد، در ساعت 03:54 بامداد، در ساعت 03:54 صبح، خدمه با کنترل ترافیک هوایی تماس گرفتند که گزارش آتش سوزی در هواپیما را داد و خواستار فرود سریع و انحراف به فرودگاه جیجو کره جنوبی برای یک پرواز شد.

با توجه به آسیانا، سقوط پرواز 991 به خسارت به شرکت هواپیمایی در حدود 190 میلیون $ منجر USD (200،400،000،000 وون ).

در سال 2012، سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری استفاده از استانداردهای جدید ایمنی در حمل هوایی باتری های لیتیوم را در نتیجه این و سقوط قبلی پرواز 6 شرکت هواپیمایی یو پی اس در نظر گرفت.