میله میلیا (در گويش ايتاليايي) مسابقه‌ی استقامت اتومبیل‌رانی در جاده‌های آزاد بود که از 1927 تا 1957 ، 24 بار در ایتالیا برگزار شد. روز 1 تیر 1326 / 21 ژوئن 1947 اولین مسابقه ميله ميليا پس از جنگ جهانی دوم برگزار شد. برندگان مسابقه کلمنته بیوندتی و املیو رومانو رانندگان ایتالیایی بودند که با آلفا رومئو رانندگی می‌کردند.
آیمو مجی و فرانکو ماتزوتی که از انتقال جایزه بزرگ ایتالیا(همان فرمول يك ايتاليا) از شهر خود برشا ناراحت بودند، به همراه گروهی از سرمایه‌گذاران، سال 1927 مسابقه ميله ميليا را بنیان نهادند.
مسير مسابقه به شکل هشت (8) طراحی شد. شرکت‌کنندگان بايد هزار مایل را اين جاده مي‌راندند. «ميله ميليا» در زبان ایتالیایی به معنای «هزار مایل» است. اگر چه اولین مسابقه در واقع 1005 مایل بود و با 77 راننده آغاز شد که 51 نفر از آنها به خط پایان رسیدند.
در خط آغاز مسابقه، فردیناندو مینویا و جوزپه موراندو بودند.
ميله ميليا کمک کرد تا خودروهایی مانند فراری، آلفا رومئو، بی ام و و پورشه به دلیل قابلیت‌های مسابقه‌ای خود معروف شوند. اما این مسابقه به دلیل جنگ جهانی دوم از سال 1941 تا 1946 برگزار نشد و در سال 1957 دو حادثه مرگبار در این مسابقه منجر به پایان یافتن آن شد.
حوادث دلخراش آن سال، جان یک راننده و همچنین 9 تماشاگر را گرفت. آخرین پیروز ميله ميليا، پیرو تاروفی با ماشین فراری بود.
