از زمانی که «لی لاکوکا» مینیون کرایسلر را برای مدل 1984 معرفی کرد، این خودرو به عنوان بهترین جابهکننده کودک معروف شد. فورد و جنرال موتورز خیلی سریع این کار را کپی کردند و البته طراحیهای بینظیر ونهای پلیموث، دوج و کرایسلر را نمیشد در نظر نگرفت. روز 24 جولای سال 2000 چهارمین نسل دوج کاروان وارد خط تولیدش در ویندسور اونتاریو شد، یعنی همان جایی که نسل اولش ساخته شده بود.
چهارمین نسل دوج کاروان
از 1996 روی دوج کاروان و کرایسلر تاوناندکانتری (شهر و روستا) کار شده بود. بزرگترین تغییر در این وسیله نسبت به نسل قبلش، سایز فعلیاش و حرکتش روی یک چهارچوب بدنۀ بزرگتر بود. این ون از بعضی فناوریهای بهروز هم بهره میبرد. حالا درها و صندوق خودکار جزو گزینههای این خودرو بود که میشد از داخل ون با فشردن یک دکمه یا به صورت مکانیکی و با استفاده از اهرم باز شوند.
تولید این ون در آمریکای شمالی تا سال 2007 ادامه پیدا کرد. پنجمین نسل و در واقع نسل فعلی این خودرو سال 2007 در نمایشگاه بینالمللی خودروی آمریکا در دیترویت معرفی شد.
دوج کاروان (Dodge Caravan) نام یک اتومبیل آمریکایی ساخت کمپانی داج است و خودرویی خانوادگیست که از سال ۱۹۸۴ تا کنون تولید شدهاست. طراحی آن موتور جلو، خودرو محور جلو، خودرو چهار چرخ محرک بوده است.
در دههی ۸۰ میلادی محبوبیت خودروهای استیشن واگن بزرگ و سنگین بهعنوان انتخاب خانوادهها در حال افول بود. اما مردم همچنان به اتومبیلی برای انتقال تعداد زیادی از افراد و مقدار زیادی بار نیاز داشتند. کرایسلر پاسخ این نیاز را در سال ۱۹۸۴ با این نام به میان آورد: مینیون.
به دلیل این که مینیونها بر مبنای خودروهای سواری ساخته شده بودند و نه کامیونها و وانتها، در عین حال که همچنان ظرفیت حمل هفت تا هشت مسافر داشتند، نسبت به ونهای بزرگ بسیار نرمتر، مقرونبهصرفهتر بودند و رانندگی با آنها بسیار راحتتر بود.
دوج کاروان و همخانوادههای آن، آنقدر موفق بودند که خیلی زود هر خودروساز معتبری در تلاش برای تولید یک مینیون در بین محصولات خود بود.