انتقاد یار همیشگی نظارت

نظارت بر عملکردها در عصری که تکنولوژی ارتباطی حرف اول را می‌زند به اصل بدیهی و تردیدناپذیر تبدیل شده است به ترتیبی که بسیاری از سازمان‌ها برای نظارت هزینه زیادی را متقبل می‌شوند تا بتوانند به نقایص و ضعف‌های خود آگاه شوند و برای رفع آن اقدامی جدی را انجام دهند.
در این میان، مردم به عنوان چشمان آگاه و بینای جامعه می‌توانند نسبت به امور دقیق شوند و ضعف‌ها را شناسایی کرده و آن را به عنوان یک نقصان مطرح کنند تا سازمان‌های مربوطه نسبت به رفع آن اقدام نمایند.
مزیت نظارت مردمی بر عملکرد مسئولان حکومتی سودمند بودن آن و کم‌هزینه بودن این نظارت‌هاست به خصوص اینکه مردم این نظارت‌‌ها را در قالب اظهارنظرهای روزانه بیان می‌کنند و حاکمیت می‌تواند از این اظهارنظرهای دلسوزانه استقبال نماید.
در این مقطع زمانی که هر روز تکنولوژی ارتباطی توسعه می‌یابد باید حاکمیت و دولت از این مسئله استقبال نماید زیرا نمی‌تواند جلوی سیل نظارت‌های مردمی را بگیرد و مانع آن شود.
فارغ از این مسئله، در قالب اظهارنظرها انتقادهایی نیز مطرح می‌شود که باید حکومت گوش شنوایی برای آن داشته باشد و آن را در امور خود لحاظ نماید در غیر این صورت کشور به توسعه و تعالی دست نمی‌یابد.
کانال‌های ارتباطی مردم برای انتقال این مسئله به حاکمیت، رسانه‌ها هستند که دولت می‌تواند به نصایح صاحبان رسانه‌ها توجه کند و در غیر این صورت صرف هزینه زیاد برای مقابله با این رسانه‌ها به سود حاکمیت نیست.
البته پذیرش این انتقادها مستلزم تغییر نگرش است به گونه‌ای که دولت باید این مسئله را باور کند، که نه ارباب مردم بلکه کارگزار مردم است و زمانی که باور کارگزاری محقق شود اعتماد مردم به حاکمیت افزایش می‌یابد.
پذیرش نظارت مردمی در گرو پذیرش انتقادهاست، زیرا انتقادها موجب رشد و پیشرفت می‌شود و باید به آن به عنوان یک نعمت نگریست و با آن برخورد قهری نکرد. همچنین از نقادان باید قدردانی شود نه اینکه نقاد عملکرد دولت به عنوان یک دشمن معرفی شود و مورد بی‌مهری قرار گیرد.
پذیرش انتقادهای دلسوزانه فعالان سیاسی فرصت‌‌های بی‌شماری را در اختیار حاکمیت قرار می‌دهد و هرگز موجب نمی‌شود که موقعیت آنها متزلزل شود بلکه به ثبات آنها کمک می‌کند البته فعالان سیاسی نیز باید در بیان انتقادهای خود منافع ملی را در نظر بگیرند و سخنانی را عنوان نکنند که منافع ملی را به خطر بیندازند.