افتتاح موزه بزرگ کمپانی پورشه
نویسندگان فرانک مارکوس27 ژانویه 2009
آلمانی‌ها در موزه‌های خودرویی، آثار چند میلیون یورویی را به نمایش می گذارند. مانند موزه BMW که اخیراً افتتاح شده است ، موزه موبایل آئودی Audi Forum Museum Mobile و هم چنین موزه ها ی کوچک و موزه خیره کننده مرسدس بنز در اشتوتگارت-آنترتورکیم Mercedes-Benz museum in Stuttgart-Unterturkheim را می توان نام برد. اما موزه ی کوچک پورشه فضای محدودی داشت که فقط شامل 20 خودرو می شد. بنابراین یک مسابقه طراحی برگزار شد و در 31 ژانویه 2005، پیشنهاد و طراحی شرکت وینی Delugan Meissl انتخاب شد تا موزه ای جدید ایجاد شود که شامل 80 مدل اولیه ( از مجموع 400 دستگاه) از این برند باشد. در این موزه جدید برخی از مدل های این شرکت که از ابتدای تاسیس کارخانه تا کنون ساخته شده است ، در معرض دید مراجعین قرار گرفته است. هم چنین نخستین اتومبیل های اسپورت جهان که متعلق به این کمپانی است دیده می شود. این موزه یکی از زیباترین موزه های دنیا با معماری شاهکاری است
. طراحان این موزه نه تنها در شکل کلی ساختمان بلکه در فضای بصری هم سعی کرده اند تا حرکت و پویایی این کمپانی را به بیننده القا کنند. فضای اصلی نمایش موزه بر روی سه ستون عظیم فولادی و بتنی قرار دارد که بازدیدکنندگان از طریق یک پله برقی طولانی به طرف آن بالا می‌روند. این فضای مارپیچی با حرکت آرام صعودی خود (از نواحی نمایشی محصور شده توسط کف شیشه ای سفید و دیوارهای کورین سفید بدون درز) بسیار چشمگیر است. یک رستوران درجه یک (Christophorus) هم آنجا وجود دارد که طراحی و منوی آن توسط خود دکتر Porsche honcho Dr. Wendelin Wiedeking انجام شده است.
این موزه، واقع در پردیس اصلی پورشه در اشتوتگارت زوفنهاوزن Stuttgart Zuffenhausen در 31 ژانویه 2009 به روی عموم باز می شود. ورودی معمولی 8 یورو است و ساعات کاری موزه از سه شنبه تا یکشنبه، 9 صبح تا 6 بعد از ظهر می باشد. یکی از نکات برجسته ی این موزه این است که در اینجا کارگاه هایی وجود دارد که در حال آماده سازی و تجهیز اتومبیل های قدیمی هستند و تجهیزات جدید و غیره را بازسازی می کنند. مجموعه ای از شش مدل 356 Spyders که اخیراً از یک مجموعه آمریکایی خریداری شده است را می توان دید که مربوط به سالهای 1955و 1954 می شود. درست بالای کارگاه ها مجموعه آرشیو قرار دارد که روزنامه نگاران و صاحبان رسانه می توانند برای اهداف تحقیقاتی به آن دسترسی داشته باشند. این مجموعه آرشیو ، تقسیم بندی شده است. یک گروه مربوط به وسایل و طراحی های خود دکتر فردیناند پورشه و یا تحت تاثیر ایشان قبل از سال 1948، و گروه دیگر مربوط به خودروهایی که پس از آن تاریخ توسط شرکت پورشه ساخته شده است، می شود. خودروهای نمونه اولیه در طبقه و فضای اصلی به نمایش در می‌آیند و در مقایسه با فضای نمایشی خودروهای معمولی ، فضای خیلی بهتری را دارا هستند.
نمونه هایی از خودروهای موجود در این نمایشگاه:
تیپ 64
این خودرو کم و بیش شبیه به خودروی مردمی طراحی شده توسط دکتر فردیناند است، اما تیپ 64 سال 1939 بسیار آیرودینامیک تر است و با دهانه چرخ های پوشیده شده، برای اجرای مسابقه مسافت طولانی برلین-رم بهینه شده بوده است. گفته می شود که بوکسر چهار 1.1 لیتری 32 اسب بخاری وسط نصب شده آن، 64 را به سرعت 81 مایل در ساعت می رساند. این خودرو( اولین خودرویی که نام پورشه را یدک می‌کشد) در ابتدا تنها چند صد متر دورتر از محل فعلی آن، در کارخانه رویترز، با شکل دادن دستی آلومینیوم بر روی قوزک های چوبی ساخته شد. این نمونه خاص با همان روش ها از یک بازمانده اصلی که به شدت آسیب دیده بود بازسازی شد (تنها چند قطعه از درها و سایر قسمت ها باقی مانده بود).
دکتر پورشه در سال 1900 ایده جدید در پشت Chevy Volt را ابداع کرد و آن را در نمایشگاه جهانی پاریس (در همان سال خودرویی توسط شرکت سلطنتی Lohner Imperial and Royal Coach Company of در وین ساخته شد) ارائه کرد. این موتور توسط یک موتور الکتریکی چرخ هاب حرکت می کرد که برق آن توسط یک موتور بنزینی تولید می شد. چندین خودرو از این دست ساخته شدند، یکی از آنها از دو موتور گازی DeDion-Bouton استفاده می کرد، اما این موتورها آنقدر مشکل ساز بودند که او تصمیم گرفت موتورهای بنزینی بهبود یافته خود را طراحی کند و به تدریج مفهوم هیبریدی گازی-الکتریکی را کنار گذاشت.
دکتر پورشه در حدود سال 1912 مهندس ارشد Austro-Daimler شد و یکی از اولین پروژه های او یک ماشین آتش نشانی( با شلنگ آب) سریع و قابل اعتماد بود که گفته می شود اولین خودرویی بود که کارکردهای حمل و نقل نیرو و پمپاژ را روی یک وسیله نقلیه ترکیب کرد. این کامیون 20 سال صادقانه به کارخانه و 36 سال دیگر هم به یک دهکده اتریشی خدمت کرد. یکی از اولین خودروهای مسابقه ای سبک وزن دکتر پورشه، Austro-Daimler ADS-R است که از یک موتور 44 اسب بخاری 1.1 لیتری خطی با جرقه دوقلو استفاده می کند. با وزن تنها 1320 پوند، 43 پیروزی چشمگیر به دست آورد و هم چنین در سال 1922 یک پایان 1-2 در مسابقه جاده ای تارگا-فلوریو Targa-Florio در سیسیل Sicily بدست آورد.
مرسدس 2 لیتری دکتر پورشه Mercedes 2-LiterIn
در سال 1923، پورشه به اشتوتگارت نقل مکان کرد تا به Daimler Motoren Gesellschaft به عنوان مهندس طراحی ارشد بپیوندد، جایی که اولین پروژه او این ماشین مسابقه ای 2.0 لیتری مستقیم هشت لیتری سوپرشارژ بود که قصد داشت جایزه بزرگ ایتالیا در مونزا Italian Grand Prix in Monza را به دست آورد. . مشکلات فنی موتور 168 اسب بخاری و تصادف غم انگیز باعث شد که ماشین نتواند در آن مسابقه شرکت کند، اما این طراحی در تپه نوردی و مسابقات سرعت به موفقیت بزرگی دست یافت.
خودروی مردمی البته یکی از معروف ترین پروژه های پورشه «طرح مربوط به ساخت خودروی مردمی آلمان» بود که در ژانویه 1934 ارائه شد. دفتر او در اشتوتگارت با تکیه بر تجربه هفت طرح خودروی کامپکت قبلی، بدنه آیرودینامیک را پیشنهاد می کند. یک کفپوش جداگانه که برای جا دادن چهار نفر طراحی شده است ویک موتور هوا خنک در عقب و یک سیستم تعلیق میله پیچشی ارزان قیمت را دارا است. بازدید از ایالات متحده به دکتر پورشه مزایای تولید خط مونتاژ را نیز نشان داد. محبوبیت فولکس واگن واقعاً پس از جنگ جهانی دوم شتاب گرفت.
360 Cisitalia
در سال 1931، پورشه شرکت مهندسی خود را در اشتوتگارت افتتاح کرد و یک سدان سایز متوسط برای Wanderer و تیپ 22 Grand Prix را برای Auto Union (از بین سایر قراردادهای بزرگ) طراحی کرد. سپس، در سال 1936، پیرو دوسیو Piero Dusio مهندس پورشه را برای طراحی یک خودروی مسابقه ای برای برند جدید خود، سیسیتالیا Cisitalia استخدام کرد و از تمام تجربه خود در تولید این خودروی مسابقه ای با موتور وسط 4WD استفاده کرد. بدنه از منیزیم بسیار سبک وزن ساخته شده بود، ترمزها هیدرولیک چهار چرخ و موتور 1.5 لیتری سوپرشارژ V-12 با احتراق دوگانه با قدرت 380 اسب بخار بود. این خودرو به راحتی 10 سال از زمان خود جلوتر بود، اما مشکلات بودجه ای مانع از پیشرفت شد و در مرحله آزمایش باقی ماند.
پورشه 356 “شماره 1”
دفتر طراحی پورشه به Gmund، اتریش نقل مکان کرد. در آنجا در بهار 1948 اولین خودرو با نام پورشه تولید شد و در 8 ژوئن عرضه شد. این خودرو دارای یک موتور 1131 سی سی فولکس واگن چهار تخته بود که تا 35 اسب بخار قدرت داشت .این ورزشکار کوچک با بدنه آلومینیومی با وزن تنها 1290 پوند، خود را در آگوست در مسابقه شهر اینسبروک Innsbruck City Race ثابت کرد. متأسفانه این طراحی برای تولید در این شکل اصلی بسیار پرهزینه بود، بنابراین مدل‌های تولید معمولی 356 مجبور به استفاده از قطعات فولکس‌واگن بیشتری شدند، و تصمیم گرفته شد که موتور را در عقب قرار دهند.
پورشه 356 “فردیناند” Ferdinand
این وسیله نقلیه اولین 356 تولید شده در اشتوتگارت بود. نمونه اولیه با نام مستعار “فردیناند” و به افتخار تولد 75 سالگی دکتر پورشه در 3 سپتامبر 1950 به او تقدیم شد. پس از آن سال ها به عنوان نمونه آزمایش مورد استفاده قرار گرفت.
356 America Roadster
این ماشین مسابقه ای فوق سبک منحصراً برای بازار آمریکای شمالی تولید شد. بدنه آلومینیومی با درب‌های سبک‌وزن ویژه، سقف بارانی مینیمالیستی، وزن را به تنها 1330 پوند کاهش داده بود وموتور 1.5 لیتری 69 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد که برای رساندن خودروی کوچک به سرعت 110 مایل در ساعت کافی بود. این رودستر اسپارتانی Spartan roadster پیشرو مستقیم 356 اسپیدستر Speedster بود.
550 Spyder
این اولین پورشه ای بود که با هدف نشان دادن پرچم و علامت شرکت، طراحی شد و دارای طرح پیشرانه موتور وسط و ساختار بدنه تمام آلومینیومی برای وزن سبک بود. با موتور 1.5 لیتری برای 108 اسب بخار و حداکثر سرعت 137 مایل در ساعت تنظیم شده بود. این خودرو در مسابقه طاقت فرسا Carrera Panamericana در کلاس اول و در مجموع مقام سوم را کسب کرد و بعدها در Mille Miglia ایتالیا خود را متمایز کرد.( زمانی که هانس هرمان Hans Herrmann و کمک راننده‌اش موفق شدند از زیر یک مانع در حال بسته شدن راه آهن با خیال راحت عبور کنند)
Type 597 Jagdwagen Concept
شرکت مهندسی پورشه همیشه به توسعه پروژه‌هایش برای مشتریان خارجی تمرکز داشته است و در سال 1953، مشتری آلمانی Bundeswehr (نیروهای مسلح) بود که برای یک وسیله نقلیه تمام زمینی مناقصه درخواست داد. طراحی پورشه 4WD قابل انتخاب توسط راننده و توانایی جهت یابی در آب بود.
تراکتور Schlepper Standard 218
همه پورشه ها اسپرت نیستند. این طراحی پورشه با این مشخصات به دلیل عملی کردن تعریف فری پورشه از تراکتور بود: “ابزاری چند منظوره که کارکردن با آن ساده است.” بیش از 120000 دستگاه بین سالهای 1959 و 1963 تحت لیسانس پورشه دیزل موتورنباو جیامبیایچ در فریدریشهافن Porsche Diesel-Motorenbau GmbH in Friedrichshafen ساخته شد. موتور دو سیلندر 1.6 لیتری آن کار 25 اسب بخار را انجام می داد.
356B 2000GS CarreraGT
شاید یکی از دوست‌داشتنی‌ترین 356 در مسیر مسابقه‌ای باشد که تمام آلومینیومی و دارای خط سقف منحصربه‌فرد برای بهبود آیرودینامیک و رعایت برخی مقررات برای مسابقات GT است. موتور 2.0 لیتری آن 153 اسب بخار قدرت تولید می کرد و “اسکراپر” را به حداکثر سرعت 146 مایل در ساعت و مقام سوم در مسابقه تارگا فلوریو Targa Florio race در سال 1963 می رساند.
پورشه 904 Carrera GTS
شاید به عنوان زیباترین خودروی مسابقه ای تا کنون معرفی شده است، یکی از همه کاره ترین ها در سال 1964 نیز بوده است. طراحی شده توسط فردیناند الکساندر پورشه، دارای بدنه پلاستیکی بسیار سبک وزن (در آن زمان برای اولین بار برای پورشه) و طراحی موتور عقب و دم بلند آن قادر به پذیرش موتورهای باکسر چهار، شش یا هشت سیلندر متناسب با انواع مختلف بود. سری مسابقه ای 904 با موفقیت زیادی در تارگا فلوریو، مونت کارلو Monte Carlo و حتی در لمانز Le Mans روبرو شد.
914-8 پورشه
مطمئناً در مورد 914 شنیده اید که یک پروژه سرمایه گذاری مشترک برای فروش خودروهای اسپرت با موتور وسط VW از طریق نمایندگی های VW و پورشه است. حتی ممکن است 914-6 را هم به یاد بیاورید که بوکسور بیتل Beetle را برای یک موتور مناسب 911 رها کرد. اما هر دو اتومبیل با موتورهای مسطح 8 برای مسابقات ساخته شدند که یکی با کاربراتور و دیگری با تزریق سوخت مکانیکی بود. یکی از این خودروها به افتخار 60 سالگی فری پورشه به او اهدا شد.
Race CarsPorsche’s 917
اتومبیل های مسابقه ای پورشه 917 به عقیده بسیاری یکی از بهترین اتومبیل های مسابقه ای در تمام دوران بوده است و در طول سال ها در طرح های مختلفی ارائه شده اند. قسمت های مختلف آن شامل: آیرودینامیک دم کوتاه و بلند که توسط بال ها یا باله های دم دو طرفه تقویت شده است که مربوط به باز و بسته کردن کابین راننده می شود و چندین موتور مختلف متناسب با فرمول های مختلف مسابقه ای را می توان نام برد.Gijs Van Lennep و Helmut Marko توانستند با این خودرو به رکورد 138 مایل در ساعت در طول 3316 مایل رانندگی در Le Mans برسند که این خود گواهی بر قابلیت اطمینان باورنکردنی خودرو است، به خصوص که قوانین فقط به دو مکانیک اجازه می‌دادند تا در صورت نیاز، روی خودرو کار کنند.
