حضور بی‌نظیر در انتخابات دوره دوازدهم در ماه اسفند
صرف‌نظر از این‌که چه کسانی رای خواهند آورد، جای بسی خوشحالی است که اعضای صنف به تکاپو افتاده‌اند و با جدیت سعی می‌کنند بهترین‌ها را انتخاب کنند.
بهترین‌ها چه کسانی هستند؟
ویژگی‌های فردی:
برخورداری از اخلاق، دانش، تجربه، ارتباط با اعضای صنف، ارتباط و شناخت از مجموعه حاکمیت، تسلط بر قوانین و روندهای اجرایی قوانین، درک صحیح از مجموعه حاکمیت و رفتارهای مدیریتی، رشد، میانی و کارشناسان، درک صحیح از موقعیت درونی و بیرونی صنف، خلاقیت، شناخت اهمیت رسانه، افکار عمومی، سازمان‌دهی و قدرت نرم، شناخت کافی از فناوری‌ها و ابزارهای ارتباطی و شناخت فضای عمومی صنوف و اقتصاد بخش خصوصی، خصولتی و دولتی.
ویژگی‌های گروهی:
برخی معتقدند اعضای هیئت مدیره باید همدل، همسو، هم‌گروه و کاملاً یک تیم باشند. در این صورت می‌توانند با تقسیم کار و تعامل بدون درگیری فقط پیگیر امور مهم صنف باشند. تنها در این صورت جایگاه صنف ارتقا می‌یابد و تحولی رو به جلو را شاهد خواهیم بود.
این نگرش از دو نظر صحیح به نظر نمی‌رسد:
اول: هیئت مدیره در صورتی مورد اعتماد صنف قرار می‌گیرد که از نمایندگان سطوح مختلف صنف در آن حضور داشته باشند؛ کسانی که وجه غالب آن‌ها پیشکسوتی و سنت‌گرایی است و کسانی که نوگرایی و جامعه در حال گذار ما را می‌شناسند و جوان‌تر به حساب می‌آیند.
دوم: وقتی یک طیف به صورت مطلق تسلط پیدا می‌کند، تضارب آرا، رجوع به خرد جمعی و بررسی جوانب موضوعات از منظرهای متفاوت از بین می‌رود و انسداد فکری رخ می‌دهد. حتی ممکن است یک نفر به جای همه فکر کند و فقط تقسیم کار صورت بگیرد.
تیم ملی:
اغلب تیم‌های ملی از تیم‌های باشگاهی کشور خودشان ضعیف‌ترند، مگر در کشورهایی که نظارت واقعی مردمی وجود دارد، سطح حرف‌های‌گری بالاست و شفافیت در مرتبه اعلا قرار دارد.
ما می‌توانیم به یک هیئت مدیره ترکیبی فکر کنیم که با نظارت مردمی بتوانند کارها را در زمان مناسب و با بهترین روش انجام دهند. این میسر است اگر رسانه را جدی بگیریم، کمیسیون‌های تخصصی با رعایت دستورالعمل‌های قانونی تشکیل دهیم (تاکنون هیچ‌گاه کمیسیون‌ها با رعایت کامل آیین‌نامه اجرایی تشکیل نشده است)، کارگروه‌ها، شورای رشته‌ها، شوراهای مشورتی و… بسازیم و اداره اتحادیه در اختیار 7 نفر هیئت مدیره نباشد.
