تامین بازار ، فرصت کسبه

داشتن مشتری آغاز و سرمایه اولیه هر کسب و کاری است.
وجود درخواست کالا این امکان را برای تولیدکننده و توزیع‌کننده فراهم می‌آورد که کسب‌وکارش را حفظ کند. اما مشتری پیش‌بینی‌پذیر و روند تحت مدیریت برای هر بازاری ضرورت بعدی است. در بازارهای ما اغلب پیش‌بینی کاملی از میزان تقاضا وجود ندارد. بنابراین کمبود کالا یا وفور آن امری عادی و تناوبی شده است. داستان سیب‌زمینی و پیاز که یادتان هست؟
مسئله واردات خودروهای کارکرده (دست دوم) بالاخره مجمع تشخیص مصوبه مجلس را مغایر با سیاست‌های کلی ندانست و احتمالا به‌زودی شاهد جولان خودروهای کارکرده در خیابان‌های کلان‌شهرها خواهیم بود. بحث ما دربارۀ اهمیت، مفید بودن یا اهداف این طرح پرحاشیه نیست، بلکه می‌خواهیم بگوییم همین که خودرویی در حال حرکت است یعنی نیازمند لوازم یدکی تند مصرف، تصادفی، مصرف متوسط و… خواهد شد. حالا بازار باید راهی برای تأمین این تقاضا بیابد. واردکنندگان احتمالا مثل گذشته و حتی بدتر از آن سودمندی زیادی در تأمین لوازم یدکی به‌خاطر خواب سرمایه و هزینه‌های شبکه فروش و تعمیرات خودرو نمی‌بینند. خریداران خودروها اما نمی‌توانند خوابیدن خودرو یا معیوب بودن آن را تحمل کنند، پس سراغ کسبه چراغ برق تهران و سایر فروشندگان لوازم یدکی در اقصا نقاط شهرها را خواهند گرفت. ایشان نیز با پشتکار، خلاقیت‌ها و هر همتی از تجارب گذشته سعی در تأمین نیاز بازار و دست خالی نگذاشتن مشتری خواهند کرد.
این رویه همین الان در خصوص بسیاری از خودروهای کم‌تیراژ وجود دارد. جالب است بدانید مثلا دارندگان ون غزال که اغلب هم تاکسی خطی هستند با کمک مکانیک‌ها و لوازم یدکی فروشان چند کانال تلگرامی درست کرده‌اند تا با کمک هم بتوانند این غزال روسی را سرپا نگه دارند.
چرا الزامات لازم به تأمین لوازم یدکی و خدمات پس از فروش به واردکنندگان داده نمی‌شود؟ حتی تولیدکنندگان خودروهای مونتاژی و در مواردی تولیدکنندگان بزرگ خودرو در کشور به دوره گارانتی، خدمات پس از فروش چندان مقید نیستند. یک دلیلش عجله مدیران برای رفع مشکلات مزمن شده و متعفن است. مثلا پس از بی‌تدبیری‌ها و سهولت‌نگاری‌ها خودرو گران شده، خودروسازان داخلی حتی مونتاژکاران آن‌قدر پیش‌فروش کرده‌اند که فعلا و حداقل تا یک سال آینده تأثیری بر مدیریت تقاضا نخواهند داشت، پس ناچاریم خودرو وارد کنیم. حالا پس از واردات چه می‌شود؟ مورد غفلت قرار می‌گیرد. این تغافل نباید غیرعمدی باشد چون بالاخره وقتی این مشکل بوجود کرد، می‌شود از راه حل فوری برایش دست آورد. می‌دانید چه می‌گویم؟ راه‌حل‌ها در شرایط بحران و اضطرار گران هستند. نظارت‌های کمتری بر آن‌ها می‌شود، پس حسابی می‌شود ویژه‌خواری کرد.داشتن مشتری آغاز و سرمایه اولیه هر کسب و کاری است.
وجود درخواست کالا این امکان را برای تولیدکننده و توزیع‌کننده فراهم می‌آورد که کسب‌وکارش را حفظ کند. اما مشتری پیش‌بینی‌پذیر و روند تحت مدیریت برای هر بازاری ضرورت بعدی است. در بازارهای ما اغلب پیش‌بینی کاملی از میزان تقاضا وجود ندارد. بنابراین کمبود کالا یا وفور آن امری عادی و تناوبی شده است. داستان سیب‌زمینی و پیاز که یادتان هست؟
مسئله واردات خودروهای کارکرده (دست دوم) بالاخره مجمع تشخیص مصوبه مجلس را مغایر با سیاست‌های کلی ندانست و احتمالا به‌زودی شاهد جولان خودروهای کارکرده در خیابان‌های کلان‌شهرها خواهیم بود. بحث ما دربارۀ اهمیت، مفید بودن یا اهداف این طرح پرحاشیه نیست، بلکه می‌خواهیم بگوییم همین که خودرویی در حال حرکت است یعنی نیازمند لوازم یدکی تند مصرف، تصادفی، مصرف متوسط و… خواهد شد. حالا بازار باید راهی برای تأمین این تقاضا بیابد. واردکنندگان احتمالا مثل گذشته و حتی بدتر از آن سودمندی زیادی در تأمین لوازم یدکی به‌خاطر خواب سرمایه و هزینه‌های شبکه فروش و تعمیرات خودرو نمی‌بینند. خریداران خودروها اما نمی‌توانند خوابیدن خودرو یا معیوب بودن آن را تحمل کنند، پس سراغ کسبه چراغ برق تهران و سایر فروشندگان لوازم یدکی در اقصا نقاط شهرها را خواهند گرفت. ایشان نیز با پشتکار، خلاقیت‌ها و هر همتی از تجارب گذشته سعی در تأمین نیاز بازار و دست خالی نگذاشتن مشتری خواهند کرد.
این رویه همین الان در خصوص بسیاری از خودروهای کم‌تیراژ وجود دارد. جالب است بدانید مثلا دارندگان ون غزال که اغلب هم تاکسی خطی هستند با کمک مکانیک‌ها و لوازم یدکی فروشان چند کانال تلگرامی درست کرده‌اند تا با کمک هم بتوانند این غزال روسی را سرپا نگه دارند.
چرا الزامات لازم به تأمین لوازم یدکی و خدمات پس از فروش به واردکنندگان داده نمی‌شود؟ حتی تولیدکنندگان خودروهای مونتاژی و در مواردی تولیدکنندگان بزرگ خودرو در کشور به دوره گارانتی، خدمات پس از فروش چندان مقید نیستند. یک دلیلش عجله مدیران برای رفع مشکلات مزمن شده و متعفن است. مثلا پس از بی‌تدبیری‌ها و سهولت‌نگاری‌ها خودرو گران شده، خودروسازان داخلی حتی مونتاژکاران آن‌قدر پیش‌فروش کرده‌اند که فعلا و حداقل تا یک سال آینده تأثیری بر مدیریت تقاضا نخواهند داشت، پس ناچاریم خودرو وارد کنیم. حالا پس از واردات چه می‌شود؟ مورد غفلت قرار می‌گیرد. این تغافل نباید غیرعمدی باشد چون بالاخره وقتی این مشکل بوجود کرد، می‌شود از راه حل فوری برایش دست آورد. می‌دانید چه می‌گویم؟ راه‌حل‌ها در شرایط بحران و اضطرار گران هستند. نظارت‌های کمتری بر آن‌ها می‌شود، پس حسابی می‌شود ویژه‌خواری کرد.