استفاده از خودروهای برقی یکی از راهکارهای کاهش آلودگی هوا و حفظ محیط زیست است که در تمامی کنفرانسهای جهانی بر روی آن تأکید شده و بیشتر کشورهای جهان در تلاش هستند تا به تدریج تولید خودروهای برقی را افزایش دهند. بر اساس توافقنامهای که بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا منعقد شده، تولید و فروش خودروهای احتراق داخلی از سال 2035 کاملاً ممنوع خواهد شد. در آمریکا نیز لایحهای با عنوان “Clean Car 2030” در هر دو مجلس قانونگذاری و سنا به تصویب رسیده که بر اساس آن از سال 2030، خودروهای برقی تنها انتخاب خریداران خواهند بود. اما این امر که کشور ما در این خصوص چه رویکردی اتخاذ کرده، نیاز به بحث و بررسی زیادی دارد.
چندی پیش بابک کریمخان، مدیرعامل سایپا، با اشاره به این موضوع گفت: در هیچ کجای جهان سراغ نداریم سیاستگذاران تولید خودرو را یکباره دست از تولید خودروهای احتراق داخلی کشیده و به سمت تولید خودروهای برقی حرکت کنند. زیرا ابتدا تولید خودروهای هیبریدی و یا دستکم تولید موتورسیکلتهای برقی اشاعه داده میشود و ما نیز نیازمند چنین رویکردی هستیم. وی که عضو کارگروه لوازم یدکی خودرو انجمن صنایع همگن نیرو محرکه و قطعهسازان تهران نیز است با اشاره به اهمیت موضوع رویکرد برقسازی خودروها در کشور افزود: ایجاد زیرساختهای لازم برای استفاده از این خودروها در کل کشور لازم و ضروری است زیرا شارژ این خودروها بسیار مهم است و میتوان آنها را در منازل شارژ کرد. چنانچه حتی زیرساختهای مدنظر در شهری مانند تهران نیز فراهم شود باز هم کافی نیست و حرکت دادن این خودروها به دیگر شهرها در صورت نبود امکانات، مسئلهی بزرگی است که باید برای آن چارهاندیشی شود.
وی افزود: اگر قرار بود حرکتی در این زمینه آغاز شود، باید از موتورسیکلتهای برقی آغاز میکردیم. اما امروز حتی در زمینه تولید و استفاده عموماً از موتورسیکلتهای برقی توفیقی نداشتهایم و میبینیم مردم همچنان استفاده از موتورهای بنزینی را به صرفه میدانند. باید تصریح کنم که حتی اگر امروز خودروهای بنزینی جدید وارد کشور شده یا در کشور تولید شود، قطعهسازان باید برای تولید اجزا و قطعات آنها آمادگیهای لازم را کسب کنند و به تغییر خطوط و امکانات پردازند که این مهم دربارۀ خودروهای برقی که با تحول در فناوری آنها مواجهیم، جای خود دارد. زیرا امکانات قطعهسازان کشور برای تولید اجزا و قطعات خودروهای برقی به روز و مناسب نیست و ماشینآلات و خطوط تولید موجود، مربوط به ۱۵ تا ۲۰ سال پیش است و باید بهروزرسانی شود. در خوشبینانهترین حالت، در کوتاهمدت میتوان اجزا و قطعات این خودروها را به صورت “Completely Knocked Down (CKD)” یعنی به شکل قطعات کاملاً منفصل از دیگر کشورها وارد کرد و به مونتاژ آنها پرداخت، وگرنه سوار کردن موتورهای الکتریکی روی خودروهای ایرانی، برقسازی محسوب نمیشود.
کریمخان با اشاره به پتانسیل بالای قطعهسازان ایرانی، خاطرنشان کرد: چنانچه نقشهراهی در این زمینه تعریف شده و از قطعهسازان درخواست شود که در این مسیر حرکت کنند، باید به تأمین امکانات، ماشینآلات و خطوط تولید برای تحقق این امر مهم پرداخته شود.
منوچهر منطقی، معاون صنایع حملونقل وزارت صمت، نیز در گفتوگویی درخصوص اینکه آیا زیرساختهای استفاده از خودروی برقی در ایران وجود دارد یا خیر، گفت: این موضوع در گام نخست به یک راهبرد و مطالعه جامع و کامل نیاز دارد که خوشبختانه این مطالعات از پنج سال قبل در معاونت علمی و فناوری شروع شده و همه ذینفعان این موضوع مانند وزارت نیرو، وزارت ارتباطات، دانشگاهها، قطعهسازان و صنایع در تمامی جلساتی که پیرامون این موضوع برگزار شد شرکت کردند و در نهایت به یک جمعبندی و نقشهای راهولی رسیدند.
وی افزود: کشورهای پیشرفته استفاده از خودروهای برقی را از سیستم حملونقل عمومی شروع میکنند. بر همین اساس نقشهراه این موضوع در کشورمان تهیه و برای خودروهای عمومی تصمیمگیری شده است. شهرداری تهران نیز داوطلب شده که برای داشتن هوای پاک، این کار را انجام دهد و برای پیادهسازی این مدل، ایستگاههایی را مورد مطالعه و بررسی قرار داده و هماکنون در حال ورود به کارهای اجرایی است.
بابک کریمخان: با ایجاد زیرساخت های لازم، توان این کار را داریم
- تاریخ انتشار :
- نظرات : بدون نظر
- دسته بندی : دانلود نشریه, مطالب قطعات
- شماره خبر : 108764
فهرست مطالب