مسعود پزشکیان، با ایده وفاق و چند وعده کلیدی شناخته میشود. او همواره در اظهاراتش تأکید میکند که «اگر با هم دعوا داشته باشیم، هیچ مشکلی حل نخواهد شد» و بر لزوم همکاری و همگرایی تأکید دارد. به نظر میآید که حاکمیت نیز با این ایده همراه شده است و به جز کارشکنیهای پایداریچیها، محمدباقر قالیباف با همه بدقلقیها فعلاً در کنار اوست.
در این راستا، هفته گذشته شاهد رفع فیلتر واتساپ و گوگلپلی بودیم. این اقدام هرچند حداقلی است، اما به عنوان گامهای ابتدایی مسعود پزشکیان در مسیر اصلاحات و عمل به وعدههای خود، قابلتوجه است.
با آغاز دوره ریاستجمهوری پزشکیان، خبری از برخوردهای خشن گشت ارشاد با زنان به دلیل حجاب نیست و حتی پس از ماجرای قانون عفاف و حجاب، حضور پرقدرت رئیسجمهور در توقف اجرای این قانون، اثربخشی اصلاحات دولت او را بیشتر نمایان میکند.
بازگشت استادان اخراجی و دانشجویان پروندهدار از دولت قبل نیز از دیگر اقدامات مثبت دولت پزشکیان است که نباید نادیده گرفته شود.
در شرایطی که بحران اقتصادی شدت یافته، مسعود پزشکیان همچنان به تلاش برای حفظ میز مذاکره با غرب و آمریکا ادامه میدهد و با صدور مجوز برای فیلمهای توقیفشده دولت قبل و تسهیل بازگشت بازیگران ممنوعالکار، اصلاحات او را نسبت به دولت سیزدهم متمایز کرده است.
آیا این اصلاحات کافی است؟ احتمالاً نه! آنچه بیشتر از همه بر دید مردم از دولت پزشکیان تأثیر دارد، وضعیت اقتصادی و معیشت آنهاست، که تحت تأثیر دلار ۸۲ هزارتومانی قرار گرفته و وضعیت را برای مردم دشوار کرده است.
دولت بارها تأکید کرده که «زمین سوختهای» از دولت قبل به ارث برده است و در شرایط فعلی، اگر گشایشهای جدی در روابط خارجی به وجود نیاید، احتمالاً اوضاع حتی با روی کار آمدن ترامپ بدتر هم خواهد شد. با این حال، مردم همچنان مسئولان و دولتیها را مقصر شرایط موجود میدانند و اگر گشایش اقتصادی جدی ایجاد نشود، اصلاحات مسعود پزشکیان هرچند بهموقع و درست، اما کافی نخواهد بود.
دکتر زارعیان در این باره معتقد است که «مسائل پیچیدهای در جامعه وجود دارد و اکنون دغدغه اصلی مردم فیلتر شبکههای اجتماعی نیست. فیلترینگ تنها نماد بیاعتمادی حاکمیت به جامعه است. حالا زمان آن است که حکمرانی به رسمیت بشناسد و به جامعه اعتماد کند، برای حل مشکلاتی که زندگی مردم را تحت تأثیر قرار داده است.»
حاکمیت باید به دنبال اصلاحات گستردهتر و تغییر رویکرد باشد. تغییراتی که شامل تعامل با کشورهای دیگر، حل و فصل تحریمها و رفع ناترازیهای موجود در زندگی مردم است. این مسائل، چالشهای اصلی جامعه ایرانی هستند که باید حل شوند تا نتیجه ملموستری حاصل گردد.