به گزارش سایپانیوز، پولستار Polestar جدیدترین کمپانی خودروسازی است که در حال آزمون و خطا در حوزه انواع جدید مالکیت در خودرو است.
پولستار2 [Polestar 2] یک خودروی اسپورت چهار در است که آپشن های متنوعی را در اختیار مشتری می گذارد چون ویژگی های دو سگمنت مختلف صنعت خودرو یعنی کراس اور ها و هاچبک ها را در هم ادغام کرده است. از ویژگی های دیگر آن ایجاد فضای باز داخل کابین که با اشیا غیرلازم پرنشده است و مواد اولیه مورد استفاده در داخل کابین با کیفیت بالا بیشتر با استفاده از بافت های گیاهی است. کیفیت رانندگی با آن کمی خشک است که می توان آن را به اسپورت بودن آن نسبت داد. پولستار2 مجهز به قوای محرکه دوگانه است و نیروی آن به طور مستقل به چهار چرخ اعمال می شود. توانی که این قوای محرکه ایجاد می کند، 408 اسب بخار است.
مگر آن که شما اسب بخار بیشتری بخواهید. لازم هم نیست در سخت افزار یا قطعات آن هم تغییری ایجاد کنید، کافی است این توان بیشتر را از وبسایت کمپانی بخواهید.
پولستار در حقیقت بخشی از کمپانی ولوو بود که در بخش عملکرد [سرعت، قدرت و شتاب] خودروهای این شرکت کار می کرد اما از آن کمپانی جوانه زد و حالا برای خودش یک کمپانی خودروسازی مستقل است.
سالیان سال است که تحلیل گران صنعت خودرو حرف از تغییر مالکیت در خودروها می زنند، این تغییر مالکیت تعریف و انواع مختلفی دارد. یکی از موارد آن هم این خبر است که مشتریان اروپایی می توانند سرعت بالاتر و توان بیشتر برای خودروی خود خریداری کنند. در آینده نزدیک هم این سامانه در اختیار بازارهای جهانی قرار خواهد گرفت.
برای دریافت ارتقا در سرعت و توان، مشتریان به وبسایت پولستار بخش «[خدمات] اضافه» Polestar Extras مراجعه می کنند. با پرداخت مبلغ مشخص شده (که در حال حاضر 1000 یورو یعنی در حدود 1,128 دلار) اجازه دانلود به مشتری داده می شود. همین که پول پرداخته شد، دیگر مشتری لازم نیست کاری انجام دهد، نرم افزارهای این خودرو به طور خودکار و از طریق اینترنت به روز می شوند.
با این 1000 یورو قدرت موتور این خودرو 67 اسب بخار افزایش می یابد. سرعت خودرو هم بین 40 تا 80 مایل در ساعت زیاد می شود. شتاب آن هم یک دهم ثانیه بهبود یافته و صفر تا صد آن 4.4 ثانیه طول می کشد.
توماس اینجنلاث Thomas Ingenlath مدیر عامل پولستار می گوید: «امکان به روزرسانی و ارتقای سامانه ها نشان می دهد که فناوری های اتصال [به اینترنت] چگونه ارتباط بین مشتری، خودرو و کمپانی خودروساز را دچار دگردیسی کرده است.»
حق اشتراک و آبونمانی شدن بعضی از خدمات برای خودروسازان دنیا جذابیت خاصی پیدا کرده برای مثل ب ام و هم در سال 2019 برای ارائه خدمات کارپلی CarPlay پیشنهاد دریافت هزینه های سالانه داده است. در حقیقت سخت افزار این سامانه ها در خودرو مهیا است و زمانی مشتری می تواند از امکانات آن استفاده کند که حق اشتراک بپردازد. هرچند در سال 2020 از این ایده خود عقب نشینی کرد. اما آئودی در بازار آلمان و نروژ از این ایده عقب نشینی نکرده است. خریداران ایی-ترون برای ارتقای چراغ های ال ایی دی جلوی خودرو می توانستند حق اشتراک بپردازند.
هیوندایی هم سال گذشته به سرمایه گذاران خود برنامه ای را با عنوان «امکانات بر اساس تقاضای مشتری» معرفی کرد. هر چند که زمان اجرا و ارائه آن را تعیین نکرد و هنوز هم در محصولاتش ساری و جاری نشده است.
فولکس واگن شاید این مفهوم را کمی پیش تر برده و مفهوم جدیدی تحت عنوان «پروژه سه گانه» “Project Trinity” معرفی کرده است. در خودروهای برقی اسپورت این خودروساز، سامانه ترینیتی به مشتریان اجازه اجاره امکانات از قبیل امکانات عملکردی را می دهد و بابت آن هزینه ای هر چند ناچیز به حساب خودروساز واریز می کند. در مقایسه با سامانه ترینیتی فولکس واگن، دانلود توان و سرعت، اجاره ای نیست بلکه مشتری آن را از این اینترنت خریداری کرده و تا روزآمدی بعدی، نیازی به پرداخت آبونمان یا حق اشتراک ندارد. ضمن آن که این ارتقای نرم افزاری خیلی ارزان هم نیست. یعنی برای همه صرف نمی کند که برای همی هیجان بیشتر هزینه چهار رقمی برای دانلود یک به روز رسانی بپردازند. با این حال خودروسازان پیش بینی کرده اند که تعداد زیادی از مشتریان، این رقم ها را خیلی بالا نمی دانند و از آن استقبال می کنند و این نوع سامانه ها هم چنین مشتریانی را هدف قرار داده است.
بر اساس خبر منتشر شده توسط اتومتیو نیوز، استلانتیس که چتری برای 14 برند معروف از جمله دوج، جیپ و رام است، می گوید تا سال 2030 درآمد این گروه خودروسازی از «روزآمدی نرم افزاری و خدمات با حق اشتراک» به 23 میلیارد دلار خواهد رسید.
