امروزه افراد در جهانی بدون مرز، فراتر از مکان و زمان با یکدیگر تعامل دارند. در عصر حاضر با وجود وسایل ارتباطجمعی، دیگر زندگی در گوشهای از کره زمین معنا ندارد. در چنین موقعیتی، اختراع چرخ از نو هم نمیتواند عاقلانه باشد. بشر موجودی با هوش است و افرادی در بطن جامعه، گوشهای از کشف علوم و فنون را برعهده گرفته و جهان را به پیش میبرند. در این میان، دانش و آموختهها یکجا نمیمانند و در حرکتی سیال، ثانیه به ثانیه متحول میشوند. ذات زندگی در چنین عصری، نمیتواند جز تعامل و همکاری باشد. این امر در کشور ما البته با چالشهایی همراه است، زیرا بهلحاظ سیاسی، اعمال محدودیتهایی در قالب تحریم، سایر بخشها را هم درگیر کرده است.