برچسب: ؤاپن

نوجوانان در گذشته نه چندان دور کاسبی و فن را همراه با سویه های اخلاقی و مهارت های کسبی نزد صاحب کاران آموزش می‌دیدند. یعنی نظام استاد شاگردی رایج بود. جوانان در این دوره زندگی می آموختند و پختگی را تجربه می‌کردند. زندگی خانوادگی، کاری و تفریح از یک همسانی نسبی برخوردار بود. خانواده به چنین نظام و فرآیندی امیدوار بود گرچه طول این دوره از کودکی شروع و تامیان سالی ادامه می یافت. خوش اقبال ها در جوانی داماد استاد می شدند و زندگی با روالی ثابت ادامه می یافت. گاهی استاد پدر بود و اغلب یکی از بستگان دور یا نزدیک، اگر کسی پیش استادی دوام نمی آورد و موفق به ایجاد کسب و کاری قابل قبول نمی شد معمولا دیگر راهی برای رشد نمی یافت و عطال وباطل لقب می گرفت.