تجارت جهانی زباله، به انتقال مواد زائد میان کشورها برای تصفیه، دفع یا بازیافت اشاره دارد و به عنوان یک روش تجاری بین‌المللی شناخته می‌شود.
بر اساس منابع مختلف، ۱۰ کشور برتر در جمع‌آوری زباله عبارتند از: آلمان، سنگاپور، کره جنوبی، هند، سوئد، چین، برزیل، اندونزی، اتریش و بلژیک.
آلمان به عنوان پیشگام در مدیریت زباله و بازیافت شناخته می‌شود. این کشور سیستم بازیافت بسیار کارآمدی را پیاده‌سازی کرده که باعث کاهش چشمگیر ضایعات و ترویج بازیافت در جامعه شده است.
سنگاپور نیز در زمینه جمع‌آوری و بازیافت زباله موفق بوده و با بازیافت ۵۹ درصد از زباله‌های خود، به مدیریت پایدار زباله متعهد است.
کره جنوبی در حوزه بازیافت نیز پیشرفت زیادی داشته است و ۴۹ درصد از زباله‌های این کشور بازیافت می‌شود.
هند، با وجود اینکه در سال ۲۰۲۰ لقب بدترین کشور در زمینه آلودگی پلاستیکی اقیانوس‌ها را به خود اختصاص داد، اما تلاش‌های زیادی برای کاهش زباله و بازیافت انجام می‌دهد.
سوئد نه تنها با استفاده از زباله‌ها به جای سوخت‌های فسیلی در تولید انرژی، صرفه‌جویی اقتصادی می‌کند، بلکه از طریق واردات زباله و بازیافت آن، سالانه ۱۰۰ میلیون دلار درآمد کسب می‌کند. این کشور همچنین با تبدیل زباله‌ها به انرژی، توانسته میزان انتشار دی‌اکسید کربن خود را سالانه ۲.۲ میلیون تن کاهش دهد.
چین با جمعیت زیاد و صنعت پیشرفته خود، سهم بزرگی در تولید زباله‌های پلاستیکی جهانی دارد، اما در عین حال اقدامات زیادی برای مقابله با این مسئله و ترویج شیوه‌های مدیریت پایدار زباله انجام می‌دهد.
برزیل، به عنوان یکی از تولیدکنندگان بزرگ زباله‌های پلاستیکی، در تلاش است تا میزان زباله‌های دفن‌شده را کاهش دهد و در این مسیر پیشرفت‌هایی داشته است.
بلژیک نیز با اجرای سیستم‌های پیشرفته تفکیک و بازیافت زباله، جایگاه خود را به عنوان یکی از پیشروان مدیریت زباله تثبیت کرده است.
در حالی که این کشورها در زمینه جمع‌آوری و بازیافت زباله پیشرفت‌های چشمگیری داشته‌اند، باید توجه داشت که تجارت جهانی زباله مسئله‌ای پیچیده است که نیاز به تلاش‌های هماهنگ و جمعی برای حل آن دارد.
کاستاریکا، به عنوان یکی از رهبران جهانی در زمینه حفاظت از محیط زیست، با اعلام برنامه‌های خود برای رسیدن به اهداف کربن صفر در سال ۲۰۰۷، یکی از پیشگامان در این حوزه است. این کشور بیش از ۳۰۰ روز از سال را به طور کامل با استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر اداره می‌کند که هیچ کشور دیگری در اندازه آن قادر به انجام چنین کاری نیست.
ژاپن، اگرچه در تلاش است تا با آلودگی پلاستیکی مقابله کند، دومین تولیدکننده بزرگ زباله‌های بسته‌بندی پلاستیکی پس از ایالات متحده است.
در بسیاری از کشورهای آسیا و آفریقا، مدیریت پسماندهای جامد خانگی و تجاری هنوز به طور گسترده پذیرفته نشده است. در قاره آفریقا، بسیاری از کشورهای این قاره در رتبه‌بندی‌های مدیریت پسماند، امتیازهای پایین و نامطلوبی دارند.
کشورهای آسیایی مانند میانمار، افغانستان، قرقیزستان و تاجیکستان نیز به دلیل ضعف در مدیریت پسماند در وضعیت مشابهی قرار دارند. از سوی دیگر، کشورهای جنوب آسیا و برخی کشورهای دیگر مانند کامبوج، مغولستان، ازبکستان و لائوس عملکرد بهتری نسبت به این کشورها دارند.
در قاره آمریکا، هائیتی و ونزوئلا کمترین موفقیت را در مدیریت زباله داشته‌اند، در حالی که کشورهای توسعه‌یافته مانند سنگاپور، کره جنوبی، کشورهای اسکاندیناوی و آلمانی‌زبان، همراه با لوکزامبورگ و چک، در صدر رتبه‌بندی‌های جهانی در این زمینه قرار دارند.
