نیکولا رومئو

نیکولا رومئو (Nicola Romeo) 28 اوریل 1876 در سنت آنتیمو (Sant’Antimo) در منطقه کامپانیا (Campania) متولد شد. او یک مهندس و کارآفرین ایتالیایی بود که عمدتا برای تاسیس کارخانه خودروسازی آلفا رومئو (Alfa Romeo) شناخته شده است. او به عنوان سناتور در هجدهمین مجلس قانونگذاری پادشاهی ایتالیا خدمت کرد.
رومئو با مدرک مهندسی از دانشگاه پلی تکنیک ناپل (Politecnico di Napoli) در سال 1899 فارغ التحصیل شد. پس از آن، او برای چند سال در خارج از کشور کار کرد و مدرک لیسانس دوم در مهندسی برق در لیژ (Liège)، بلژیک را اخذ کرد. در سال ۱۹۱۱ او به ایتالیا بازگشت و موسسه‌ی نیکولا رومئو (Ing. Nicola Romeo e Co) را ایجاد کرد. این شرکت ماشین آلات و تجهیزات را برای صنعت معدن تولید می‌کرد. این شرکت موفق بود و رمئو مایل به گسترش و به دست آوردن اکثریت شرکت تولید خودرو مستقر در میلان با نام اختصاری A.L.F.A. در سال 1911 شد و در سال ۱۹۱۸، رومئو مالک کل شرکت بود و نام آن را به “الفا رومئو” تغییر داد. این شرکت شهرت خوبی برای ساخت اتومبیل‌های زیبا و ایمن و همچنین قطعات هواپیما به دست آورد، اما در سال 1920 به دلیل یک سری سرمایه گذاری‌های بد، بسیار نزدیک به انحلال بود. در یک جلسه پرتنش هیئت مدیره از رومئو خواسته شد که شرکت را ترک کند، اگرچه مدیر عامل جدید پاسکوال گالو (Pasquale Gallo) او را متقاعد کرد که به عنوان رئیس هیئت مدیره باقی بماند. رومئو در سال 1930 رسما از آلفا رومئو جدا شد.
رومئو در سال 1905 با آنجلینا والادین (Angelina Valadin)، خواننده اپرا و پیانیست پرتغالی ازدواج کرد و حاصل این ازدواج هفت فرزند است.
نیکولا رومئو در ۱۵ اوت ۱۹۳۸ در سن ۶۲ سالگی در خانه‌اش نزدیک دریاچه کومو (Como) درگذشت. تقریبا هفتاد سال پس از مرگ او و به مناسبت صد و سی امین سالگرد تولد او، شهر ناپل به یاد او در ریون لارو (Rione Lauro) خیابانی را با نام نیکولا رومئو نامگذاری کردند.