خودروی نوستالژیک ایرانی‌ها، رنو ۵، در نمایشگاه بروکسل ۲۰۲۵ به عنوان “خودروی سال” معرفی شد. این هاچ‌بک برقی فرانسوی که یادآور مدل محبوب رنو ۵ از قرن بیستم است، موفق شد رقبایی همچون کیا EV3، سیتروئن CE و کوپرا ترامار را شکست دهد و جایگاه خود را در این رقابت معتبر بدست آورد.
رنو پنج ای‌تک یک خودروی برقی جدید با طراحی پنج‌در است که در مدل‌های مختلف از جمله موتورهای ۱۲۰ و ۱۵۰ اسب بخاری عرضه می‌شود. باتری این خودرو ۵۲ کیلووات ساعت ظرفیت دارد که امکان مسافرت‌هایی با برد ۳۱۲.۲ و ۴۰۵.۵ کیلومتر را به ترتیب برای هر مدل فراهم می‌کند. نسخه ارزان‌قیمت این خودرو با قیمت ۲۵ هزار یورو (معادل ۲ میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومان) به بازار عرضه می‌شود.
رنو ۵، این هاچ‌بک خاطره‌انگیز، تنها در ایران محبوب نیست بلکه در بسیاری از کشورهای دیگر نیز طرفداران زیادی دارد. به همین دلیل، رنو این مدل کلاسیک را به‌صورت الکتریکی و با ویژگی‌های به‌روز شده، دوباره احیا کرده است.
در ایران، خاطره بازی با رنو ۵ به سال ۱۳۵۳ برمی‌گردد. زمانی که این خودرو در دو نسخه سه‌در و پنج‌در با پیشرانه ۹۵۰ سی‌سی توسط شرکت سایپا تولید می‌شد تا جایگزینی برای ژیان باشد. این خودرو به دلیل طراحی ساده، اندازه کوچک و مصرف سوخت کم، خیلی زود محبوب شد و به خودرویی اقتصادی و شهری تبدیل گشت.
تولید رنو ۵ در ایران تا سال ۱۳۷۲ ادامه داشت، اما در این سال سایپا تولید آن را متوقف کرد. پس از مدتی، نیاز به یک خودروی ارزان‌قیمت آشکار شد و پارس‌خودرو که به تملک سایپا درآمده بود، تولید این مدل را از سر گرفت و فرآیند ایرانیزه کردن رنو ۵ را آغاز کرد. بدین ترتیب، رنو ۵ کاملاً ایرانی با نام سپند در سال ۱۳۷۷ به بازار آمد.
اگرچه رنو ۵ ایرانی تحت نام سپند به بازار عرضه شد، اما با مشکلات کیفی متعدد و ضعف در مونتاژ روبه‌رو بود. پارس‌خودرو تا سال ۸۶ این خودرو را با تغییرات ظاهری و آپشن‌های مختلف تولید کرد، اما در نهایت به دلیل عدم توانایی در پاس کردن استانداردهای لازم، تولید آن متوقف شد و آخرین مدل این خودرو، نیو پی‌کی، به بازار آمد که مدت زیادی دوام نیاورد. به این ترتیب، پرونده تولید رنو ۵ برای همیشه در ایران بسته شد.
اما حالا، با بازگشت مدل الکتریکی رنو ۵ به عنوان “خودروی سال ۲۰۲۵”، این خودروی تاریخی دوباره در دل مردم ایران و جهان جایی خاص پیدا کرده است.
