با وجود آن‌که خودروهای آلمانی، ژاپنی، کره‌ای و دیگر برندها که در چین تولید می‌شوند، تحت لیسانس و نظارت کیفی برند اصلی قرار دارند، اما موجی از تخریب این خودروها در شبکه‌های اجتماعی به راه افتاده که می‌توان آن را ادامه روند تخریب محصولات چینی دانست.
فارغ از تفاوت‌های کیفی و فناورانه خودروهای چینی با مدل‌های اروپایی یا برندهای برجسته آسیایی، باید اذعان داشت که بخشی از این موج تخریب به دو عامل فرعی مرتبط است.
نخست اینکه، در زمینه خرید خودروهای صفر کیلومتر، برخی شرکت‌های بخش خصوصی تسهیلاتی برای فروش ارائه می‌دهند که مشتری را ترغیب می‌کند تا به‌جای خرید خودروهای ایرانی از دلال‌ها یا خرید خودروهای خارجی کارکرده غیرفرنگی، به‌سراغ مدل‌های مونتاژی صفر کیلومتر برود. این موضوع البته برای دلالان خوشایند نیست چرا که کسب‌وکار آنان بر خرید و فروش خودروهای صفر و کارکرده ایرانی و همچنین خودروهای کارکرده خارجی بنا شده است.
از سوی دیگر، خرید خودروهای مونتاژی که گارانتی بلندمدتی دارند، موجب می‌شود که مشتریان مدت‌ها به تعمیرگاه‌های متفرقه مراجعه نکنند. این در حالی است که کسب‌وکار اصلی تعمیرکاران بر تعمیر خودروهای کارکرده خارجی استوار است؛ خودروهایی که معمولاً از گارانتی خارج شده‌اند و شرکت‌های واردکننده آنها غالباً به دلیل مشکلات اقتصادی به فعالیت خود پایان داده‌اند.
اگر دقت کرده باشید، در بسیاری از ویدئوهای فضای مجازی، شاهد تعمیرکارانی هستیم که ادعا دارند خودروی چینی، مثلاً با کارکرد ۳۰ هزار کیلومتر، با مشکلات فنی حادی نظیر خرابی گیربکس یا سایر قطعات به آنها ارجاع داده شده است. سوال اینجاست که خودروهایی که بین ۸۰ هزار تا ۱۵۰ هزار کیلومتر گارانتی دارند، در اختیار این تعمیرکاران با ادعاهای عجیب چه وضعیتی پیدا می‌کنند؟!
