دنیای اقتصاد – این موضوع از یک جهت که خودروها بادوام شده و دیرتر از گردونه حملونقل خارج میشوند، مزیت به حساب میآید، اما از آن جهت که فناوریهای جدید، علاوه بر بهبود ایمنی، در مصرف سوخت بهینهتر هستند، عیب محسوب میشود. این عیب از آن جنبه است که مصرف سوخت خودروهای قدیمیتر علاوه بر فناوری کهنهتر، به خاطر فرسودگی بیشتر است.
در گذشته صاحبان خودرو رقم بالاتر از ۱۰۰ هزار مایل (۱۶۰ هزار کیلومتر) را روی کیلومترشمار خودرو انتظار نداشتند و پیش از رسیدن به این رقم، خودرو را میفروختند، اما این روزها دیگر رقم ۲۰۰ هزار مایل [۳۶۰ هزار کیلومتر] عادی شده است. وبسایت ایسکارز فهرستی از دیرپاترین خودروها در جادهها را منتشر کرده است. بر اساس اطلاعات منتشر شده اخیر، ۱۶ درصد از خودروهای لندکروزر تویوتا که هنوز در جادهها در تردد هستند، رقم بالاتر از ۲۰۰ هزار مایل را نشان میدهند. همچنین ۵/ ۲درصد از بقیه مدلها از جمله تویوتا، هوندا و جنرال موتورز حداقل ۲۰۰ هزار مایل را پیمودهاند.
تحلیلگران صنعت میگویند در آینده این نگرانی وجود دارد که به دلیل بالا رفتن قیمت و افزایش دوام خودروها، این مساله روی میزان خریدوفروش اثر ماندگارتری بگذارد. فقط سن خودروها نیست که بالا رفته است، تعداد کل خودروهای در حال تردد هم بهشدت در حال افزایش است. سرعت خیلی بالا در تغییرات فنی و فناوری مثل بهبود عملکرد، بهینهسازی مصرف سوخت، پیمایش بالاتر به ازای هر بار شارژ یا با هر باک، آپشنهای ایمنی جدید و قوای محرکه برقی و هیبریدی شاید به عنوان عوامل موثری باشند که مردم را به نوسازی خودروهایشان تشویق کنند. با این حال اما افزایش شدید قیمت خودروها در سال گذشته به دلیل کمبود تراشه و توقف خطوط تولید به خاطر مشکلات تامین ناشی از تعطیلات سراسری به وجود آمده در اثر شیوع ویروس کرونا، همگی دست به دست هم داده که تعادل عرضه و تقاضا به هم بخورد و قیمتها سرسامآور افزایش یابد. طبیعی است که مردم تمایل داشته باشند قدری بیشتر خودروها را نزد خود نگه دارند و انتظار میرود افزایش سن متوسط خودروها همین روند را در سالهای آتی حفظ کند.