همچو خورشید به ذرات جهان قسمت کُن/ گر نصیبِ تو ز گردون، همه یک نان باشد
«صدقه 70 نوع بلا رو دفع می‌کنه» صبح‌های مادربزرگم همیشه با این جمله شروع می‌شد. یک اسکناس 50 یا 100 تومانی را دور سرمان می‌چرخاند، صلوات می‌فرستاد و زمانی که می‌رفت تا برای صبحانه نان بخرد، صدقه را در صندوق صدقات سر کوچه می‌انداخت.
مادربزرگم همیشه بر این باور بود که صدقه دادن منجر به افزایش مال انسان‌ها خواهد شد. راست هم می‌گفت؛ با اینکه دستش کمی تنگ بود؛ اما کیف منجوق‌دوزی‌شده مادربزرگ را هیچ وقت خالی از پول ندیدیم. در ماه مبارک رمضان، یکی،دو ساعت مانده به اذان مغرب، به نانوایی می‌رفت. یک نان برای خودش برمی‌داشت و به نانوا می‌سپرد نان دیگر را به‌دست اهلش برساند. همیشه به ما می‌گفت: «آقام امام رضا(ع)قربونش برم می‌فرمایند که هر کسی موقع افطار یه نون به یه نیازمند صدقه بده؛ خداوند گناهش رو می‌بخشه.»
کم نیستند احادیث و روایاتی که از ثواب صدقه و انفاق در ماه مبارک رمضان حکایت می‌کنند که مرور برخی از آنان در روزهای پایانی ماه شعبان خالی از لطف نیست.
حضرت محمد (ص) فرمودند: «در وقت افطار تصدّق كنید و افطار دهید روزه‌داران را اگر چه به چند دانه خرما يا شربتى آب باشد.»
پیامبراکرم (ص) فرمودند: «هر کس در ماه رمضان صدقه‌ای دهد خداوند او را می‌آمرزد.»
پیامبراکرم (ص) فرمودند: «هر کس بر اثر ضعف یا بیماری یا عذری نتواند درماه رجب روزه بگیرد هر روز یک نان به نیازمند صدقه دهد. سوگند به آنکه جانم در دست اوست هرگاه کسی این طور صدقه دهد به ثواب روزه ماه رجب بلکه بیشتر دست می‌یابد.»
امام رضا(ع) فرمودند: «هر که موقع افطار یک نان به نیازمندی صدقه دهد خدا گناهش را می‌آمرزد و برایش ثواب آزاد کردن یک برده از نسل حضرت اسماعیل می‌نویسد.»
نیوشا یعقوبی
