اتاق اصناف تهران – عزت اله نوازني، رئيس اتحاديه ماشين ساز و فلز تراش تهران گفت: کساني که در قديم و با سن و تجربه پايين شروع به کار کرده اند کارگراني هستند که روزهاي بسيار سخت را گذرانده و با تجربه بسيار بالا کارگاه هاي توليدي را بنا و کارگراني را استخدام کرده اند تا از وجود کارگاه هاي توليدي هم خود، هم کارگران و خانواده هايشان رزق ببرند.
وي در ادامه تاکيد کرد: بسياري از کارها امروز از کارگاه داري و توليد، سود آورتر است، اما توليد نيست و فقط مي تواند پول روي پول انباشت کند، نه کارگري مشغول است و نه توليدي در جريان، پس کشوري که همه به فکر سودآوري شخصي باشند قطعاً نمي تواند روي پاي خود بايستد و اقتصادش کم کم از هم مي پاشد.
نوازني با ابراز تاسف از اينکه امروز به توليدکننده اهميتي داده نمي شود افزود: توليدکننده براي تهيه مواد اوليه بايد مدت ها کارگاه را نيمه تعطيل نگه دارد، مخارجش را بدهد و منتظر مواد اوليه بماند. دستوري که رهبر به همه داده تا توليد را گسترش دهيم توسط مديران دولتي انجام نمي شود.
رئيس اتحاديه ماشين ساز و فلز تراش تهران تصريح کرد: به رهبري اطلاعات صحيح نمي دهند وگرنه اين همه توليدي تعطيل و کارگران بيکار نمي شدند. مديران دولتي امر رهبر را اطاعت نمي کنند. هر سال رهبر بر توليد تاکيد دارد، اما مواد اوليه و امکانات براي توليدکننده فراهم نمي شود.
نوازني با تاکيد بر اينکه توليدکننده با دست خالي نمي تواند کار کند گفت: توليدکننده نياز به مواد اوليه دارد و در صورت دسترسي نداشتن به آن مجبور به تعديل نيرو مي شود، کاري که امروز به زيان کشور است. دولت به توليدي ها ياري رساند و حمايت کند تا اشتغال در کشور کمرنگ و بيرنگ نشود که فاجعه هر روز بيشتر مي شود.
وي تصريح کرد: تا به کي منتظر اصلاح و درمان اقتصاد بيمار باشيم؟ مديران نالايق پست هاي مهم را در دست گرفته اند و اجازه توسعه و پيشرفت به ديگران نمي دهند. خصوصي ها توان شان را تا حد و مرز بي نهايت به کار برند مي توانند تازه کالا را با قيمت حقيقي و اصولي بفروشند؛ اما وظيفه مديران و مسئولان چيست؟ کارگاه ها چقدر مي توانند تحمل کنند تا کارگران را نگه دارند. به داد توليدکننده و توليد کشور برسيد.
