بر اساس گزارش سازمان بین المللی کار (ILO) و یونیسف، حدود ۱۶۰ میلیون کودک ۵ تا ۱۷ ساله – یک نفر از هر ده کودک در جهان – مشغول به کار هستند. این کودکان معمولا به کارهایی مشغول هستند که برای انجام آن‌ها بسیار کم سن هستند و این مساله ممکن است به سلامت جسم، روان و اخلاق آن‌ها آسیب برساند.
به گزارش اکونومیست، شیرین‌ترین شکلات‌ها از تلخ‌ترین منابع تهیه می‌شوند. در ماه مه پلیس در ساحل عاج ۶۸ کودک را که در مزارع کاکائو کار می‌کردند نجات داد. ظاهراً این کودکان از کشور همسایه بورکینافاسو قاچاق شده بودند. البته این تعداد کودک سهم کوچکی از حدود ۷۹۰،۰۰۰ کودکی که فقط در ساحل عاج در صنعت تولید کاکائو کار می‌کنند را تشکیل می‌دهد.
علی‌رغم آنکه بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ درصد کودکان کار در سطح جهان کاهش یافته بود، اما با شروع سال ۲۰۱۶ این روند کاهشی متوقف و تعداد مطلق کودکان کار ۸ میلیون نفر افزایش یافته است. بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲، سهم کودکان در کار سه درصد کاهش یافته بود. در سال‌های بعد نیز این روند کاهشی همچنان ادامه داشت و بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ تعداد کودکان کار کاهش یک درصدی تجربه کرده است.
البته این آمار و ارقام جهانی، تفاوت‌های منطقه‌ای را پنهان می‌کند. با وجود آنکه در سال ۲۰۱۲ تعداد کودکان کار در بیشتر مناطق جهان روند نزولی داشته است، اما تعداد کودکان شاغل در کشورهای جنوب صحرای آفریقا در همین بازه زمانی، یعنی سال ۲۰۱۲ افزایش یافته است.
فقر مهم‌ترین نقش را در افزایش شمار کار کودکان دارد. با افزایش افراد زیر خط فقر، تعداد کودکان کار نیز افزایش می‌یابد. اگرچه درصد آفریقایی‌های صحرای جنوبی که زیر خط فقر زندگی می‌کنند، یعنی دستمزد روزانه آن‌ها طبق اعلام بانک جهانی زیر ۱.۹۰ دلار است، از ۵۶ درصد در سال ۱۹۹۰ به ۴۰ درصد در سال ۲۰۱۸ کاهش یافته است، اما افزایش جمعیت این قاره، تعداد مطلق آفریقایی‌های زیر خط فقر را افزایش داده و فرزندان بیشتری را تحت فشار قرار داده است.
۲۴ درصد از کودکان در صحرای جنوبی آفریقا کار می‌کنند، یعنی چهار برابر بیشتر از شمار کودکان کار در در آمریکای لاتین و کاراییب. قاره آفریقا در حال حاضر بیشترین تعداد کارگران کودک در جهان را دارد. اگرچه بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰، تعدا جهانی کودکان کار ۱۲ تا ۱۷ ساله کاهش مطلق و نسبی داشت، اما تعداد کودکان ۵-۱۱ ساله مشغول به کار افزایش یافته است.
بیش از ۷۵ درصد از کودکان کار در مزارع یا مشاغل خانوادگی مشغول به کار هستند. همچنین تعداد کودکان پسری که مشغول به کار هستند نسبت به دختران بیشتر است و کودکان در مناطق روستایی سه برابر بیشتر از کودکان در مناطق شهری مشغول به کار هستند. همچنین از ۱۶۰ میلیون کودک کار، نیمی از آن‌ها مشاغل خطرناکی دارند. این امر به ویژه در آفریقا صادق است ، جایی که ۸۶ درصد مشاغل غیر رسمی و غیرقانونی هستند.
سیاست‌هایی که می‌توانند به کاهش تعداد کودکان کار کمک کند، مانند پروتکل Harkin-Engel، توافق داوطلبانه‌ای که توسط تولیدکنندگان کاکائو برای مقابله با بدترین اشکال کار کودکان در صنعت طراحی شده است، به سرعت و به طور موثر برای کاهش شمار کودکان کار اجرا نمی‌شود.
از سوی دیگر، کووید -۱۹ اوضاع را بدتر کرد، زیرا به دنبال این پاندمی جهانی مدارس تعطیل شدند و فقر گسترش یافت. ILO پیشنهاد می‌کند که افزایش اقدامات حمایتی و اجتماعی، مانند انتقال پول نقد و مزایای بیمه بیکاری برای والدین، می‌تواند تعداد کودکان کار را تا پایان سال آینده تا ۱۵ میلیون نفر کاهش دهد. اما با توجه به فشارها بر بسیاری از کشورهای آفریقایی در طول دوران همه‌گیری، چنین راه‌حل‌هایی تا حدودی غیرقابل قبول و بیش از اندازه خوشبینانه به نظر می‌رسند.
