روزی که پراید آمد رئیس جمهور وقت آن را خودروی اقتصادی برای خانواده ها خواند شایدم پراید می توانست امروز هم تراز سدان های شهری و هاچ بک های محبوب اقشار کم درآمد شود اما فقط پراید رکورد دار تولید شد.
هربار که قیمت پراید بالا می رود مردم آرزو می کنند کاش صنعت خودروسازی در انحصار دولت نبود چون می‌توانستند با پول پراید یک خودروی خارجی خوب بخرند.
اما در حال حاضر ارزان‌ترین خودروهای صفر در دنیا، هاچ‌بک یا سدان های شهری کوچک مثل «شورولت اسپارک» و هاچ‌بک «نیسان ورسا» است که مدل ۲۰۲۰ آن ها حدود ۱۴ هزار دلار(210 میلیون تومان) است.
در بازار دست دوم ها نیز می‌توان مدل ۲۰۱۵ آن ها را با ۱۵۰ هزار کیلومتر کارکرد با حدود ۶ هزار دلار یعنی «۹۰ میلیون تومان» خرید. با این حساب نسبت قیمت خودروی صفر پراید با نرخ رسمی یا نرخ بازار آزاد را مقایسه کنید با موارد ذکر شده دربالا، دو نتیجه می توان گرفت اول آنکه خودروی صفر پراید خیلی هم گران نیست دوم اگر امکان ورود خودروی دست دوم فراهم شود گزینه های انتخاب مردم بیش تر خواهد بود.
باید توجه داشته باشیم ورود خودروی کارکرده از دهه 40 شمسی تا الان ممنوع است. (مگر تحت شرایط خاص و به صورت مقطعی).
اما در مورد قیمت خودرو پراید می توانیم این طور هم به موضوع نگاه کنیم: پراید برای نخستین بار سال 1372 توسط گروه سایپا راهی بازار شد. قیمت پراید در آن سال حدود 2 میلیون و 200 هزار تومان جا افتاد.
این درحالی بود که قطعات اولیه پراید تماماً وارداتی و ارز بر بود. بنابراین نرخ دلاری پراید در سال 1372 حدود 12000 دلار بود.(یک دلار در سال 1372 معادل 1850 ریال بود).
اگر پراید امروزرا به دلار محاسبه کنیم پراید با قیمت گذاری رسمی حدود 2400 دلار وپراید به قیمت بازار 4500 دلار خواهد شد.حالا اختلاف این اعداد رابا نرخ اولیه پراید(12000دلار) مقایسه کنید.
اشکال کار کجاست؟ چگونه پراید بیش از 50 درصد نسبت به روز اول کاهش قیمت پیدا کرده است؟آیا ارز بری کمتر، تولید انبوه، کاهش کیفیت یا قیمت گذاری غلط چنین اوضاعی را پیش آورده است؟
شاید هم قیمت روز اول خیلی غلط (گران و پر از اجحاف) بوده است همه این ها به ما می گویند: صنعت خودروسازی ایران بیمار است.
دولت حمایت از صنعت خودروسازی را از سیاست های اصلی خود می داند و معتقد است پس از یک دوره حمایت این صنعت روی پای خود خواهد ایستاد و در شرایط رقابتی قرار می گیرد حتی می تواند صادرات هم داشته باشد. این سیاست دولت بر آمده از یک توصیه اقتصادی برای توسعه صنعتی است .
حامیان «تز صنعت نوزاد» که بر دولتی بودن صنعت خودرو تاکید دارند می گویند چون این صنعت بیش از 400هزارشغل مستقیم و غیر مستقیم را تحت پوشش دارد( عددهایی تا دو برابر هم گفته شده است) باید از سوی دولت حمایت شود ولی این چگونه حمایتی است که طی چهار دهه هیچ خروجی قابل قبولی برای مردم و حتی خودروسازان نداشته است و همه ناراضی اند؟ کاش مسئولان کشور به این نکته مهم توجه داشته باشند که پراید را می‌توان همانند کشور هند داخلی سازی کرد و با قیمت و امکانات مناسب به مردم ارائه کرد. زنجیره تامین خودرودر کشورمان با ضعف های اساسی روبروست.
تامین کنندگان همدیگر را پوشش نمی دهند واگر زنجیره ارزش در صنعت خودرو شکل بگیرد به طور قطع تاثیر مستقیم بر بازار خودرو خواهد داشت که هم به نفع تولید کننده و هم مصرف‌کننده است.پیش شرط آن حذف کامل دخالت دولت در صنعت خودرو است.
از طلا گشتن پشیمان گشته ایم
مرحمت فرموده مارا «ول» کنید!!
