به‌عنوان یکی از اعضای هیئت‌مدیره و یکی از کسبه بازار لوازم یدکی و کسی که قریب 60 سال کار کرده است، هم تولید، هم بازرگانی خارجی و هم تشکل‌گرایی را تجربه کرده، به شما همکاران عزیز عرض می‌کنم:
ما در صنف و اتحادیه فروشندگان لوازم یدکی و ماشین‌آلات تهران دچار عقب‌ماندگی جدی هستیم. دلایل این عقب‌ماندگی را پس از انتخابات 15 اسفند با شما در میان خواهم گذاشت، اما اکنون اجازه می‌خواهم چند مطلب عرض کنم.
آمار نداریم…
اتحادیه و دیگر نهادهای مسئول در وزارت صمت یا سایر سازمان‌ها آمار دقیق و به‌روز از تعداد واحدهای صنفی (فروشگاهی، شرکتی، سیار) فعال در توزیع قطعات خودرو ندارند. از تولید، میزان مصرف و سایر موارد لازم نیز آمار قابل اتکا برای برنامه‌ریزی وجود ندارد.
کمترین خسارت چنین وضعیتی آن است که هرکس از در اتحادیه وارد می‌شود می‌تواند تقاضای پروانه کسب نماید و اتحادیه ملزم است به وی جواز کسب بدهد. آن‌هایی هم که بدون مراجعه به اتحادیه واحد صنفی (خصوصاً شرکتی و سیار) ایجاد می‌کنند، مزید بر مشکل هستند.
بزرگ شدن بی‌حساب فعالان بازار لوازم یدکی این نتیجه را دارد که اشخاص ورشکسته افزایش می‌یابند، گردش بی‌مورد کالا در درون شبکه توزیع بیشتر می‌شود و قیمت برای مصرف‌کننده نهایی بالا می‌رود. همچنین رقابت مخرب، کالای بی‌کیفیت، تقلبی و قاچاق، و ورودی پرونده‌های شکایت و اختلاف در سطح بازار افزایش می‌یابد.
ناهماهنگی…
یک هیئت‌مدیره هماهنگ مانند یک تیم فوتبال ریش‌دار و مربی توانا عمل می‌کند؛ برای هر وضعیتی تاکتیکی را اتخاذ کرده و هر یک از اعضای تیم به فکر رساندن توپ به دیگری و ایجاد موقعیت برای گلزنی هستند. همه هنگام دفاع، مدافع و هنگام حمله، مهاجم هستند. جای خالی یکدیگر را پر می‌کنند.
در نهایت تیم پیروز شده و همه بازیکنان سهیم در این پیروزی هستند. اما در نقطه مقابل، هیئت‌مدیره اتحادیه در دوره اخیر (شاید در دوره‌های گذشته هم به‌واقع چنین بوده، اما من قضاوتی ندارم چون در این دوره اخیر عضو بودم و از نزدیک تفاوت دوره آخر و ماقبل آخر را دیده و لمس کرده‌ام)، برخی اعضای هیئت‌مدیره به جای آنکه به فکر انجام وظیفه و کار مردم باشند، می‌خواهند مثلاً به یک نفر فشار احساسی نیاید. در حالی که موضوع برعکس می‌شود؛ هم احساساتش جریحه‌دار می‌شود، هم آبرویش می‌رود و هم کار غیرقانونی و عقلایی انجام می‌شود. چون نمی‌خواهند موقعیت خود را بپذیرند. به نظر من در اموریکه افراد نقش نماینده و منتخب مردم را دارند، نباید سلیقه و خودرایی ملاک باشد. در این صورت اگر همه چیز به همان صورت منطبق بر سلیقه انجام شود، خوب است، ولی اگر نیاز به تغییر و اصلاح باشد باید جلویش را بگیریم…!
اعضای محترم صنف، در انتخابات پیش‌رو سعی فرمایید کسانی را برگزینید که روحیه کار جمعی داشته باشند و بتوانند مثل یک تیم و براساس خرد جمعی عمل کنند.
تعامل با بیرون صنف
اداره اتحادیه اگر به صرف دادن جواز کسب باشد، با چند نفر کارمند (مثلاً 5 نفر) هم می‌شود. اما اگر معنای آن پیشرفت صنف و تسهیل کسب‌وکار اعضای صنف باشد، نیاز به تعامل، گفت‌وگو، مطالبه‌گری، برنامه‌ریزی و داشتن تحلیل، آمار و مستندات است.
این موارد در صورتی تحقق می‌یابد که هیئت‌مدیره با کف بازار در تماس دائمی باشد. ارتباط منظم و هدفمند با تولیدکنندگان قطعات و خودروسازان داشته باشد. با تعمیرکاران خودرو و همه تشکل‌های مرتبط با موضوع رابطه برقرار کند.
در این صورت می‌تواند با دست پر با قانونگذاران، مجریان قانون، قوه قضائیه و نیروهای نظامی صحبت کند. مسلماً این مراکز قدر چنین روابطی را می‌دانند و مطابق یک رویه تعاملی مفید برای مردم و حاکمیت عمل خواهند کرد. حتی اگر در بینشان افرادی باشند که می‌خواهند خلاف مصلحت عمومی عمل کنند، می‌توانیم با مدیریت‌های بالاتر موضوع را مطرح و مشکل را ریشه‌ای حل کنیم.
