به گزارش قطعات خودرو به نقل از «اخبار خودرو»،بعد از آن‌که اتوبوس‌سازان داخلی در سال‌های اخیر مورد کم‌لطفی‌های بسیاری قرار گرفتند، طی چند ماه گذشته از برنامه‌های خود در راستای کاهش آلایندگی‌های ناوگان و تولید مدل‌های پاک رونمایی کردند. اما حالا به نظر می‌رسد، به‌جای آن که سازمان و ارگان‌های دولتی از این اقدام خودروسازان داخلی حمایت کنند، در یک حرکت معکوس و وارونه به دنبال خرید اتوبوس‌های دیزلی هستند.
حالا که دنیا حرکت خود را به سمت استفاده از خودروهای سبز آغاز کرده، خبرهای شنیده‌شده حاکی از آن است دولت برنامه‌هایی برای خرید اتوبوس‌های دیزلی دارد، آن هم در شرایطی که ناوگان فرسوده کشور از حضور دیزلی‌ها رنج می‌برد و خودروسازان عزم خود را جزم کرده‌اند تا مدل‌های الکتریکی را تولید کرده و در کنار تامین نیاز ناوگان، شهرهای کشور را هم از این حجم آلایندگی نجات دهند.
گامی به سمت آلوده‌تر کردن هوا !
در تازه‌ترین اقدام وزارت کشور اعلام کرده است به‌جای خرید اتوبوس‌های گازسوز و کمتر آلاینده، به دنبال خرید و واردات اتوبوس‌های دیزلی است، درحالی که طی سال 96 شورای عالی اقتصاد مصوبه‌ای را تصویب کرد که براساس آن و در راستای نوسازی ناوگان مسافری کشور 19هزار دستگاه اتوبوس خریداری شود اما قرار بود تمام این خودروها، از مدل‌های گازسوز تامین شوند؛ این اقدام که به طور قطع آلایندگی بیشتری را به همراه خواهد داشت؛ با مخالفت جدی سازمان حفاظت محیط‌زیست روبه‌رو شده است.
به گفته برخی کارشناسان خرید اتوبوس‌های دیزلی، گامی به سمت آلوده‌تر کردن هوا خواهد بود. اتوبوس‌های دیزلی سهم بالایی در انتشار ذرات معلق کمتر از 2.5میکرون دارند.
گرانی اتوبوس‌های برقی؛ دلیل واردات دیزلی‌های آلاینده
علی‌اصغر قائمی، عضو شورای اسلامی شهر تهران اما پیش از این به ظاهر در موافقت با این اقدام به قیمت اتوبوس‌های برقی اشاره کرد و گفت: «اتوبوس برقی از جهت کاهش آلودگی هوا شرایط بهتری از اتوبوس‌های دیزلی داشته است، اما این اتوبوس‌ها هزینه‌های سرسام‌آوری دارد و اگر بتوانیم به جای یک اتوبوس برقی، ۳ اتوبوس دیزلی با استانداردهای لازم خریداری کنیم بهتر است.»
وی همچنین اعلام کرد: «اگر استانداردهای لازم اتوبوس‌های دیزلی رعایت شوند، سطح آلایندگی اتوبوس دیزلی به اندازه سطح آلاینده اتوبوس‌های برقی کاهش پیدا می‌کند.» وی اظهار کرد: «درحال‌حاضر حدود ۷هزار اتوبوس در تهران کم داریم و منطقی به نظر می‌رسد در شرایط فعلی مشکل کمبود حوزه حمل‌ونقل را تامین کنیم.» وی همچنین بیان کرده است: «اتوبوس‌هایی که قرار است تا پایان سال وارد شود اتوبوس برقی نیست و همگی دیزلی هستند.»
صرفه اقتصادی با کدام اتوبوس‌هاست؟ دیزلی یا الکتریکی؟
به غیر از نکته دیزلی یا الکتریکی بودن این اتوبوس‌ها، موضوع واردات مطرح است؛ در شرایطی که تولیدکنندگان اتوبوس در کشور تمام تلاش خود را به کار گرفته‌اند تا فعالیت‌های خود را به سمت اهداف جهانی توسعه دهند، دولت جدید به دنبال واردات اتوبوس‌ها آن‌هم از نوع دیزلی است. هزینه مربوط به این واردات می‌تواند خط تولید اتوبوس‌سازان داخلی را سرپا نگه دارد و استمرار فعالیت آن‌ها را تضمین کند.
در شرایطی که به نظر می‌رسد هیچ هماهنگی میان وزارت کشور و وزارت صمت وجود و حتی وزارت نفت وجود ندارد، تصمیمات سلیقه‌ای اتخاد می‌شود. شاید بابت اتوبوس‌های برقی هزینه بیشتری پرداخت شود، اما در بلندمدت ورود ناوگان برقی به حمل‌ونقل شهری می‌تواند هزینه‌های بسیاری را جبران کند. چراکه اتوبوس‌های دیزلی در بهترین شرایط 10سال جوابگو خواهد بود.
ضمن این‌که این خودروها در درازمدت کیفیت خود را از دست داده و آلایندگی و مصرف سوخت آن‌ها بیشتر خواهد شد. همچنین هزینه نگهداری آن‌ها به مراتب بیشتر از خودروهای برقی خواهد شد. این در شرایطی است که طی سال‌های آینده قطعا معضل گرانی باتری این خودروها حل خواهد شد و به طور قطع صرفه اقتصادی در آینده با این نوع خودروها خواهد بود.
برنامه‌ریزی شهرداری تهران برای نوسازی و خرید اتوبوس‌ها
هرچند به نظر می‌رسد برخلاف وزارت کشور، شهرداری تهران برنامه دیگری برای نوسازی ناوگان مسافری درون‌شهری کشور در سال 1401 دارد. شهرداری تهران برنامه‌ریزی کرده است تا برای سال آینده 2200 دستگاه اتوبوس درون‌شهری بازسازی شده و ۵۰۰دستگاه اتوبوس نو هم خریداری شود.
این برنامه خرید شهرداری، می‌تواند هم‌زمان با تولید مدل‌های الکتریکی توسط خودروسازان انجام گیرد و یک تیر و دو نشان شهرداری باشد؛ یعنی هم با خرید مدل‌های الکتریکی اتوبوس‌سازان داخلی مورد حمایت قرار گیرند و تجربه تلخ تولید خودروهای دیزلی دوباره تکرار نشود و هم با ورود الکتروباس‌ها به ناوگان مسافری کشور، از حجم آلاینده‌ها در فضای درون‌شهری کاسته شود.
