به گزارش قطعات خودرو به نقل از تجارتنیوز، همزمان با افزایش سرعت دورشدن از تولید نفت توسط پالایشگاههای سومین اقتصاد بزرگ آسیا یعنی هند، جذب سریع خودروهای برقی در این بازار نوپا باعث شده است تا در مورد نیازهای بلندمدت سوخت این کشور تجدید نظر شود.
هند به عنوان یکی از بازارهای نفتی در حال رشد جهان، در پذیرش خودروهای برقی از همتایان اصلی اقتصادی خود در اروپا و آسیا عقب افتاده است، اما اکنون فروش این خودروها در حال افزایش و سرمایهگذاری در تولید خودروهای جدید و زیرساختهای انرژی مورد نیاز در حال شتاب گرفتن است.
کاهش تقاضای سوخت با ظهور خودروهای برقی
برخی از تحلیلگران و فعالان صنعتی میگویند رشد این صنعت در هند با سرعتی که از پیشبینیها بیشتر است، به این معنی است که مصرف بنزین در این کشور زودتر از آنچه قبلا تصور میشد کاهش پیدا خواهد کرد و شرکتهای نفتی بزرگ را به تسریع در برنامههای انتقال به خطوط تجاری جایگزین، به ویژه افزایش تولید پتروشیمی، وا میدارد.
دباسیش میشرا، شریک انرژی، منابع و صنایع، «دیلویت» هند به رویترز گفت: «قبلا پیشبینی میکردیم که اوج تقاضا برای بنزین در حدود سالهای 2040 تا 2045 باشد و پس از آن کاهش یابد، اما با توجه به روند و سرعت توسعه اکوسیستم خودروهای برقی، اوج تقاضا در اواسط دهه 2030 خواهد بود».
او انتظار دارد که تقاضای گازوئیل تقریباً همزمان با بنزین به اوج خود برسد.
یک منبع صنعتی در یک پالایشگاه مستقر در هند گفت که کاهش تقاضای سوخت تا حدود سال 2030 با تثبیت تکنولوژیهای خودروهای برقی کاملاً قابل مشاهده خواهد بود و افزود که بخش حملونقل سنگین کمی بعد از آن شاهد تغییرات خواهد بود.
این منبع گفت: پالایشگاهها در حال سرمایهگذاری در یکپارچهسازی پتروشیمی برای مقابله با کاهش احتمالی تقاضای سوخت هستند.
او گفت در حال حاضر حدود 90 درصد از تقاضای پتروشیمی هند توسط چین تامین میشود، بنابراین تغییر کاربری پالایشگاههای هندی به سمت تامین نیازهای شیمیایی داخلی میتواند به طور چشمگیری شیوه عرضه را تغییر دهد.
پالایشگاههای هندی میلیاردها دلار برای افزایش ظرفیت پتروشیمی سرمایهگذاری میکنند. «شرکت نفت هند» (IOC.NS)، بزرگترین پالایشگاه کشور، قصد دارد ظرفیت پتروشیمی را در پالایشگاه «پانیپات» خود تا 13 درصد افزایش دهد و کارخانههای جدید مرتبط با پالایشگاههای «پارادیپ» و «گجرات» را ایجاد کند.
سرمایهگذاری هند در بخش خودروهای برقی
شرکت ریلاینس اینداستریز (Reliance Industries) اپراتور بزرگترین مجتمع پالایشی جهان، قصد دارد 750 میلیارد روپیه (9.38 میلیارد دلار) برای گسترش تجارت صنایع شیمیایی خود سرمایهگذاری کند. گروه Essar نیز قصد دارد یک مجتمع پتروشیمی 400 میلیارد روپیهای در شرق هند راهاندازی کند. «نایارا انرژی» انتظار دارد 15 تا 20 واحد جدید پتروشیمی در دهه آینده راهاندازی شود.
چین در حال حاضر بر تولید جهانی خودروهای برقی تسلط دارد و پذیرش این خودروها توسط مصرفکنندگان داخلی به خوبی پیشرفت کرده است.
انجمن خودروهای مسافری چین انتظار دارد فروش خودروهایی که با انرژیهای جدید کار میکنند، عمدتاً خودروهای برقی، امسال به 8.5 میلیون دستگاه یا 36 درصد از کل فروش برسد.
علیرغم شتاب جدید در هند برای پذیرش این خودروها، این سوال مطرح است که آیا این مساله در نهایت برای از بین بردن وابستگی این کشور به سوختهای فسیلی کافی خواهد بود؟
دایان سیم، تحلیلگر بازار نفت در FGE گفت: «زیرساخت محدود برای شارژ کردن خودروها، تولید پایین خودروهای برقی در داخل کشور و هزینه بالای باتری خودروهای برقی برخی از موانع کلیدی در حفظ رونق و محبوبیت بالای این محصولات در درازمدت هستند»
.
پیشرفت هند در این زمینه در مقیاس جهانی اندک است، با این حال خودروهای برقی ثبت شده در سال 2022 نسبت به سال گذشته سه برابر شده و به 1.01 میلیون دستگاه رسیده است که بیشتر آنها خودروهای دو و سه چرخ هستند.
در حالی که خودروهای برقی تنها 1 درصد از 3 میلیون خودروی فروخته شده در سال را تشکیل میدهند، دهلی نو میخواهد این میزان را تا سال 2030 به 30 درصد افزایش دهد و طیف وسیعی از سیاستها از جمله معافیتهای مالیاتی مصرفکنندگان را برای رسیدن به این هدف معرفی کرده است.
پالایشگاههای دولتی هند که بر بازار خردهفروشان سوخت تسلط دارند، قصد دارند تا سال 2024 تاسیسات شارژ خودروهای برقی را در بیش از 22 هزار جایگاه سوخت و بزرگراه راهاندازی کنند. بخش خصوصی نیز در این راستا تلاشهای امیدوارکنندهای داشته است.
خودروسازان محلی مانند «تاتا موتورز» و «ماهیندرا»، سرمایهگذاریهای بزرگی انجام دادهاند در حالی که تولیدکنندگان خارجی مانند کیا و بیوایدی مدلهای ممتاز را به بازار هند معرفی کردهاند.
حدود 40 درصد از تقاضای سوخت هند را گازوئیل تشکیل میدهد که بیشتر توسط کامیونها مصرف میشود.
احتمالا کامیونهای کوچکتر هند، از جمله سه چرخها، احتمالاً با توجه به مزیت هزینهای برای تجارت الکترونیک و شرکتهای باربری، در مراحل اولیه انتقال خواهند بود.