به گزارش قطعات خودرو به نقل از خودروتک ، مرسدس بنز اف200 ایمجینیشن در نمایشگاه خودرو پاریس 1996 در معرض دید عموم قرار گرفت.
این خودرو به یک پیشرانه 12 سیلندر خورجینی تنفس طبیعی مجهز بود که توانایی تولید 394 اسب بخار نیرو و 570 نیوتن متر گشتاور را داشت.
نیروی تولیدی پیشرانه توسط یک جعبه دنده اتوماتیک 5 سرعته به چرخ های عقب خودرو منتقل می شد.
اما چرا اکنون این خودرو را به خاطر می آوریم:
مرسدس بنز در سال 1991 یک سری از خودروها پژوهشی که حرف “اف” (F) در نام آنها وجود داشت را معرفی کرد که این روند با خودرو اف100 آغاز شد. پنج سال بعد، اف200 ایمجینیشن که به فناوری ها و ابزارک های مختلف مجهز شده بود توسط مرسدس بنز معرفی شد.
این خودرو مفهومی به چراغ های جلو دوگانه زنون مجهز شده بود که دارای شش ماژول مجزا در هر بخش بود تا میزان روشنایی با توجه به پیچ، میزان سرعت خودرو و آنچه پیش روی آن قرار دارد بهینه‌سازی شود. چراغ های عقب خودرو نیز جالب توجه بودند زیرا از لامپ های نئونی منحنی در آنها استفاده شده بود.
یکی از مهم‌ترین ویژگی های مرسدس بنز اف200 ایمجینیشن کیسه های هوای پنجره بود که برای نخستین بار در صنعت خودروسازی بکار گرفته می شد. کیسه هوای راننده نیز زیر داشبورد نصب شده بود زیرا این خودرو فاقد یک غربیلک فرمان عادی بود.
اگر دقت کنید جزئیات کنسول یکپارچه و ردپای گذشته اف200 را می توان به عنوان زمینه ای برای شکل گیری جذابیت های کابین EQS درک کرد. بنابراین آن گروهی که تصور می کنند، نمونه های مفهومی فقط برای سرگرمی توسط خودروسازان برتر جهان معرفی می شوند کاملا در اشتباه به سر می برند زیرا یک مجموعه منظم حتی برای آینده نگری های خود نیز راهبرد مشخص و هدفمندی را دنبال می کند که در چارچوب برنامه های کوتاه مدت یا بلند مدت به ثمر خواهد نشست.
همچنین، مرسدس بنز اف200 ایمجینیشن فاقد آینه های بغل عادی بود. در عوض، مرسدس بنز چهار دوربین را در گوشه های سقف روی ستون های خودرو نصب کرده بود. یک دوربین نیز در سپر عقب نصب شده بود و تصاویر همه دوربین ها روی نمایشگرهایی درون کابین خودرو، از جمله نمایشگری که در مکان آینه وسط قرار داشت، نمایش داده می شد.
یکی دیگر از ویژگی های جالب توجه اف200 ایمجینیشن جوی استیک های مورد استفاده در این خودرو بود که مرسدس بنز از آنها به عنوان سایداستیک نام می برد. دو جوی استیک در این خودرو استفاده شده بود که یکی روی پنل در سمت راننده و دیگری در کنسول مرکزی قرار داشت. هر دو جوی استیک برای یک هدف یعنی هدایت خودرو قابل استفاده بودند. فشار به سمت جلو برای افزایش سرعت، فشار به سمت عقب برای ترمز و حرکت به سمت چپ و راست برای پیچیدن کاربرد داشت. به لطف این پیکربندی منحصر بفرد، مهندسی خودروهای فرمان سمت چپ و راست دیگر ضروری نبود.
اف200 ایمجینیشن پنجره ای به آینده فناوری های مرسدس بنز بود زیرا دارای سامانه تعلیق فعال (اکتیو بادی کنترل) و تشخیص صدا (لینگواترونیک) بود که همراه با کیسه های هوای پنجره و چراغ های جلو دوگانه زنون در مدل های تولید انبوه بکار گرفته شدند. حتی درهای این خودرو که رو به بالا باز می شدند بعدا در مدل اس‌ال‌آر بکار گرفته شدند. سقف پانورامای شفاف الکترونیکی نیز در خودروهایی تولیدی مانند مایباخ 62 استفاده شد.
در شرایطی که اف200 ایمجینیشن در درجه نخست جشنواره ای از فناوری های مختلف بود، اما طراحی آن به عنوان پیش نمایشی برای اس-کلاس (دبلیو220) و سی‌ال-کلاس (سی215) عمل کرد.
