واژه‌پردازی با «حذف رانت خودروسازان»

نکته قابل‌توجه اما بخش دیگر گفته‌های علی‌آبادی است که تاکید کرده: «دیگر رانتی برای خودروسازان وجود نخواهد داشت و آنها باید روی پای خود بایستند». در‌واقع رانت بزرگ سیاستگذار برای خودروساز را می‌توان ایجاد یک بازار انحصاری دانست. سیاستگذار سال‌هاست که راه واردات خودرو را بسته و بازار داخلی را به صورت تمام و کمال در اختیار خودروسازان قرار داده است.  بنابراین اگر رانتی برای تولیدکنندگان خودرو وجود داشته باشد مربوط به ممنوعیت واردات یا تعرفه‌های بالاست؛ با این وجود علی‌آبادی در گفته‌های خود به‌نوعی اشاره کرده که این رانت باقی خواهد ماند.

وی اشاره کرده که «به خاطر جبران وضعیت جهانی تعرفه در نظر می‌گیریم.» که این به معنی ادامه محدودیت‌ها علیه واردات است. با تکیه بر گفته‌های وزیر صمت، این شکل از رانت برای خودروسازان ادامه خواهد داشت و باقی اشکال رانت حذف خواهند شد.

البته با باقی ماندن نظام تعرفه‌ای واردات دیگر مشخص نیست که وزیر صمت دقیقا از چه رانتی صحبت می‌کند، چراکه تسهیلات یا کمک مستقیمی از طرف دولت به خودروسازان اختصاص پیدا نمی‌کند و حمایت‌های دولتی که در مورد خودروسازی از آن صحبت می‌شود مربوط به همین نظام تعرفه‌ای و ممنوعیت‌های گاه و بیگاه واردات است.

از طرف دیگر چه از نقطه‌نظر قیمت به گفته‌های وزیر نگاه کنیم و چه از نظر رانت تعرفه‌ای، هیچ‌یک از این موارد از اختیارات مستقیم وی نیست. در مورد کاهش کنترل قیمتی خودروسازان، این وزارت صمت نیست که تصمیم‌گیر است. در واقع مرکز ملی رقابت بازار خودرو را انحصاری تشخیص داده و به همین دلیل برای آن قیمت‌گذاری می‌کند.

مرکز ملی و شورای رقابت که در این مورد تصمیم‌گیر هستند نیز زیرمجموعه وزارت صمت نیستند و به صورت فراقوه‌ای تصمیم‌سازی می‌کنند. کمااینکه از زمان روی کار آمدن علی‌آبادی بر مصدر وزارت صمت، اخباری در مورد تلاش‌های وی برای اصلاح قیمتی خودرو به گوش می‌رسید اما تاکنون برای رسیدن به این هدف موفق نبوده است.