به گزارش قطعات خودرو به نقل از «اخبار خودرو»،بی‌شک یکی از مهم‌ترین شاخص‌های پیشرفت جوامع کیفیت و ارتقا سیستم درمانی و امدادرسانی به بیماران و مجروحان صدمه‌دیده در حوادث است، در این بین یکی از ارکانی که نقش قابل‌توجهی در بالا بردن کیفیت امدادرسانی دارد، خودروهای امداد و نجات ازجمله آمبولانس‌ها و خودروهای آتش‌نشانی هستند که از خانواده کاروتجاری محسوب می‌شوند.
در کشور ما سازمان اورژانس و جمعیت هلال‌احمر و درنهایت بیمارستان‌ها بیشترین تعداد آمبولانس‌ها را در اختیار دارند، اما همچنان در این بخش با کمبود امکانات روبه‌رو هستیم. در سال‌های گذشته، برخی تولیدکنندگان داخلی در راستای تامین نیاز سازمان‌های امدادونجات کشور، قراردادهایی را با آن‌ها برای تولید ون‌ها و تجهیز و کاربری‌سازی آن‌ها به‌عنوان آمبولانس به امضا رساندند.
با این‌حال کمبود این خودروها در کشور همچنان احساس می‌شود، تا آنجا که به‌گفته سجاد همتی، مدیرعامل شرکت توسعه تولد مه‌شکن‌سازه براساس استانداردهای جهانی به ازای هر 16هزار و 500 نفر باید یک آمبولانس در دسترس باشد؛ عددی که به نظر می‌رسد، ناوگان اورژانس کشور فاصله بسیاری با آن داشته باشد.
آیا تعداد خودروهای امدادونجات در کشور به اندازه کافی است و با جمعیت داخلی همخوانی دارد؟
بر اساس استاندارد جهانی به ازای هر 16500 نفر باید یک آمبولانس در دسترس باشد که بنا به شرایط حال حاضر با استاندارد جهانی فاصله وجود دارد. دلیل اصلی این کمبود خودرو مربوط به محدودیت آن دسته از خودروهای ساخت داخل است که قابلیت کاربری‌سازی آمبولانس را دارند. از سوی دیگر، عدم واردات، این بخش را هم تحت‌شعاع قرار داده و واردات آن مستلزم گرفتن مجوزهای خاص از هیات وزیران بوده و با مشکلات متعددی همراه است که خود تاثیر بسزایی در فاصله تعداد خودروهای موجود با استاندارد جهانی دارد. حل‌وفصل این موضوع مستلزم دیده‌شدن اعتبارات لازم برای افزایش ظرفیت در این حوزه است.
آیا خودروهای امدادی و آمبولانس در کشور از منظر کیفیت و کمیت باتوجه به استانداردهای جهانی وضعیت متناسبی دارند؟
باتوجه به عدم شفاف‌سازی سازمان‌های ارائه‌دهنده خدمات از وضعیت ناوگان، اطلاع درستی در این خصوص به‌صورت مکتوب و مدون وجود ندارد، ولی با تحلیل وضعیت و شرایط کنونی، عدم‌تخصیص بودجه‌های لازم در این حوزه، تحریم و گرانی قطعات و تجهیزات خودروها که اغلب وارداتی هستند، می‌توان به این مهم دست یافت که این حوزه نیاز به احیا دارد. عدم واردات خودرو در چند سال اخیر و نبود خودروهای جایگزین مناسب باکیفیت نمونه‌های وارداتی، این ناوگان را به سمت فرسودگی کشانده که در این خصوص لازم است دولت نگاه ویژه‌ای در تصویب قوانین برای به‌روزرسانی این بخش داشته باشد.
درحال‌حاضر سازمان‌های امدادی برای تامین آمبولانس‌های مورد نیاز خود چه راه‌هایی دارند؟
درحال‌حاضر تنها دو محصول امکان آمبولانس شدن را در خودروهای ساخت داخل دارند که یکی از آن‌ها ون چینی وانا است که در ایران‌خودرو دیزل مونتاژ و با قیمت حدود یک‌میلیارد تومان عرضه می‌شود. این در حالی است که قیمت جهانی خودرو تویوتا هایس مدل 2020 که به دلیل برخورداری از فضای لازم و کیفیت مناسب در دنیا به منظور کاربری‌سازی آمبولانس به‌کار گرفته می‌شود هم حدود یک میلیارد تومان است. بنابراین به نظر می‌رسد تویوتا هایس در مقایسه با نمونه داخلی به دلیل کیفیت و اصالت خودرو باید در اولویت باشد. اما به دلیل وضع قوانین نادرست در این حوزه به‌جای استفاده از خودرو تویوتا مجبور به استفاده از خودرو داخلی باکیفیت پایین‌تر در ناوگان هستیم. با توجه به شرایط کنونی برای واردات خودرو مناسب کاربری آمبولانس باید مصوبات خاص انجام شود که به دلیل محدودیت‌های موجود این شکل از واردات دشوار و تقریبا غیرممکن است.
شرایط نگهداری آمبولانس‌ها درحال‌حاضر چطور است؟
در ایران برخلاف رویه در کشورهای توسعه‌یافته، خودروها برای تعمیر و نگهداری علاوه بر مراجعه به نمایندگی‌های مجاز امکان گرفتن این خدمت را در بازار آزاد و اغلب از تعمیرکاران تجربی و بدون تسلط بر استاندارد تعمیر و نگهداری خودروها هم دارند. همچنین تامین قطعات را نیز می‌توانند از بازار آزاد داشته باشند و به جهت عدم نظارت کافی در این حوزه شاهد استفاده از قطعات تقلبی و غیر فابریک و نیز تعمیرات نادرست بدون ضمانت در تعمیر و قطعات هستیم.
درحالی‌که براساس قانون حمایت از مصرف‌کنندگان در صورت خدمات تعمیر و نگهداری در مراکز مجاز، علاوه بر تضمین اصالت قطعات و تعمیرات براساس استانداردهای شرکت مادر، در مدت‌زمان و کیلومتر پیمایش مشخص قطعات و خدمات انجام شده گارانتی می‌شوند و در صورت تخلف امکان پیگیری وجود دارد. دستور مراجعه به تعمیرگاه‌های مجاز در برخی از سازمان‌ها مثل هلال‌احمر به زیرمجموعه ابلاغ شده است که جای بسی مسرت در نگاه درست مدیران ارشد این سازمان‌ها وجود دارد اما اجرای این مصوبات به‌درستی صورت نگرفته و در برخی از مراکز شاهد خدمت‌گیری و تامین قطعات از مراکز غیرمجاز هستیم.
تجهیزات آمبولانس و خودروهای امداد و نجات در زمینه نگهداری در چه وضعیتی قرار دارند؟
آمبولانس‌ها در سه کلاس A، B و C عرضه می‌شود که کلاس C پیشرفته‌ترین و مجهزترین خودرو این سگمنت است و مانند قطعات خودرو، تجهیزات آن دچار استهلاک، فرسودگی و خرابی می‌شود. پس به منظور حفظ کیفیت امدادرسانی نیاز به نگهداری، تعمیر و تعویض تجهیزات خراب و معیوب دارد. از آنجا که اغلب این تجهیزات وارداتی هستند باید هم‌زمان با نگهداری خودرو طبق برنامه مدون بازدید و تعمیرات آن‌ها نیز انجام شود. در برخی مواقع به‌دلیل خرابی و عملکرد نادرست تجهیزات مصدومان دچار صدمات جبران‌ناپذیر همچون قطع‌نخاع می‌شوند. در ایران چند شرکت شاخص سال‌هاست که این مهم را انجام داده و آماده خدمت‌رسانی هستند که امکان اصلاح و خرابی اتاقک آمبولانس، تعمیر و جایگزینی تجهیزات را دارند.
پیشنهاد شما به مسئولان امر درخصوص ارتقای کیفیت تولیدات و خدمات این گروه از محصولات چیست؟
حوزه خودروهای امداد و نجات و آمبولانس حوزه‌ای است که ارتباط بسیار مستقیمی با شاخص سطح سلامت جامعه دارد و نبود مدیریت در به‌روزرسانی خودروها، تجهیزات و نیز عدم تعمیر و نگهداری مناسب و تهیه قطعات و گرفتن خدمات در مراکز غیررسمی علاوه‌بر ایجاد هزینه‌های مضاعف، اشکالات این حوزه را چندبرابر در شرایط بدتری قرار می‌دهد.
پیشنهاد می‌شود دولت با طرح مصوباتی امکان واردات خودروهای امدادونجات و آمبولانسی را بدون رعایت تشریفات گمرکی مصوب و سهل کند و برای حفظ کیفیت خودروها به صورت قانون الزام خدمت‌گیری را در مراکز مجاز و نمایندگی‌های مجاز مصوب و اجرایی کند. بازدید دوره‌ای از تجهیزات آمبولانس و سِت امداد و نجات نیز باید مرتبا توسط مراکز مجاز تجهیز و کاربری‌سازی انجام شود تا حین امدادرسانی، در حمل بیمار و آسیب‌دیده خللی در این وظیفه وارد نشود.
