به گزارش قطعات خودرو به نقل از «اخبار خودرو»،حمل‌ونقل جاده‌ای بین شهرهای مختلف ایران به دو صورت انجام می‌شود: اتوبوس و تاکسی. قانون کلی در حمل‌ونقل کشور اینگونه است از هر مرکز استانی به دیگر مراکز استان‌ها اتوبوس‌ها در رفت‌وآمد هستند. اتوبوس‌های بین‌شهری ایران به دو نوع معمولی و ویژه VIP دسته‌بندی می‌شوند. بعضی ترمینال‌های مسافربری بزرگ، افزون بر مراکز استان‌ها به شهرهای کوچک‌تر نیز اتوبوس دارند. در ادامه به بررسی وضعیت اتوبوس‌های بین‌شهری می پردازیم.
اتوبوس‌های بین‌شهری و کرونا
بهمن ماه سال گذشته و در آستانه سفرهای نوروزی، رئیس اتحادیه تعاونی‌های مسافری با اشاره به اتصال سفرهای اتوبوسی بین‌شهری به سامانه امید و جلوگیری از سفر کرونایی‌ها، اعلام کرد: «پروتکل‌های جدیدی برای سفرهای جاده‌ای بین‌شهری با استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی مانند اتوبوس ابلاغ نشده است و براساس همان شرایط قبلی پروتکل‌ها اجرا می‌شوند.» وی افزود: «درحال‌حاضر اطلاعات مسافران بررسی می‌شود و بخش حمل‌ونقل جاده‌ای به سامانه «امید» متصل است و اگر مسافری به کرونا مبتلا باشد، نمی‌تواند با اتوبوس به سفر برود البته بلیت هم به او فروخته نمی‌شود.» عامری در پاسخ به این سوال که آیا شرایط مسافران از نظر علایم بالینی بررسی و غربالگری می‌شود، همچنین اگر مسافری به کرونا مبتلا باشد از سفر او جلوگیری خواهد شد؛ بیان کرد: «غربالگری مسافران در پایانه‌های مسافربری انجام نمی‌شود مگر به صورت رندوم. آیا این غربالگری در بخش‌های دیگر اجرا می‌شود که در سفرهای جاده‌ای بین‌شهری هم اجرا شود؟» وی درباره وضعیت راننده‌های اتوبوس در شرایط کرونایی، ادامه آن در دو سال گذشته و همچنین درخواست برای حمایت از حمل‌ونقل جاده‌ای اضافه کرد: «باتوجه به شرایط کنونی و محدودیت‌های مالی، دولت توانی برای حمایت از بخش حمل‌ونقل ندارد. امیدواریم هرچه سریع‌تر این ویروس در کشور و جهان ریشه‌کن شود. دریافت تسهیلات بانکی برای مردم به ویژه رانندگان اتوبوس کفش آهنی می‌خواهد و در این میان برخی می‌توانند این تسهیلات را دریافت کنند اما گروهی هنوز نتوانستند از وام‌های کرونایی بهره ببرند. انتظار ما این است از بخش حمل‌ونقل به‌ویژه حوزه حمل‌ونقل جاده‌ای حمایت بیشتری شود اما متاسفانه دولتمردان در حوزه‌هایی که ما مربوط می‌شود، کمک‌های مادی مناسبی نکردند.»
حمل بار به جای مسافر برای جبران ضرر
برخی رانندگان برای جبران کمبود درآمدشان ترجیح می‌دهند از طریق حمل بار سود بیشتری کسب کنند. مشکلات اقتصادی، تکمیل نشدن مسافران اتوبوس، هزینه‌های سرسام‌آور نگهداری اتوبوس و دستمزد راننده و کارگر، هزینه بالای سوخت و لوازم‌یدکی و … مالکان را مجبور به حمل بار توسط اتوبوس و دریافت وجه در قبال آن و البته تخلف از مقررات حمل‌ونقل عمومی می‌کند. درحال‌حاضر برخی شرکت‌ها حتی برای حمل بار توسط اتوبوس برنامه‌های کاربردی با نام‌های مختلف راه‌اندازی کرده‌اند و سفارش هم دریافت می‌کنند، بسیاری از هموطنان نیز برای ارسال خوراکی‌ها و سوغاتی‌های شهر خود برای اقوام و آشنایان به این راه متوسل می‌شوند. اما نکته‌ای که بسیاری از مسافران از آن گلایه‌مند هستند این است که درِ میانی اتوبوس که در مواقع خطر و حوادثی مانند آتش‌سوزی، مسیری برای خروج اضطراری مسافران قسمت انتهایی است با همین بارها مسدود می‌شود و بسیاری از مالکان اتوبوس در همین قسمت بار می‌زنند و راهی جاده می‌شوند.
چگونه از اتوبوس‌های بین‌شهری شکایت کنیم؟
اما استفاده از وسایل نقلیه عمومی همچون اتوبوس‌های بین‌شهری بدون مشکل نیست. گاهی شاهد اتفاقاتی هستیم که اگر برای پیگیری آن قدمی برنداریم، ممکن است در آینده با ادامه این سهل‌انگاری‌ها جان ما یا دیگران به خطر بیفتد. اگر در حین سفر یا قبل از آن مشکلی در ارتباط با اتوبوس یا خدمات و کارکنان آن برای شما پیش آمد، کافی است شکایت خود را از طریق «سامانه ۱۴۱» مطرح و پیگیری کنید. سامانه ثبت شکایت از اتوبوس‌ها به آدرس «www.141.ir» در دسترس شهروندان است و آمادگی پذیرش هر نوع شکایت، انتقاد و پیشنهادی را از جانب آنان دارد. موضوع شکایت مهم نیست اما باید همراه با مدارک و مستندات شکایت را به‌طور دقیق در سایت سامانه ۱۴۱ بارگذاری کنید تا برای رفع آن اقدامات لازم انجام شود. همچنین برای سهولت انجام کار می‌توانید از «اپلیکیشن ۱۴۱» نیز برای ثبت شکایت خود استفاده کنید. موضوعات مختلفی برای ثبت شکایت از اتوبوس‌های بین‌شهری مطرح می‌شوند اما در ادامه به مشکلاتی که فراوانی بیشتری دارند، اشاره می‌کنیم: سرعت غیرمجاز، عدم سلامت فنی خودرو، عدم رعایت اصول بهداشتی، وضعیت نامناسب صندلی‌ها و…، رفتار نامناسب کارکنان، رفتار نامتعارف رانندگان هنگام رانندگی، عدم سرویس‌دهی در مجتمع‌های خدماتی و رفاهی، سرویس‌دهی نامناسب در سفر، سوار کردن مسافر بین راه، تفاوت قیمت بلیت اینترنتی، عدم‌تعهد نسبت‌به بار سفر، توقف نکردن برای نماز و پیاده کردن مسافر در مقاصد تعیین‌نشده.
دشواری های رانندگان اتوبوس
در این میان اما رانندگان این اتوبوس‌ها نیز چندان حال و روز خوشی ندارند. مدت‌هاست شیوع کرونا و اقتصاد ناآرام مزید بر علت شده تا آنها نیز گلایه‌هایی داشته باشند که شاید برخی مسئولان توجه چندانی به آنها نکنند تا جاده‌ها نیز برای آنها هموارتر شوند. «حقوق و درآمد ناکافی» و «بیمه نبودن» از مهم‌ترین مشکلات رانندگان اتوبوس‌های برون‌شهری است. یکی از رانندگان اتوبوس‌های بین‌شهری در این باره می‌گوید: «یک روز بنزین گران می‌شود. روز دیگر لاستیک و بعد هم نوبت روغن و قطعات جانبی اتوبوس است. اتحادیه هم فقط بیانیه می‌دهد. پس پیگیری مطالبات ما برعهده چه کسی یا کدام نهاد است؟ ما میان راهداری سازمان پایانه‌ها و اتحادیه، سرگردان و بلاتکلیف مانده‌ایم.» در پایان می‌توان گفت ارائه خدمات اولیه و مناسب به رانندگان اتوبوس‌های بین‌شهری از آنجا ضرورت دارد که با جان مسافران در ارتباط است و مسئولان باید قدم‌های جدی‌تری برای حل مشکلات این قشر بردارند.
