به گزارش قطعات خودرو به نقل از بازار؛ امروز در نشست خبری عادل پیرمحمدی، مدیرعامل ساپکو اظهار داشته است؛ «صاحب کدام محصول بوده ایم که کیفی سازی کنیم؟ کسی که صاحب طراحی نباشد نمی تواند به خوبی عیوب کیفی را پیدا و اصلاح کند.» فحوای سخن این مدیر ارشد صنعت خودرو، می تواند بیان فرصت سوزی مدیران پیشین خودروسازی و وزرای اسبق صمت باشد که هیچ اقدام مفیدی برای کسب طراحی و البته افزایش عمق ساخت داخل انجام نداده اند.
سخنان پیرمحمدی در رد یا تایید توان ساخت داخل قطعات نبوده، بلکه عامل اصلی بی کیفیتی محصولات که همان «طراحی» است را نمایان کرد. از سویی در روز جاری شایعاتی در خصوص خرید احتمالی سایپا توسط ستاد کل نیروهای مسلح شنیده می شود. باتوجه به توان بالای صنایع نظامی در طراحی و تولید قطعات «های-تک»، ورود نیروهای مسلح به بخش هایی از قطعه سازی «ثمر بخش» می تواند باشد، اما برای ورود به خودروسازی شاید نیاز به تامل باشد. برای بررسی موضوعات مذکور با محمدرضا نجفی منش، رئیس هیات مدیره انجمن صنایع همگن قطعه سازی کشور به گفت و گو پرداختیم:
* مدتی است که زمزمه همکاری سه کشور چین، ترکیه و روسیه با صنعت خودرو ایران برای ساخت محصولی با یک برند جدید مطرح است، این همکاری احتمالی چگونه سر خواهد گرفت؟
پیشنهادی مطرح است که در ابتدا صنعتگران ترکیه به دنبال همکاری میان ایران و ترکیه بودند، اما احمد قلعه بانی مشاور مدیرعامل گروه صنعتی ایران خودرو پیشنهاد همکاری با چین را نیز ارائه کرد. به هر حال اگر همکاری میان کشورهای مذکور صورت گیرد که سبب ایجاد پلت فرم و محصول مشترک شود، مشروط بر تولید داخلی در هر کدام از کشورهای مذکور هم هزینه های تولید کاهش و هم وابستگی به صنعت خودرو اروپا و آمریکا کمتر خواهد شد.
* در روز جاری عادل پیرمحمدی، مدیرعامل ساپکو نشست خبری داشته که مدعی؛ «صاحب کدام محصول بوده ایم که کیفی سازی کنیم؟ کسی که صاحب طراحی نباشد نمی تواند به خوبی عیوب کیفی را پیدا و اصلاح کند.» شده است، نظر شما در خصوص این اظهار نظر چیست؟
قطع مسلم برخی از قطعه سازان توان طراحی قطعات را مشروط بر خواستن دارند، این مورد نباید فقط بازنگری مدیریت باشد.
* بحث کیفیت خودرو در کشور فقط منوط به قطعه سازان است یا تولید و تامین مواداولیه با کیفیت را نیز در بر می گیرد؟
بحث کیفیت خواسته خودروساز است، همانطور که قطعه سازان داخلی هنگام تعریف و تولید پروژه رنو تندر۹۰ مطرح شد، ۶۰ درصد قطعات این خودرو در کشور تولید شد. تمام قطعات داخلی سازی تندر۹۰ با کیفیت مورد تایید رنو تولید شد، پس توان تولید قطعات با کیفیت وجود دارد. کیفیت بستگی به آن دارد که خواسته خودروسازان چه باشد که قطعه سازان درخواست آن ها را برآورده کنند.
در حال حاضر باید بررسی شود که شرکت خودروسازی «رنو» کدام محصول جدید را دارد که همان را تولید کنیم، نباید مجدد صنعت خودرو ایران دچار آسیب با تولید یک محصول قدیمی شود
* به بحث رنو تندر۹۰ اشاره کردید، اخیرا وزارت صمت اعلام کرده که به دنبال تولید مجدد این محصول در کشور است، به نظر شما بدون حضور فرانسوی ها کیفیت تندر۹۰ کاهش خواهد یافت؟
البته این موضوع بحث کارشناسی فراوانی دارد، ولی تندر۹۰ یک خودرو به روز محسوب نمی شود. در حال حاضر باید بررسی شود که شرکت خودروسازی «رنو» کدام محصول جدید را دارد که همان را تولید کنیم. نباید مجدد صنعت خودرو ایران دچار آسیب با تولید یک محصول قدیمی شود.
اگر برجام به سرانجام برسد و بحث اف ای تی اف نیز شود حل شود، احتمال همکاری میان خودروسازان داخلی با «رنو» بسیار زیاد است
* باتوجه به صحبت شما، یعنی باید منتظر همکاری مجدد «رنو» با صنعت خودرو کشور را داشته باشیم؟
اگر برجام به سرانجام برسد و بحث اف ای تی اف نیز شود حل شود، احتمال همکاری میان خودروسازان داخلی با «رنو» بسیار زیاد است.
* در حال حاضر وضعیت مطالبات قطعه سازان به چه شکل است و آیا بهبودی در روند پرداخت شکل گرفته است؟
از نظر مالی قطعه سازان همچنان با چالش همراه است، اگر از نظر مالی چالش وجود نداشته باشد کمتر از نظر تولید با مشکل همراه خواهیم شد. در حال حاضر نیز برآورد مطالبات قطعه سازان ۴۶ هزار میلیارد تومان است. هرچند که مطالبات جدید هنوز اعلام نشده و گاهی پرداخت ها نیز بیشتر از ۱۲۰ روز نیز شده است.
خرید سایپا توسط نیروهای مسلح ممکن است در آینده چالش های همکاری بین المللی را ایجاد کند، بنابراین شاید این موضوع نیازمند تامل باشد
* به عنوان پرسش پایانی، صنایع دفاعی کشور اخیرا از یک واحد کنترل الکترونیکی رونمایی کرده و شایعاتی در خصوص خرید احتمالی سایپا توسط ستاد کل نیروهای مسلح شنیده می شود، نظر شما در این خصوص چیست؟
اگر قطعه ای وجود داشته باشد که قطعه سازان داخلی توان تولید نداشته باشند، مانعی ندارد. ولی موازی کاری بخش نظامی را توصیه نمی کنیم، در پاسخ به قسمت دیگر سوال شما باید گفت؛ خرید سایپا توسط نیروهای مسلح ممکن است در آینده چالش های همکاری بین المللی را ایجاد کند، بنابراین شاید این موضوع نیازمند تامل باشد.
