به گزارش قطعات خودرو به نقل از اخبار خودرو، رنو و جیلی چین اعلام کردند که برای تشکیل یک جوینت‌ونچر جدید و اتحاد با ژاپنی‌ها توافق کرده‌اند تا موتورهای بنزینی و فناوری هیبرید را برای برندهای صاحب این جوینت‌ونچر و همچنین سایر خودروسازان عرضه کنند. البته نمی‌توان این سرمایه‌گذاری مشترک را به‌معنی حفظ خودروهای درون‌سوز این دو شرکت تا چندین دهه دانست، اما حداقل همکاری‌های بین این دو شرکت را نزدیک کرده و کمی به‌رنو در فرآیند بازسازی و افزایش حضورش در بازار جهانی کمک خواهد کرد.
این دو شرکت اعلام کردند که سرمایه‌گذاری مشترکشان ۱۹ هزار نفر را در ۱۷ کارخانه تولید پیشرانه و سه‌مرکز تحقیق و توسعه مشغول به‌کار خواهد کرد. آن‌ها انتظار دارند به‌زودی به‌توافق نهایی برسند و شرکت جدید را در سال ۲۰۲۳ معرفی کنند. رنو و جیلی هر کدام ۵۰ درصد سهام را در اختیار خواهند داشت و این شرکت‌ها در بیانیه هفته گذشته اعلام کردند که سایر شرایط مالی را به‌تفصیل بیان خواهند کرد.
افراد نزدیک به این قرارداد به «رویترز» اطلاع رساندند که مرکزیت فعالیت جوینت‌ونچر در شهر لندن خواهد بود.
رنو و جیلی اعلام کردند انتظار می‌رود حاصل این جوینت‌ونچر و موتورهای درون‌ساز یا پیشرانه هیبرید خلق‌شده به‌واسطه آن را برای نیسان و میتسوبیشی‌موتورز به‌شرکای ژاپنی در اتحاد رنو با نیسان تامین کند.
ظرفیت نهایی ۵ میلیون‌دستگاه پیشرانه هیبرید خواهد بود که از سال آینده میلادی قابل بهره‌برداری خواهد بود. لوکا دی میو، مدیرعامل رنو سرمایه‌گذاران را درمورد استراتژی و پیش‌بینی‌های مالی شرکت در روز سه‌شنبه هفته گذشته آگاه کرد.
دی میئو قبلا گفته بود که این خودروساز به‌دنبال شریکی است که مقیاس سرمایه‌گذاری‌هایش را کاهش دهد و هزینه‌هایش را در تجارت پیشرانه‌های درون‌سوز از جمله هیبریدها مدیریت کند.
در نظر داشته باشید که رنو و جیلی پیش از این در جوینت‌ونچر سامسونگ کار همکار شده بودند.
مقیاس تغییرات اساسی برنامه‌ریزی شده توسط رنو که شامل تجارت موتورهای درون‌سوز این خودروساز با اسم رمز «اسب» و بخش خودروهای الکتریکی با نام رمز «آمپر» دارد، نشان‌دهنده فشاری است که خودروسازان در شرایط فعلی از سوی سرمایه‌گذاران و قانون‌گذاران برای تسریع در پذیرش محدودیت‌ها احساس می‌کنند.
خودروهای الکتریکی قرار است آینده اروپا را بسازند؛ درحالی که عملا موتورهای دورن‌سوز از سال ۲۰۳۵ ممنوع خواهد شد. رنو علاوه‌بر تلاش‌هایش برای توسعه تجارت درون‌سوز درحال مذاکره با نیسان برای متقاعد کردن شریک ژاپنی خود برای سرمایه‌گذاری در واحد برقی‌سازی جدید خود بوده است. از سوی دیگر نیسان در مذاکرات خود با رنو نگرانی‌هایش را درمورد برخورد با مالکیت معنوی از جمله فناوری باتری و پیشرانه مطرح کرده است و نشان داده این نگرانی‌ها شامل هر مشارکتی که خودروساز فرانسوی با جیلی می‌کند نیز می‌شود.
سهم ولوو از مشارکت چینی – فرانسوی
جیلی هلدینگ کوچکی نیست و ایجاد جوینت‌ونچری جدید حتما باید انگیزه مهمی داشته باشد. از جمله این‌ها می‌توان به‌گسترش فعالیت به‌مرزهای خارج از چین اشاره کرد؛ کاری که جیلی به‌واسطه مالکیت ولووکارز، لوتوس و پروتون قادر به‌انجام آن بوده و حتی خرید ۹.۷ سهام دایملر و درنتیجه آن مشارکت در برند اسمارت بوده است. در راستای این سرمایه‌گذاری‌ها ولوو ۳۳ درصد از سرمایه‌گذاری کارخانه موتورسازی آئوربای سوئد را به‌جیلی سپرده است.
ولوو و جیلی تابستان امسال توافق بر سر آئوربای را به‌امضا رساندند. تحلیلگران سوئدی این اقدام را نشان‌دهنده تلاش جیلی برای پیشبرد برنامه‌ها برای تجمیع بازار جهانی و متمرکز کردن تولید پیشرانه‌های درون‌سوزش دانسته‌اند.
این تحلیلگران بیان کرده‌اند: «با توجه به‌تمرکز جهان بر خودروهای برقی، این حرکت جالبی است که نشان می‌دهد خودروهای درون‌سوز همچنان برای دهه‌ها تولید خواهند شد و مسیری را برای تثبیت بخش درون‌سوز صنعت نشان می‌دهد.»
نیم‌نگاه رنو به بازارهایی شبیه برزیل و هند
موج اخیر حرکت به‌سمت خودروهای برقی نظرات درباره آینده صنعت‌خودرو را به‌طور کامل تغییر داده بود. اما اگر متقاعد شده بودید که سازندگان جریان اصلی قرار است موتور درون‌سوز بسیار محبوبشان را از بین ببرند، آخرین معامله رنو شما را دوباره به‌فکر فرو خواهد برد.
به‌گفته تیری پیتون، مدیر مالی رنو این شرکت دنیایی را پیش‌بینی نمی‌کند که خودروهای گازسوز و هیبرید کمتر از ۴۰ درصد بازار را در سال ۲۰۴۰ تشکیل دهند.
قبل از این‌که سرگردان شویم، باید بدانیم که این بدان معنا نیست که رنو تا سال ۲۰۳۰ برنامه خود را برای استفاده از خودروهای برقی تنها در اروپا لغو خواهد کرد و سیاستگزاران نیز هیچ نشانه‌ای از لغو کردن جدول زمانی خود ارائه نداده‌اند. حتی جیلی نیز تمرکز خود را روی خودروهای برقی تغییر نخواهد داد.
درعوض به‌هر دو شرکت این فرصت را می‌دهد که روی برقی‌سازی با صرف هزینه بیشتری تمرکز کنند. درحالی که مشارکت جدید همچنان به‌بازارهایی که زیرساخت‌های برقی در آن‌ها توسعه نیافته است، خدمت خواهند کرد. به‌گزارش CNBC، تحلیلگران به‌موارد تجاری برای پر کردن بازار درون‌سوزها اشاره کرده‌اند.
حاشیه سود برای خودروهای الکتریکی هنوز کم است؛ در حالی که گزینه‌های درون‌سوز همچنان به‌سودآوری سرشار خود ادامه می‌دهند. اگرچه انتظار می‌رود شکاف بین این دو در آینده کاهش یابد، اما ادامه خدمات‌رسانی به‌مشتریانی که از مزایای خودروهای سوخت فسیلی قدردانی می‌کنند تنها می‌تواند خبر خوبی برای سهامداران باشد. سرمایه‌گذاری مشترک جدید شامل ۱۷ مرکز انتقال نیرو و ۵ مرکز تحقیق و توسعه خواهد بود. همچنین خبر خوبی برای نیروی کار است که حدود ۱۹ هزار کارمند را در بیش از ۱۳۰ کشور فعال خواهد کرد.
به‌نظر می‌رسد یکی از این کشورها ایران باشد؛ چراکه غیر از فعال بودن پروژه تندر ۹۰ در جدیدترین پروژه خودروسازان داخلی که تحت‌عنوان «خودروسازی اقتصادی مشترک» بین ایران‌خودرو و سایپا شناخته می‌شود نیز قرار است از پلت‌فرم رنو برای ساخت خودرویی که فعلا با کد K۱۱۲ بین دو خودروساز کشورمان شناخته می‌شود، استفاده شود. از آن‌جایی که هدفگذاری رنو و جیلی برای توسعه پیشرانه برای بازار کشورهایی است که بودجه زیادی را صرف برقی‌سازی نکرده‌اند «ندارند که خرج کنند!»
به‌همین خاطر به‌احتمال زیاد حداقل یکی از مشتقات این جوینت‌ونچر را می‌توان پیشرانه‌ای دانست که امکان بهره‌برداری از آن در رنو کوییدی باشد که محبوب بازار برزیل و هند بوده و احتمالا خواهد بود. به‌این معنی که برای این خودرو و سایر خودروهای سگمنت A پیشرانه‌ای اقتصادی با مصرف سوخت پایین‌تر و با درنظر گرفتن استاندارد آلایندگی یورو ۶ تولید خواهد شد.
