محققان دانشگاه کورنل در حال توسعه و تکوین فناوری جدیدی هستند که می‌تواند خودرو را حین حرکت شارژ کند. برای این کار بزرگراه‌ها باید به نوعی از صفحات فلزی مجهز شوند که با روش القا، باتری را شارژ می‌کنند. تا عملیاتی شدن این فناوری حداقل پنج سال فاصله وجود دارد اما از همین حالا هم اکثر خودروهای برقی آمادگی استفاده از چنین فناوری‌ای را دارند. بزرگ‌ترین مانع گسترش خودروهای برقی، مشکلات شارژ و پیمایش به ازای هر بار شارژ و زیرساخت‌های آن است.
خرم آفریدی (Khurram Afridi) استادیار مهندسی کامپیوتر و برق دانشگاه کورنل هفت سال است که روی زیرساخت‌های شارژ بی‌سیمی خودروهای برقی در جاده‌های آمریکا کار می‌کند.
او می‌گوید: «در آینده نزدیک یکی از خطوط بزرگراه‌ها، به تجهیزاتی مجهز می‌شود که می‌تواند خودروهای برقی را شارژ کند و در پایان مسیر برای صاحب آن خودرو صورت حساب بفرستد.» آفریدی اعتقاد دارد که شارژ بی‌سیمی تاثیر زیادی در کاهش اضطراب پیمایش- نرسیدن به ایستگاه بعدی برای شارژ خودرو- دارد. در حال حاضر ۸/ ۱ میلیون خودروی برقی با باتری کار می‌کنند و در جاده‌ها و خیابان‌های آمریکا در حال تردد هستند. اما فقط ۱۰۰ هزار پریز شارژ خودرو در ۴۱ هزار جایگاه عمومی وجود دارد.
بر اساس برنامه‌ریزی دولت فعلی در آمریکا ظرف یک دهه باید ۵۰۰ هزار پریز جدید در جایگاه‌های شارژ عمومی ایجاد شوند، هر چند رسیدن به چنین هدفی، از نظر کارشناسان خیلی دشوار است. اخیرا هم خبری توسط دانشگاه کالیفرنیا منتشر شده است که به دلایل دشواری و زمانبر بودن شارژ خودرو، از هر پنج نفر صاحب خودروهای برقی، یکی به سیستم بنزینی بازگشته است.
اطلاعات منتشر شده توسط جی‌دی پاور هم نشان داده است که اصلی‌ترین مانع گسترش خودروهای برقی تجاری، اضطراب پیمایش است و رانندگان همیشه این ترس در وجودشان هست که به جایگاه بعدی نرسند. آفریدی هم می‌گوید: «تنها راهی که می‌توان مردم را ترغیب به خرید خودروهای برقی کرد این است که شارژ دوباره خودروهایشان به آسانی سوخت‌گیری مجدد خودروهای بنزینی باشد. اگر فناوری شارژ بی‌سیمی عملی شود، حتی از شیوه‌های سنتی و خودروهای بنزینی هم آسان‌تر خواهد بود.»
شاید برای شما هم جالب باشد که دانش پشت این پروژه به نیکولا تسلا بر می‌گردد که ۱۰۰ سال پیش به فناوری تولید برق بی‌سیمی رسیده بود. در این فناوری جدید، صفحه‌های فلزی نصب شده در جاده، میدان الکتریکی القایی به وجود می‌آورد که می‌تواند خودروهای در حال عبور را شارژ کند. با فناوری‌های فعلی یک خودروی لیف ۴ تا ۵ ساعت نیاز دارد که در این بزرگراه‌ها حرکت کند تا باتری آن به طور کامل شارژ شود؛ و اگر قرار باشد بزرگراه‌ها به سامانه‌های شارژ خودرو مجهز شوند، نیاز به بازسازی و نوسازی عظیمی در بزرگراه‌ها وجود دارد. اما اگر این فناوری کامل شود، ساخت بزرگراه‌های جدید یا ترمیم بزرگراه‌های قدیمی می‌تواند با تجهیز به سامانه شارژ بی‌سیمی همراه باشد.
