خودروهای فعلی کشور محصولاتی هستند که بیش از دو تا  سه دهه از عمر آنها گذشته اما با وجود این به لحاظ کیفیت از محصولات شرکت مادر پایین‎تر است. آیا مساله‎ای چون تحقیق و توسعه یا به‎اصطلاح «آر اند دی» فقط در چارت واحد تولیدی است یا  در عمل اقداماتی به عنوان برآیند تحقیق و توسعه در صنعت قطعه وجود دارد؟ امیرحسین جلالی، مدیرعامل شرکت دانش‎بنیان ایسکرا (تولیدکننده استارت، دینام، موتور فن و…) و عضو هیات‎مدیره انجمن تخصصی صنایع همگن نیرومحرکه و قطعه‎سازان خودروی کشور درباره واحد تحقیق و توسعه در شرکت خود گفت: تیم تحقیق و توسعه شرکت ایسکرا از ۲۰ کارشناس تشکیل شده است. به  طور مشخص استارت و دینام دو محصول جدید صنعت خودرو یعنی تارا و شاهین با بیشترین داخلی‎سازی در این شرکت تولید می‎شود.

وی افزود: داخلی‎سازی به دو روش مهندسی معکوس و طراحی قطعه و ساخت آن انجام می‎شود. قطعا روش دوم برای تولید قطعات ارزشمندتر و مهم‎‌تر بوده و برآیند تحقیق و توسعه است. از سوی دیگر یک سلسله مشکلات کیفی  در ساخت خودرو به این موضوع برمی‎گردد که مهندسی معکوس دارای زوایای پنهانی است که بر کیفیت تاثیر می‎گذارد و این مساله در بخش R&D می‌تواند رفع شود.

وی با بیان اینکه قطعه‎سازان توانمندی امکان ساخت قطعات باکیفیت را دارند، اضافه کرد: در این باره بستگی دارد خودروساز از زنجیره تامین چه بخواهد. فراموش نکنیم همین قطعه‎سازان، قطعات ال۹۰ را تولید می‎کردند. صنعتگر بر اساس مشخصات، نقشه‎ و سطح کیفیتی که مشتری به او می‎دهد، قطعات را تولید و تامین می‎کند.

این فعال صنعت قطعه ادامه داد: افراد به شکل دستوری به سمت کاری پیش نمی‎روند مگر آنکه سودی در آن باشد. از این‎رو یکی از مشوق‎هایی که سبب شد قطعه‎سازان به سمت داخلی‎سازی حرکت کنند تولید مواد اولیه‎ در داخل بود. گمرک و ارز موانع بزرگ بر سر راه واردات مواد اولیه و لوازم مورد نیاز تولید هستند. تولیدکننده برای فرار از این موانع سعی دارد بخش زیادی از محصولات را داخلی‎سازی کند و حداقل وابستگی را به واردات داشته باشد.

این فعال صنعت قطعه در پاسخ به این پرسش که قطعه‎ساز چقدر برای واحد تحقیق و توسعه خود هزینه می‎کند، عنوان کرد: آمار داخلی‎سازی قطعات در سه سال اخیر گویای «هزینه‎کرد» در بخش تحقیق و توسعه است. ما نسبت به خودروسازان جهانی به تعداد خودروهای در حال تولید  کمترین واردات قطعه را داریم. به این ترتیب ایران نسبت به کشورهای هم‌ردیف  خود در صنعت خودرو مانند ترکیه بیشترین داخلی‎سازی قطعات و کمترین ارزبری را دارد.

شرط و شروط‎ تحقیق و توسعه

تردیدی نیست صنعت خودروی ترکیه نسبت به ایران بسیار جلوتر است. امروز صادرات قطعات از این کشور بخشی از درآمد ارزی ترکیه را تشکیل می‎دهد. جلالی در این باره اظهار کرد: این موقعیت نتیجه فضای کسب‎وکار است. بازار آزاد ترکیه سبب شده خودروسازان و قطعه‎سازان بزرگ بین‎المللی مانند بوش، ولئو، زیمنس و… در این کشور سرمایه‎گذاری کنند. به عنوان مثال صادرات قطعه از ترکیه ۲۵ میلیارد یورو و واردات آن ۷ میلیارد یورو است.

وی تصریح کرد: خودروسازان جهان در قطعاتی که در زنجیره تامین آنها دارای ارزش‎افزوده زیادی نیستند برون‎سپاری می‎کنند.

این عضو هیات‎مدیره انجمن صنایع همگن در پاسخ به این پرسش که واحدهای صنعتی چقدر می‎توانند با تحقیق و توسعه به سمت تولیدات صادرات‎محور حرکت کنند، گفت: صادرات نیازمند بسترهایی است. هنگامی که صادرکننده نمی‎تواند پول محصولات را از طریق سیستم بانکی دریافت کند خیلی موفق ظاهر نمی‎شود. درواقع فضای کسب‎وکار ما با مناسبات بین‎المللی و سیاسی گره خورده علاوه‌بر اینکه زمینه صادرات، تولید قطعات خودروهای روز جهانی است. اگر خودروهای جدید وارد سبد محصولات شرکت‎های خودروساز شود به طور قطع واحدهای تحقیق و توسعه فعالیت بیشتری خواهند داشت. با خودروهای فعلی بنگاه‎های تولید تا آنجا که می‎توانستند داخلی‎سازی و خودکفایی را انجام داده‎اند. R&D وجود ندارد مگر اصلاح محصول فعلی در دستور کار قرار گیرد.

این فعال صنعت خودرو در ادامه با اشاره به دو موضوع کیفیت و مطلوبیت عنوان کرد: اگر خودرویی مانند پژو ۲۰۶ با تحقیق و مطالعه کیفیتش نسبت به آنچه امروز ساخته می‎شود ارتقا پیدا کند آیا مطلوبیت خواهد داشت؟ با وجود تولید خودروهای به‎روز با انواع آپشن‎ها قطعا نمی‎تواند مطلوبیت داشته باشد. برنامه‎ها همه «اقتضامحور» بوده و ریشه‎ای طرح‎ریزی نمی‎شوند. برای پویایی واحدهای تحقیق و توسعه، قطعه‎ساز باید از زمان طراحی خودرو حضور داشته باشد نه آنکه خودرو طراحی شود بعد نقشه‎ها برای تولید قطعه به او داده شده  و مثلا دو ماه بعد نمونه اولیه خواسته شود. از سوی دیگر مشارکت جهانی دانش فنی به‎روز و خلأهای موجود پر می‎شود. وقتی از صنعتگر خواسته نمی‎شود یا محصولات قدیمی بوده و ظرفیت افزایش استاندارد را ندارند با واحد تحقیق و توسعه باید چه چیز را به محصولات قدیمی افزود که صرفه‎اقتصادی داشته  و دارای ارزش‎افزوده باشد.

جلالی تصریح کرد: بخش خصوصی برای سود و اینکه نمی‎خواهد زیان‎ده باشد در حوزه R&D سرمایه‎گذاری می‎کند اما به شرط اینکه بازار تقاضا وجود داشته باشد.

تحقیق و توسعه  تحت تاثیر «شبه ‎تولیدکنندگان»

در ادامه نادر روان، مدیرعامل شرکت «دانا تجارت توانا» و عضو کمیسیون اقتصادی اتحادیه صنف فروشندگان لوازم یدکی خودرو و ماشین‎آلات تهران درباره تحقیق و توسعه در صنعت قطعه گفت: ما سه گروه شرکت داریم؛ یک گروه تقریبا صد درصد تولیداتشان داخلی است مانند تراکتورسازی تبریز و شرکت موتورسازان تبریز. این شرکت‎ها از ابتدای انقلاب، بر اساس استانداردهای جهانی موتور دیزل تولید می‎کنند. دو گروه دیگر هم با درصد به نسبت کمتر داخلی‎سازی مثلا ۵۰ یا زیر ۵۰درصد فعالیت دارند.

وی افزود: متاسفانه این تولیدکنندگان در مقابل رقبای چینی، بخشی از بازار خود را از دست داده‎اند، زیرا قیمت مواد اولیه، هزینه تمام‌شده را افزایش داده است.

این فعال صنعت گفت: در حال حاضر بیشتر شرکت‎ها به لحاظ مالی دچار مشکل هستند. این وضعیت مناسبات تحقیقاتی را هم تحت‌الشعاع قرار داده است.

او اظهار کرد: هزینه‎کرد بنگاه‎های اقتصادی در بخش R&D تحت‎تاثیر سیاست‎های وارداتی بوده که باید تحت کنترل باشد.

روان با اشاره به برخی شبه‌تولیدکننده‎ها تصریح کرد:  در کنار تولیدکنندگان واقعی بعضی هم شبه‎تولیدکننده هستند که محصولات را در خارج از کشور تولید و وارد می‎کنند و در ادامه به نام تولید داخل به فروش می‎رسانند. پرونده برخی از این شبه‎تولیدکنندگان در دادگاه در جریان است. همچنین آسیب دیگر به تولید از جانب قطعات تقلبی است. برخی تولیدکنندگان با تلاش، امروز جزو برندهای معروف هستند اما برخی قطعات آنها را زیرپله‎ای تولید و با نام آنها در بازار به فروش می‎رسانند. اگر یک  شرکت داخلی با تحقیق و توسعه محصولات مطلوب تولید کند اما وقتی نظارتی نباشد، بازار تقاضای آنها دچار آسیب جدی می‎شود.

تولیدکنندگان گمشده در آمار

مدیرعامل «دانا شرکت توانا» در ادامه سخنان خود اظهار کرد: در حال حاضر می‎توان گفت ۴۰ درصد بدنه قطعه‎سازی، واحد تحقیق و توسعه فعال دارند، اما عدم فعالیت چشمگیر آنها به این باز می‌گردد که تعداد زیادی از قطعات تحت سفارش بازار توسط قطعه‎سازان کوچک تولید می‌‎شود که زیر نظر اتحادیه تراشکاران فعالیت دارند و با عنوان قطعه‎ساز در آمار وزارت صنعت، معدن و تجارت نامی از آنها برده نمی‎شود. شاید ۶۰ درصد بازار از طریق محصولات آنها پوشش داده شود.

وی تاکید کرد: آنها قسمت خاکستری تولید کشور هستند که در هیچ آماری نمی‌آیند. حتی خیلی از قطعه‌سازان بزرگ به آنها سفارش کار می‌دهند، اما در نهایت محصولات به نام این تولیدکنندگان بزرگ تمام می‌شود.

این عضو اتحادیه لوازم یدکی ادامه داد: تولید دانش بر اساس «درخواست» انجام می‌شود. امر تحقیق و توسعه هم در سطح بازار کشور بر اساس تولید خودروهای قدیمی است.

فعالیت با حداقل تحقیق

این طور به نظر می‎رسد که واحدهای تحقیق و توسعه در صنعت قطعه نمی‌تواند  جایگاه بالایی داشته باشد زیرا قطعه‎سازان بر اساس آنچه خودروسازان اعلام می‎کنند و فرمول‎هایی که شرکت‎های خودروساز در اختیار زنجیره تامین قرار می‎دهند قطعات را تولید و تامین می‎کنند. در این شرایط واحدی به نام تحقیق و توسعه نمی‎تواند کارکرد واقعی داشته باشد. این در حالی است که در شرکت‎های خودروساز جهانی همزمان با طراحی پلتفرم، زنجیره تامین همراه با خودروساز، قطعات را براساس مشخصاتی که خودروساز می‎خواهد طراحی و تولید می‌کند. در حوزه مونتاژ واحد تحقیق و توسعه در حد مطالعه برای مهندسی معکوس که البته دانش فنی و تخصص مورد نیاز خودش را لازم دارد تولید انجام می‎شود. همچنین باید گفت تحقیق و توسعه در خودروهای تولیدی با فناوری قدیم در ایران  کارساز نیست‎ زیرا این محصولات برای زمان خود آخرین سطح استانداردهایی را داشته‌اند که اکنون منسوخ شده‌اند.  اگرچه در ایران از این سطح کیفی هم عدول شده است.